De derde stemronde van de DTH Awards is voor “De Gouden Kennel”
(De prijs voor die persoon/groep/organisatie die iets goeds voor NEC gedaan heeft)
De genomineerden zijn:
Iedereen die zijn of haar SCC verlengde na de degradatie
NEC supporters staan in den lande sinds jaar en dag bekend als ‘nuilers’. Eigenlijk is het, als je de geluiden op de tribunes moet geloven, nooit goed bij ons NEC. De spelers werken niet hard genoeg en bovendien kunnen ze d’er hillemuil neks van, de tactiek klopt niet, de club moddert maar wat aan, de tribuneverwarming is naatje, en het assortiment van de catering laat te wensen over. En toen degradeerden we afgelopen seizoen ook nog eens. Heel Nederland riep het meteen: NEC in de Juup, dat werd ongetwijfeld lege tribunes, weglopende sponsoren, en een langdurig verblijf op het tweede plan.
Wat de meeste mensen buiten Nijmegen echter niet begrijpen is, dat ‘nuilen’ niet hetzelfde betekent als klagen of afzeiken. Nuilen is een veel genuanceerdere term. Er zit gevoel achter, affectie. We nuilen over onze club omdat we er zielsveel om geven. We vloekten en tierden toen we verloren van Sparta. En de volgende dag stonden er lange rijen voor de kassa. Niet om hun geld terug te eisen. Nee. Om de seizoenskaart te verlengen. Omdat, als NEC ons echt nodig heeft, onze hondstrouwe supporters nooit verzaken. Anders hebben we het volgende seizoen immers niks meer om over te nuilen, toch?
De supportersvereniging
Een lange tijd heeft onder diverse geledingen binnen NEC het gevoel geleefd dat onze supportersvereniging haar kerndoelen uit het oog verloren had. Leuk hoor, die eindfeestjes en georganiseerde supportersreizen. Niks mis mee. Maar waar was de SV als onze supporters weer eens door clubs en lokale gemeentes als ongewenst klapvee werden behandeld, als de zoveelste onzinnige combi in het leven geroepen werd, als goedbedoelde sfeeracties door suffe bureaucratie voortijdig om het leven gebracht werden, als de achterban zich niet gehoord voelde door het NEC bestuur of de gemeente? Die taken, toch bij uitstek de activiteiten die je associeert met een supportersvereniging, leken een ondergesneeuwd kindje in Nijmegen. Gelukkig is het gemor onder de leden dit seizoen ook eindelijk doorgedrongen bij het bestuur van de SV. En met succes. De Sv heeft een nieuwe koers ingezet. De communicatie met de achterban is enorm verbeterd en de supportersvereniging profileert zich eindelijk weer als spreekbuis van de fans. Hulde!
Laura Metiary
De degradatie is niet alleen de supporters in de koude kleren gaan zitten. Ook op Stadionplein 1 leidde het tot moeilijke beslissingen en het gedwongen ontslag van diverse medewerkers. Hoewel de meeste van deze medewerkers achter de schermen relatief onbekend zijn bij de supporters, zijn het toch die mensen die de club dagelijks overeind houden en laten functioneren. Een zware taak dit seizoen voor diegenen die overbleven na de ingrijpende sanering, zowel emotioneel als qua werklast. Zij verdienen dan ook alle lof van iedereen die de club een warm hart toedraagt.
Een van die medewerkers is Laura Metiary. Dorrethe Friessen is inmiddels al weer enkele jaren weg bij NEC, een beslissing die wij nog altijd zeer betreuren. In Laura Metiary heeft de club echter een prima opvolgster gevonden. Laura is als supporterscoördinator een prima aanspreekpunt. Ze luistert niet alleen geduldig naar alle klachten, maar onderneemt ook daadwerkelijk actie als er dingen moeten gebeuren. Dat is ook niet zo verwonderlijk gezien haar andere achtergrond als gemeenteraadslid in Tiel. Laura laat zich niet zo maar met een kluitje in het riet sturen. En dat verdient wat ons betreft een stevige nominatie voor deze categorie.
Je kunt nu je stem uitbrengen op een van de bovenstaande keuzes.