Er zijn van die NEC – momenten waarover – met het verstrijken van de tijd – steeds meer mensen gaan beweren dat ze er ooggetuige van waren. Dat geldt zeker ook voor ‘het NEC – doelpunt van de eeuw’ van Hans Verhagen. Dinsdag overleed hij op 67 – jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij zal vooral in de herinnering voortleven als de man met dat ongenadig harde schot.
Op De Goffert is er nooit een NEC’er geweest die sneller naam heeft gemaakt dan Hans Verhagen. Slechts een seizoen speelt de geboren Nijmegenaar bij NEC. In het voetbaljaar ’62-’63 scoort de binnenspeler c.q. middenvoor 36 keer waarbij hij zich zelden ‘schuldig’ maakt aan intikkers. Verhagen heeft een abonnement op snoeiharde schoten.
Op zondag 26 mei 1963 knalt Verhagen zich definitief richting eregalerij van NEC-legendes. Zijn doelpunt, de 3-3 tegen KFC uit Koog aan de Zaan, geldt als ’t meest besproken doelpunt uit de NEC-historie. Er bestaan inmiddels duizenden versies, waarvan de meeste door de tand des tijds ernstig zijn misvormd.
De waarheid is als volgt: om twee minuten over half vier, in de vijfde minuut van de tweede helft geeft Bert Gieben de bal aan ploeggenoot Verhagen die op ruim dertig meter van het doel de bal op zijn schoen neemt. Het onvoorstelbaar harde, diagonale schot spat uiteen op de binnenkant paal, net onder de kruising. Het schot heeft zo’n kracht dat de bal terugkeert bij Verhagen die opnieuw uithaalt en nu, even hard, even schuin, de bal in de kruising ziet belanden. Scheidsrechter Bus besluit spontaan de doelpuntenmaker te feliciteren.
Korte tijd later verlaat Verhagen NEC. Hij vertrekt naar het Amsterdamse Blauw Wit waar hij doorgaat met zijn specialiteit: scoren. Hij wordt zelfs vijfde op de nationale topscorerslijst. In 1965 kalken Nijmeegse fans, die Verhagen dolgraag terug zien keren, op de wielerbaan van De Goffert de tekst ‘Met Hans naar de eredivisie’. Het bestuur, dat Verhagen te veel broodvoetballer vindt, gaat er niet voor door de knieën en probeert – tevergeefs overigens – de tekst af te dekken. Verhagen zou als speler nooit terugkeren bij NEC. Later maakt hij Vitesse kampioen van de tweede divisie en is hij spelbepaler bij Den Bosch.
Bij welke club Verhagen ook actief is, overal wordt hij gewaardeerd vanwege zijn ontembare scoringsdrift en humor. Al maakt hij het zichzelf in zijn leven veelvuldig moeilijk omdat hij niet alleen een echte liefhebber is van voetbal maar ook van gokken.
Na zijn afscheid in 1972 begint Verhagen aan een tweede succesvolle loopbaan als zaalvoetballer waar hij volgens de overlevering op z’n tijd de cementvoegen uit de muren schiet.
De voorbije jaren is Verhagen vooral terug te vinden in Plasmolense restaurant De Loopplank van zijn zoon. Verhagen senior is er vrijwilliger. Het voetbal is dan al jaren de rug toegekeerd. Al spreekt hij er nog graag over en zegt hij ooit nog de jeugd te willen trainen.
Het zou er niet meer van komen voor de man die recentelijk nog opa werd. Zijn doelpunten zullen Verhagen ongetwijfeld overleven. Of zoals Bert Gieben, aangever destijds van Verhagens wereldgoal, zegt: “Hopelijk is er een club in het hiernamaals, dan meldt Hans zich zeker aan.”
Bron: De Gelderlander