Al enkele dagen voor de verloren wedstrijd tegen Roda JC gaf Wiljan Vloet aan dat wat hem betreft het huidige spelsysteem met vleugelspitsen zeker niet heilig is. Maar verandering van speelstijl kost tijd, en tijd is iets dat NEC bij zijn aantreden niet had. Bovendien kleven er vele praktische haken en ogen aan bijvoorbeeld een omzetting van een drie- naar een tweespitsen systeem, ook al heeft NEC zeker aanvallers in huis die daar ervaring mee hebben. Zo speelde Fejzullahu bij Mjällby AFC met twee spitsen op een rij, terwijl Vleminckx’s KV Mechelen met een diepe spits en een hangende schaduwspits opereerde. Dat zijn twee verschillende manieren van uitvoering, die beide een andere benadering vergen. Vloet meende daarom dat het devies moest zijn: eerst lijfsbehoud veilig stellen, door verdedigend meer zekerheid in te bouwen in een systeem waar de spelers mee bekend zijn.
Na de wedstrijd tegen Roda twijfelt de NEC coach toch weer over deze keuze. De Limburgers verdedigden gegroepeerd en lieten zich ver terug zakken, waardoor er veel ruimte op de flanken lag. Toch duurde het tot de 78e minuut voordat Vleminckx de eerste fatsoenlijke pass vanaf de zijkant ontving van de voet van invaller Goossens. "Er lag veel ruimte op de flanken, maar we maakten er totaal geen gebruik van", verzucht Vloet. "En dat is al wekenlang zo. Er komt vanaf de flanken weinig uit bij ons. Ik denk er steeds vaker over na om misschien toch over te stappen op twee spitsen. We moeten iets anders gaan doen, want aanvallend hebben we te veel moeite. Maar ik moet er nog eens rustig over nadenken. Ik ga daar niet nu al een keuze in maken, daarvoor is de nederlaag nog veel te vers."
Onze Belgische centrumspits onderschrijft Vloet’s observatie. "Vanavond heb ik één keer op doel gekopt na een voorzet van John Goossens. Bij KV Mechelen was dat anders. Speelden we met twee spitsen en kreeg ik de ene flankbal na de andere. Hier ben ik meer aanspeelpunt. Krijg ik lange ballen van achteruit. Is het de bedoeling dat ik die kopduels win en wij vervolgens de tweede bal pakken. Maar dat laatste gebeurde veel te weinig."
Ook Lorenzo Davids, die zaterdagavond de plaats innam van de geblesseerde Heubach en de geschorste Nuytinck, twijfelt aan het huidige systeem. "Roda kon na die 0-1 nog meer naar achteren leunen. Wij hadden daar moeite mee. Toch kregen we nog voor de rust een paar goede kansen. Drie stuks, daar had er echt eentje van moeten zitten. Wij zijn echter niet de ploeg die een wedstrijd kan maken."
Het is een constatering die vele NEC supporters ook al enige tijd geleden getrokken hadden. NEC doet het aardig tegen voetballende ploegen, waar er ruimte achter de linies ligt voor een snelle uitbraak. Maar zodra NEC zelf het spel moet maken ontbreekt het aan creativiteit en snelheid. Davids beaamt: "Het ligt ons beter als we vanuit de tegenaanval kunnen spelen, we zijn wat meer een counterteam. Tegen Twente waren we de tweede helft op die manier gevaarlijk. We probeerden het nog wel te forceren, maar dat lukte niet. Er waren er te veel bij ons die dingen gingen doen die ze niet moeten doen. Een heel vervelende nederlaag."