Vandaag in de Gelderlander: De Graafschap-NEC

‘El- Ak’ bevrijdt NEC van loden last
Het was maar een punt. Toch vierde NEC de late ge­lijkmaker van Youssef El-Akchaoui tegen De Graafschap als een kam­pioenschap. De 1- 1 op de Vijver­berg voorkwam de vierde neder­laag op rij voor de Nijmeegse ploeg, die zich nog altijd vervaar­lijk dicht in de buurt van de rode streep ophoudt.

„Het zat ons godzijdank een keer­tje mee”, verzuchtte Mario Been, denkend aan de duels tegen FC Utrecht, Heerenveen en Sparta, waarin een beter NEC telkens op een nul werd getrakteerd. Zaterdag­avond was van een Nijmeegs over­wicht geen sprake; beide teams voetbalden even beroerd. Maar dankzij veel wilskracht en een fla­ter van Graafschap- doelman Van Fessem hielden de bezoekers toch iets tastbaars over aan de trip naar de andere kant van de provincie.
De pijlen van de criticasters waren zaterdagavond weer eens gericht op de Nijmeegse voorwaartsen, met name Jhon van Beukering en Jeremain Lens. Been kondigde maar weer eens een pittige nabe­spreking aan. „ Saïdi was onze bes­te aanvaller, heel positief. Bij de an­dere aanvallers vond ik de instel­ling beneden peil. Uitgerekend de spelers die voor ons het verschil moeten maken. Zij hielden voorin geen bal vast, waardoor het spel enorm rommelig was.”

De NEC-coach had het niet eens over de enorme kansen die zijn beste aanvallers in de eerste helft verprutsten. Na een mooie aanval omspeelde Lens Van Fessem, maar schoot daarna zo zacht in dat Step­han Keller op de doellijn kon red­den. En vijf minuten later bereikte El-Akchaoui met een vrije trap het hoofd van Van Beukering, die vol­komen vrijstaand naast mikte.
Zoals gebruikelijk werd NEC hard gestraft voor die slordigheden. Gá­bor Babos, die voor rust met een reflex een frommelgoal van Lasse­Schöne voorkwam, moest na de pauze wel capituleren voor de Deen, veruit de beste man bij de thuisploeg. De treffer werd inge­luid door een miserabel passje van Lens. Zijn juist optrekkende me­despelers kregen de versnelling niet meer tijdig in z’n achteruit: 1-0.

NEC klopte in het laatste kwart van de wedstrijd wanhopig maar zonder een greintje inventiviteit op de Doetinchemse poort. Die gaf geen krimp, tot Van Fessem zich in de 90ste minuut grandioos verkeek op een zwabberende vrije trap van El-Akchaoui: 1-1.
In plaats van het punt als een kost­baar kleinood te koesteren, ging NEC in blessuretijd massaal op jacht naar de volle winst. Die onbe­zonnen houding werd door de slordige thuisclub niet afgestraft, maar maakte de technische leiding nog maar eens duidelijk dat NEC naast scorend vermogen ook lei­derschap, balans en routine mist.

Debutant zorgt voor lichtpuntje in aanval 
De opdrachten van Mario Been waren helder geweest voor de 20-jarige Saïdi Ntibazonki­za. „Tegenstander opzoeken, actie maken en voorzet geven”, vatte de kleine man uit Burundi het taken­pakket bij zijn eerste optreden in de basiself van NEC kernachtig sa­men. De kleine aanvaller was zaterdag met afstand de gevaarlijkste man in de voorste linie van de Nijmege­naren. Bij zijn passeeracties had Ntibazonkiza de bal aan het be­roemde touwtje, beschikte hij over een indrukwekkende startsnelheid en leed hij opvallend weinig bal­verlies.

„ Mijn eerste basisplaats”, blikte de rechtsbuiten tevreden terug. Maar tegelijkertijd waakte hij ervoor om euforisch te worden. „ Omdat ik er nog niet ben. Dit geeft zelfvertrou­wen, maar ik zal op de trainingen moeten laten zien dat ik er ook vol­gende week tegen Feyenoord klaar voor ben.” In de kleedkamer had de Burun­dees nog de complimenten van Cees van der Linden gekregen. De fysiotherapeut van NEC had maan­den met de aanvaller gewerkt om hem weer fit te krijgen. „ Saïdi deed het goed. ‘Maar denk eraan dat je geen eendagsvlieg blijkt’, heb ik hem voorgehouden. ‘One-day- fly’, zei ik nog eens toen hij een beetje moeilijk keek. Hij knikte. Volgens mij heeft’ie het wel begrepen.”

El- Akchaoui mist strijd op Vijverberg 
Met zijn treffer in de ultieme sloftase van een duel begint Youssef El-Akchaoui een beetje Duitse trekjes te vertonen. Eerder scoorde de linkerverdediger van NEC in blessuretijd tegen Vit­esse en FC Groningen. „Ik heb wel iets met de laatste mi­nuten”, bekende El-Akchaoui die zaterdagavond tegen De Graaf­schap Jimmy van Fessem uit een vrije trap passeerde. Dat de doel­man er bij die treffer niet echt goed uitzag wuifde hij weg. „Ik probeer die bal altijd zo te raken dat-ie op het laatst nog een curve maakt. Dat lukte nu ook. Ik denk eerder dat Van Fessem daardoor verrast was.” Ondanks dat persoonlijk succesje blikte de NEC’er met lichte erger­nis terug op de derby. „ Je kunt ons bijna nooit betrappen op een slechte wedstrijd. Maar dit keer miste ik af en toe echte strijd. Poot erin. Doorhalen. Dat werk. Het is een rare competitie. Veel teams pakken dit seizoen punten op pu­re inzet. Dat is een belangrijk gege­ven. Als het moet, ploeg ik voor die drie punten het veld om.”

Het verleden heeft hem geleerd dat technische bagage niet het be­langrijkste is voor een voetballer. „Bij Feyenoord speelde ik in de jeugd met talenten. Joh, daar mocht ik nog niet naast staan. Maar ik zie ze niet meer terug in de eredivisie. Strijd. Inzet. Dat is minstens zo belangrijk.” Op een goede afloop vertrouwen louter omdat NEC toch een veelbe­lovende spelersgroep heeft, doet ‘El-Ak’ niet meer. „Het komt wel, hoor ik dan. Daar kan ik niks mee. Het enige dat komt, is de trein.” Maar praten over degradatie, dat gaat de verdediger nog te ver. „Daarvoor is het nog veel te vroeg. Maar elke wedstrijd is een exa­men. Dat wel. Nul punten mag niet meer. Een punt is nu heilig. En drie mooi meegenomen.”

Dat een 1-0 nederlaag tot onvermij­delijke spanningen in de spelers­groep had kunnen leiden, daar wil­de hij niet aan. „We hebben een jonge ploeg, maar we kunnen el­kaar alles vertellen. Doordrammen is er niet bij. Een keer de waarheid zeggen is genoeg. Daarna is het af­gelopen.” Hoewel hij zelf al na vier minuten tegen een gele kaart opliep, was die van Jonas Olsson duurder, be­sefte El-Akchaoui. „Van het kaliber Jonas hebben we er maar een. Maar zijn schorsing zullen we moe­ten opvangen. Lorenzo Davids kan tegen Feyenoord op die positie uit de voeten. Je kunt mij er ook neer­zetten. En Lorenzo linksback.”
Buiten zijn twee doelpunten tot nu toe dit seizoen, valt de links­back vooral op door zijn gedrag in het veld. Dat is sterk verbeterd.
„Vorig jaar ben ik twee keer lang­durig geschorst geweest”, haalde hij de donkere dagen na opzichti­ge overtredingen nog maar eens te­rug. „Daar denk ik nog elke dag aan. Omdat het me nooit meer mag gebeuren. Voor de trainer vond ik het ’t ergste. Hij had me toch gehaald. Dat gevoel dat ik hem in de steek had gelaten. Dat wil ik nooit meer meemaken.”