De zevende en tevens laatste stemronde is voor de “Kwispel Award”
(De prijs voor die gebeurtenis of prestatie dit seizoen waar wij erg blij van worden)
En zo komen we alweer aan het einde van de stemrondes voor 2015-2016. Laat ons via onze Facebook pagina of andere wegen gaarne even weten of jullie dit dagelijkse spervuur van nominaties waardeerden of dat een terugkeer naar een meer gezapig tempo volgend jaar de voorkeur verdient. Bevalt het, dan gaan we vast sparen voor wat zuurstofflessen en vingermassages voor onze geplaagde tiepslaaf redacteur.
Voor het sluiten van de markt resten ons nog de nominaties voor de Kwispel Award: een nieuwe prijs in naam, maar stiekem een beetje een herrijzenis van de ‘Nagenieten’ Award van enkele jaren terug onder een meer toepasselijke naam. Kwispelt u met ons mee?
De genomineerden zijn:
NEC-vitesse 2-1
Deze nominatie behoeft natuurlijk geen verdere uitleg. Al doen we dat naar goed gebruik toch maar even. We hebben hem een jaar moeten missen, maar dit seizoen kwam de wedstrijd die door elke rechtgeaarde NEC supporter als eerste met dikke stift in de agenda wordt gekalkt weer terug op het programma: de streekderby in de eigen Goffert.
In het arnepse werd er door een slap begin van NEC zijde nog ietwat onverdiend verloren met 1-0. De thuiswedstrijd resulteerde echter in een klinkende en dik verdiende overwinning voor onze club. Bovendien was het voor de neutrale toeschouwer nog een hele leuke wedstrijd om te zien, terwijl in vorige edities toch regelmatig de spanning en de verwachtingen een verlammende werking hadden op de spelers. Gelukkig zo niet deze keer. Met het mes tussen de tanden streed onze ploeg voor elke grasspriet. De 1-0 van Limbombe op slag van rust, na een prachtige dieptepass van Breinburg, was een doelpunt om in te lijsten. De 2-0 van Dumic in de 80e minuut was wellicht wat minder fraai, maar daarom niet minder belangrijk. Zeker aangezien vitesse even later nog een aansluitingstreffer forceerde.
Limbombe en Dumic zijn dus twee nieuwe namen om bij te schrijven in het illustere lijstje van Hiddink, Grim, Mommertz, Van der Pol, Vievermans, Hoekman, Bikkel (aka ons aller Ronnie de Groot), Klop, Janssen, Carbo, Arts, Lok, Koolen, Van Diemen, Poutilo, Langerak, Tumani, Latuheru, De Gier, Hesp, Hristov (drieklapper), Simr, Demouge, Wisgerhof, Schuurman, Ebbinge, Govedarica, Hersi, Niedzielan, Worm, Tininho, Pothuizen, El Akchaoui, Beerens, Vadócz, Radomski, Ntibazonkiza, Zomer, Goossens, George (de memorabele eerste uitoverwinning in de glasbak), Foor, Schöne, Platje, Amieux, Boymans, Hemlein en Higdon. Een lijstje doorspekt met NEC legendes en fraaie herinneringen. En wellicht een suggestie voor een leuke wandcollage in de Schup. We laten het aan de die-hard fans onder jullie om de seizoenen bij de namen te gokken en te bedenken of het uit- en/of thuiswedstrijden waren waarin deze spelers scoorden in het rood-groen-zwart. En voor diegenen die ook de periode voor 1980 willen doorspitten voor namen als Jendrossek, Strik, Geutjes en Kornelis verwijzen wij graag naar ons uitgebreide archief. Volgend seizoen graag ook weer een keer een uitoverwinning!
Triomfantelijke terugkeer
We wilden deze nominatie eigenlijk eerst ‘lijfsbehoud’ noemen, maar daarmee doen we de sportieve prestatie van onze ploeg dit seizoen te kort. We strijden immers zelfs gewoon nog mee voor de play-offs. Het begon echter wel met die doelstelling: uit de degradatiezone blijven. Normaliter is dat natuurlijk de standaard riedel voor elke zojuist gepromoveerde ploeg. We hadden wel met zelden vertoonde overmacht de Jupiler League overhoop geblazen, maar in de zomer verloren we toch aardig wat spelers van dat team en er was nauwelijks financiële armslag om aansprekende nieuwe namen binnen te halen.
We hoefden ons op dat vlak echter gelukkig geen zorgen te maken. Futuralis FC deed wederom waar het voor in de arm genomen was en leverde een puike selectie af voor Faber. Faber koos voor een wat andere speelstijl dan voorganger Brood, met meer defensieve zekerheid en toeslaand vanuit een snelle omschakeling. Het bleek een succesvolle formule. Het spel oogde de eerste weken van het nieuwe seizoen nog niet al te fraai, maar NEC gaf achterin nauwelijks kansen weg en Navarone Foor zorgde er met twee treffers voor dat NEC met een minimale productie toch bij vlagen een maximaal rendement wist te behalen. Dit verlichtte de druk op onze promovendus en deed het vertrouwen in de ploeg groeien. Vervolgens kwam Santos opeens weer op stoom en de rest is geschiedenis.
Eind januari stonden we zelfs even op de vierde plek, een ongekende luxe voor een promovendus en zeker voor NEC, dat nog nooit hoger is geëindigd dan de 5e plek in de moderne Eredivisie. Helaas gooiden schorsingen en de diverse interne soaps waaraan al gerefereerd werd in de Roestige Drol nominaties roet in het eten. De resultaten zijn de laatste maanden wisselvallig en we zakten gestaag naar de bodem van het linkerrijtje. Toch zijn we nog altijd serieus in de race voor een play-off plek, zeker nu ook plaats 8 uitzicht geeft op dit toetje. Een overwinning op Roda JC dit weekend betekent dat we alles nog in eigen hand hebben om onze indrukwekkende terugkeer op het hoogste niveau op een gepaste wijze af te sluiten. En wie weet wat voor rare dingen er nog kunnen volgen in die play-offs? Wij boeken in elk geval nog maar even geen vakanties in!
De Jaap van Essen Tribune
Uiteraard zijn het niet alleen onze sportieve prestaties waar wij van gaan kwispelen. Eerder in deze nominatierondes bewierookten wij al het werk van enkele groeperingen binnen NEC waar wij erg blij van worden; dingen als het supportershome, de terugkeer van het balkenshirt, en het fantastische inzamelingswerk van de HKN voor het Amalia kinderziekenhuis. Er was echter nog een andere en in onze ogen indrukwekkende gebeurtenis dit seizoen die ons vervulde van trots voor onze club, al is de aanleiding ervoor een zeer droevige. Die aanleiding was namelijk de ernstige ziekte van NEC supporter van het eerste uur en clubwatcher Jaap van Essen. Jaap cultiveerde zijn liefde voor onze club bij de harde kern van NEC voordat hij medio jaren ’80 zijn toetrede deed tot het journalistengilde, op de sportredactie bij de Gelderlander. Opeens had NEC wekelijks een die-hard fan in de kleedkamer, maar wel eentje met pen en papier in de hand en een officiële legitimatiepas om de nek. De ultieme nachtmerrie voor onze club dus: een Nimweegse rasnuiler die ze niet de toegang konden weigeren. Ook nadat hij stopte als clubwatcher bij NEC bleef hij de club nauw volgen en schroomde het niet om zijn zo nu en dan gepeperde mening te geven. Zijn boek “100 jaar NEC” dat werd uitgebracht ter ere van ons centuriële (is dat een woord?) jubileum mag gerust het ultieme naslagwerk genoemd worden voor elke rechtgeaarde NEC supporter.
Medio 2014 kreeg Jaap het akelige bericht dat er bij hem kanker geconstateerd was. Toen de club en een groep betrokken fans te horen kregen dat Jaap de strijd leek te verliezen, ondernamen zij gezamelijk actie. Zonder Jaap’s medeweten werd besloten dat de perstribune in de Goffert zou worden omgedoopt tot de Jaap van Essen Perstribune. Voor zover wij weten is het een unicum in Nederland dat een tribune in het stadion van een profclub vernoemd wordt naar een supporter. In het bijzijn van familie en vrienden mocht Jaap zelf de nieuwe naam onthullen voorafgaand aan het thuisduel tegen AZ, eind januari. Het was net op tijd. Negen dagen later blies Jaap van Essen op 55-jarige leeftijd zijn laatste adem uit. Voor zijn scherpe pen hoeven ze op de NEC burelen niet meer te vrezen, maar zijn naam zal voortleven in de Goffert zolang de club bestaat. Een mooier eerbetoon is in onze ogen niet denkbaar. Jaap, rust zacht.
Je kunt hieronder je stem uitbrengen op een van deze drie nominaties.
Sorry, er zijn geen polls op dit moment.