Steeds meer prof- en amateurclubs beginnen er aan. Mr. Arrogant van Gaal zou graag zien dat het in elk stadion komt te liggen. Het zou alleen maar voordelen bieden! Voetballers kunnen er altijd op spelen en het zou niks onderdoen voor het echte. We hebben het hier natuurlijk over kunstgras. Voor veel clubs een ideale oplossing voor hun problemen… In de ‘vliegende schotel’ in Amsterdam en het grote ‘San Siro’ in Milaan durven ze er nog niet aan, maar ook daar zou dit nepgras een ideale oplossing kunnen zijn. Persoonlijk vind ik het allemaal geen gezicht en maar een hoop genuil! Wat is er nou mooier dan de geur van gras? Of de charme van een bal die van richting verandert omdat er toevallig een polletje ligt? Die mooie groene grasvlekken in je witte broekje? Helaas is er geen ontkomen aan en vrees ik dat De Trouwe Hondjes die op dit moment geboren worden nog maar weinig écht gras zullen opsnuiven. Even terug komen op Meneer van Gaal. Misschien moet hij er nog maar eens goed over nadenken of hij wel echt kunstgras in het DSB-stadion wilt zien. De laatste 2 verliespartijtjes waren wel bij Cambuur Leeuwarden en Heracles… en toeval of niet, zij spelen op….. !! Tip voor Theo van Benthum. Ons heilige gras ziet er nog prima uit. Geen kunstgras in de Goffert dus! (Jef)
Tevredenheid over kunstgras loopt terug
De kritiek op voetballen op kunstgras is toegenomen. Dit blijkt uit onderzoek van het Haarlemse Mulier Instituut naar de ervaringen van spelers, gemeenten en verenigingen met kunstgras in de periode 2001-2007.
Het aantal voetbalvelden van kunstgras in Nederland groeit hard. Op 1 januari van dit jaar waren het er 370. De verwachting is dat de teller eind dit jaar op 525 staat. De onlangs verschenen rapportage ‘ Zo groen als kunstgras’ is een vervolg op een onderzoek uit 2002 onder achthonderd voetballers die naar hun bevindingen met kunstgras werden gevraagd. Het oordeel van spelers blijkt nu, vijf jaar later, te zijn verslechterd, in tegenstelling tot de kwaliteit van de velden. ‘Men is gewend geraakt aan kunstgras en neemt de positieve eigenschappen voor gewoon aan en focust op de negatieve kanten’, aldus de samenstellers van het rapport.
Aan het onderzoek namen voetballers en voetbalsters uit alle categorieën deel. In algemene zin kan worden geconcludeerd dat voetballers de voorkeur geven aan spelen op natuurgras, tenzij het veld niet in goede staat is. Dan is kunstgras een welkom alternatief. Die uitkomst onderschrijft de conclusie dat spelers naarmate zij op een hoger niveau voetballen, kritischer zijn over kunstgras. Immers, hoe hoger het niveau, hoe beter de natuurgrasvelden doorgaans geprepareerd kunnen worden. Toch zijn al zes betaald voetbalclubs over: Heracles Almelo (eredivisie) en de eerstedivisieclubs FC Zwolle, Volendam, FC Omniworld, Cambuur Leeuwarden en AGOVV.
De meeste trainers in het betaalde voetbal proberen hun elftallen zo goed mogelijk voor te bereiden op een wedstrijd op kunstgras. Van Gaal trainde afgelopen week twee keer op een kunstveld op sportpark ’t Lood, het jeugdcomplex van AZ. Het liefst had Van Gaal daags voor de wedstrijd getraind op het veld van Heracles, zoals in het verleden gebeurde. Maar van die verplichting door de KNVB is Heracles sinds dit seizoen verlost. Voorzitter Jan Smit van Heracles vond het ook maar onzin: „Het gras bij NAC en PSV verschilt ook. Wij mogen toch ook niet op hún velden trainen?”
Als iedereen op kunstgras speelt, zijn de omstandigheden voor iedereen gelijk, stelt Van Gaal. „Dat is toch het mooiste dat er is? Nu maken we het maar al te vaak mee dat de tegenstander expres het veld niet sproeit als wij langs komen.” Tijdens Heracles-Ajax eerder dit seizoen viel Jaap Stam uit omdat hij ‘overal pijn’ had: knieën, enkels, rug. Jan Kromkamp van PSV liet de uitwedstrijd tegen Heracles schieten na eerdere slechte ervaringen ( knieblessure). En ook Andres Oper, spits van Roda JC, bleef vorige week in de bekerwedstrijd op het kunstgras van Spakenburg uit voorzorg aan de kant. Veel spelers die niet gewend zijn op kunstgras te spelen, klagen na een wedstrijd over pijntjes.
Voetbal en kunstgras, de combinatie blijft wennen, in alle opzichten. Wie zich verkneukelt bij heroïsche en onvoorspelbare moddergevechten komt bij een wedstrijd op kunstvezels niet aan zijn trekken. Maar de kritiek dat veldvoetbal verandert in een soort ‘zaalvoetbal- in-de-open-lucht’ lijkt ongegrond. Vijf jaar geleden bestond de vrees dat een ‘stiftdoelpunt’ met de punt van de schoen de bal over de doelman heen scheppen op kunstgras onuitvoerbaar zou zijn. Maar de kunstvelden zijn zodanig verbeterd dat ook die theorie achterhaald is.Dat demonstreerde Stef Nijland, speler van FC Groningen, afgelopen week in de bekerwedstrijd op het kunstgras van IJsselmeervogels. Zijn stiffie zorgde voor een fraai slotakkoord: 8-1. Nijland: „Met dit doelpunt heb ik misschien bewezen dat je ook op kunstgras kunt scoren met een stiftbal. Ik moet zeggen: op een gewoon veld is het makkelijker, maar onmogelijk is het niet. En dat is eigenlijk het hele verhaal: Er gaat niets boven gras, maar kunstgras is een goed alternatief.”
Bron: De Gelderlander