De Gelderlander van vandaag VVV-NEC

Wind blaast NEC stevig in de zeilen
Ploeg van Mario Been behaalt bij VVV vijfde opeenvolgende zege. 

De wat oudere NEC- sup­porter zal het zich nog wel herin­neren; in de zomer van 1977 won de Nijmeegse club zes eredivisie­duels op rij. Komende zaterdag kan dat trotse record worden geë­venaard, al zal dat niet meevallen aangezien de huidige en aanstaan­de landskampioen in De Goffert op bezoek komt.

De voetbalsupporters in de Waal­stad leefden destijds een paar we­ken op een roze wolk. NEC was korte tijd lijstaanvoerder, tot het AZ’67 van Jantje Peters en Wim van Hanegem de zeepbel doorprik­te. De ploeg van trainer Hans Croon maakte daarna een vrije val en bleef op het eind van de rit maar twee puntjes boven de degra­datiestreep. Het huidige NEC hoeft zich dit sei­zoen niet meer druk te maken om het naakte bestaan als eredivisio­nist. En dat is toch een hele gerust­stelling voor een ploeg die precies twee maanden geleden nog voor­laatste stond en ten prooi leek ge­vallen aan blinde paniek. Het keur­korps van Mario Been heeft na vijf opeenvolgende overwinningen zelfs zicht op een plek in het lin­kerrijtje. Al moeten daarvoor nog wel een paar wonderen worden verricht.

Een eerste klein mirakel voltrok zich reeds op eerste paasdag in Venlo. NEC begon zo slap aan de klus tegen de Limburgse degrada­tiekandidaat dat het om een harde afstraffing vroeg. Hoewel hij de laatste tijd weinig te klagen heeft over de instelling van zijn spelers, nam Been na de bijna-zeperd ter­men als ‘hautain’ en ‘onderschat­ting’ in de mond. Net als de 6000 toeschouwers in De Koel waande de NEC-trainer zich zondagmiddag voor de pauze in een schiettent met grote kansen over en weer. Jonas Olsson kon al in de eerste minuut vrij inschie­ten, even later raakte Karim Sol­tani aan de overkant de binnen­kant van de paal. Het was de opmaat voor een spec­taculaire en chaotische eerste helft, waarin NEC steeds beroer­der ging voetballen. Vooral de Nij­meegse defensie, gewoonlijk een toonbeeld van betrouwbaarheid, maakte een labiele indruk.

Zoals wel vaker de laatste weken behoedde Gábor Babos zijn ploeg met een aantal verbluffende re­flexen voor een achterstand, maar na ruim een halfuur moest zelfs de magistrale Magyaar passen. Een venijnig schot van VVV- captain Edwin Linssen kon hij nog net ke­ren, tegen de rebound van Keisuke Honda stond hij machteloos: 1- 0. Niet alleen Babos, ook zijn Venlo­se tegenhanger Kevin Begois be­leefde een topdag. De Belg dreef vooral Jeremain Lens tot wan­hoop. De VVV- goalie hield de Am­sterdammer zeker drie keer van een zeker doelpunt af. Toch stond de AZ-huurling aan de basis van de Nijmeegse wederop­standing. Dat was in de slotfase, toen de Venlose veste op instorten stond. Lens draaide zich knap vrij en zette Kevin Bobson aan het werk. Uit diens voorzet zorgde Jhon van Beukering uit de draai voor de gelijkmaker.

In blessuretijd moest het arme VVV zelfs het ene kostbare puntje inleveren. De manier waarop toon­de vooral aan dat NEC momenteel een fase doormaakt waarin alles meezit. Een tot mislukken ge­doemde uithaal van Van Beuke­ring werd door Bas Sibum zodanig van richting veranderd dat Begois het antwoord schuldig moest blij­ven. Dat de middenvelder daarbij buitenspel stond en de bal ook nog eens met de arm raakte, maak­te de pil voor de thuisploeg alleen maar bitterder: 1-2.

Olsson gaat nieuwe wapen afstellen
Zweed ziet volop aanknopingspunten na krappe zege in Venlo.

De opluchting over de ze­ge overstraalde de moeizame mid­dag. Zoals zoveel NEC’ers was Jo­nas Olsson eerste paasdag bovenal opgewekt na de gestolen zege in Venlo. Het vreemde doelpunt in de slotseconden van het duel met VVV maakte zijn dag in één klap goed. „ Als het team het goed doet, heb ik een prima dag. Natuurlijk viel er wel wat op mijn spel aan te merken, maar winnen maakt alles goed”, sprak de Zweed.

De centrumverdediger stipte zelf na afloop zijn gemiste kansen aan. Al in de eerste minuut kreeg Ols­son een riante mogelijkheid, nadat alles en iedereen mistastte bij een vrije trap van Youssef El-Ak­chaoui. De inzet – binnenkant voet – was veel te zwak om VVV-doelman Kevin Begois te kloppen. „Die bal moest er in, dat is duidelijk”, wist Olsson. „ Ik was te verrast. De vrije trap van Yous­sef was eigenlijk heel matig, ik re­kende niet meer op de bal, die plotseling doorschoot. Ik raakte de bal niet goed, ik had vol moeten uithalen. Bij mijn tweede kans, na een halfuur, timede ik niet goed. Ik kwam te vroeg en kon de kop­bal niet genoeg kracht meegeven. Hij ging nog best redelijk naar de hoek, maar was te zacht.”

Olsson gaf grif toe dat beide mo­menten een goal hadden moeten opleveren, maar NEC’s centrum­verdediger haalde desondanks veel moed en vertrouwen uit de twee missers. „Je kunt er negatief naar kijken en alleen maar wijzen op de gemiste kansen, maar ik haal er vertrouwen uit. Het is niet toeval­lig dat beide keren de bal via een vrije trap van Youssef bij mij kwam. We hebben vorige week speciaal getraind op zulke stan­daardsituaties. Dan is het toch ge­weldig dat het meteen twee keer gevaarlijk wordt? Alleen de finis­hing touch ontbrak nog. Het kan een gevaarlijk wapen worden.”

Ondanks het matige eerste uur van NEC en zijn eigen weifelende optreden, was de overwinning in De Koel voor Olsson wederom een bevestiging van het huidige Nijmeegse vertrouwen. „We zijn aan een geweldige serie bezig, dit is alweer de vijfde overwinning op rij”, wist de Zweed. „Het was nu misschien niet zo goed als de laat­ste weken, maar dat kan een keer. We hadden het geluk deze keer eens mee, waar we voor de winter­stop vaak pech hadden. Dat is de beloning omdat we als team en met de trainers zijn blijven focus­sen, we lieten ons niet van de wijs brengen. Critici en supporters ke­ken voor de winterstop vaak nega­tief naar ons, ze keken alleen maar naar de punten. We bewijzen nu hun ongelijk.”

Met de klasse van de laatste weken en het geluk van Venlo lijkt NEC op weg naar een mooi seizoenslot, zo hoopte Olsson in de catacom­ben van De Koel. „ De eerste helft was deze middag slecht, maar we hebben ons daar knap van her­steld. VVV had na rust helemaal niets in te brengen, we bleven erin geloven en kwamen ook nog eens terug van een achterstand. Dat is knap. We wilden na de 1-1 ook per se doorgaan voor de winst, want wie weet of we nog wat kunnen klimmen. Het seizoen is voor ons nog niet voorbij.”

NEC heeft nog concurrentie van Roda JC, FC Utrecht en Vitesse
NEC heeft, met nog vier wedstrijden te gaan in de regu­liere competitie, nog altijd zicht op een plaats bij de eerste negen. Die rangschikking biedt toegang tot de play-offs voor UEFA Cup-voetbal. Normaal gesproken spelen de nummers zes tot en met negen een knock-outcompetitie. De win­naar speelt uit en thuis tegen de verliezer van de ‘grote’ play-offs.

In het geval Feyenoord op 27 april de bekerfinale wint en bij de eer­ste vijf komt, dan spelen de num­mers zes tot en met negen onder­ling om deelname aan de voorron­de van het UEFA Cup-toernooi. Pakt Roda JC de cup, dan strijdt ook de nummer tien nog mee om een Europees ticket. NEC, elfde op de ranglijst met 39 punten, heeft nog drie concurren­ten als het gaat om de negende po­sitie: Roda JC (43 punten), FC Utrecht (42) en Vitesse (40).

Het resterende programma:
Roda JC: Heracles Almelo ( uit), NEC (thuis), VVV (thuis), Feyenoord (uit).
FC Utrecht: FC Twente (thuis), Feye­noord (uit), De Graafschap (uit), FC Groningen (thuis).
Vitesse: AZ ( uit), Sparta ( thuis), NEC (uit), PSV (thuis).
NEC: PSV (thuis), Roda JC (uit), Vitesse (thuis), NAC Breda (uit).

Schot van ‘Beukie’ houdt ‘Potje’ op de bank 
Hij had Patrick Pothuizen al klaar zien staan, toen Jhonny van Beukering de pass van Kevin Bobson knap tot doelpunt promo­veerde en NEC zo over het dooie punt hielp. Het balletje van Bob­son kwam iets achter de spits van NEC, maar met zijn karakteristie­ke draai om de as en een felle uit­haal zette Van Beukering zijn ploeg in 79ste minuut op gelijke hoogte met VVV. „Het ging niet ineens, maar op deze manier kon het ook, toch?”, sprak Van Beuke­ring opgetogen na de winst.

„ Het doelpunt kwam op het juiste moment. Er moest iets gebeuren. Dat had de trainer ook al gedacht, want ik zag Potje al klaarstaan om in te vallen. Ik dacht nog: zal ik er af moeten of komt Potje erbij, maar toen ik scoorde, wist ik dat de trainer me zou laten staan.” Ook tien minuten later, bij de win­nende treffer, vertolkte Van Beuke­ring een hoofdrol. Zijn uithaal even buiten de ‘zestien’ belandde via het lichaam van ploegmaat Bas Sibum in het doel voor 1-2, waar­mee NEC na een matige eerste uur alsnog de winst pakte. „Ik raak­te de bal goed en zag hem naar de hoek gaan, ook als Bas ’m niet had aangeraakt was-ie er denk ik inge­gaan. Maar ach, wat maakt het uit, we hebben de drie punten en daar ging het om.”

‘ Beukie’ had zelf een moeilijke middag, in het overvolle verdedi­gingscentrum van VVV. De spits had constant twee bewakers in zijn nek. „Ik kreeg weinig ruimte, ik had steeds twee, drie man om me heen. Ik kwam maar niet los, ik ben dan ook niet tevreden over mijn prestatie, al is het wel lekker om dat ene kleine kansje meteen te verzilveren”, doelde hij op de ge­lijkmaker, die goed was voor zijn negende competitietreffer.