Of het de klasse van Feyenoord was, de kou in de Goffert of vermoeidheid in de benen na de bekerwedstrijd van afgelopen donderdag, in elk geval was het vandaag geen grootse vertoning van NEC. Tegen Feyenoord kwam NEC eigenlijk nooit echt in haar spel en werd het in de duels voortdurend afgetroefd. De 0-2 eindstand was dan helaas ook niet geflatteerd.
Na een goede hervatting van de competitie, met twee overwinningen op rij en een nipt verlies tegen PSV, toch niet de minste ploeg in Nederland op dit moment, kwam NEC vandaag eigenlijk nauwelijks in het spel voor en deed de vertoning van de ploeg van Pastoor bij vlagen denken aan de van zelfvertrouwen gespeende formatie van voor de winterstop. Lasse Schöne, die in de afgelopen weken toch een van de grote uitblinkers was, werd door het middenveld van Feyenoord vakkundig uit de wedstrijd gespeeld. Ook Goossens, die om onduidelijke redenen ditmaal de voorkeur kreeg boven een goed in vorm zijnde George, kwam in de eerste helft nauwelijks in het spel voor. Slechts Zeefuik wist sporadisch gevaar te stichten, ondermeer door een fraaie solo die helaas niks opleverde.
Op dat moment stond Feyenoord al geruime tijd op voorsprong in een muisstille Goffert, waar alleen de Feyenoord aanhang vocaal van zich liet horen. Na knullig verdedigen in het strafschopgebied van NEC had Guidetti in de 6e minuut de bal in de benen van Bakkal gefrommeld, die beheerst de 0-1 scoorde. NEC kreeg in de eerste helft geen moment vat op de wedstrijd en de 0-2 hing eerder in de lucht dan de 1-1.
Die 0-2 viel dan ook, al was het pas na de hervatting. Een snelle uitbraak van Fernandez en diens een-tweetje met Guidetti dompte in de 48e minuut meteen elk mogelijk vuurtje dat NEC uit de kleedkamer had meegenomen. Wat volgde was een saai en traag half uur van slordig balverlies bij NEC en veldoverwicht van Feyenoord, dat het verder wel leek te geloven. Het enige opzienbarende was het vele tijdrekken dat al in een vroeg stadium en geheel onnodig door diverse Feyenoorders werd bedreven.
Pastoor bracht George, Platje en Nijland in het veld, maar geen van de wissels wist voor een omkeer in het spelbeeld te zorgen. Koolwijk kwam een kwartier voor tijd nog geheel vrij voor keeper Mulder, maar zijn lobje miste hoogte en kracht. Babos hield in de slotfase Feyenoord nog van een derde treffer af, maar daar was verder ook alles mee gezegd.
Een flinke dissonant dus in een leuke reeks. Laten we het er maar op houden dat de ploeg wat vermoeid was en dat Feyenoord vandaag gewoon een maatje te groot was. Snel vergeten en proberen de lijn van de afgelopen weken weer op te pakken is het devies. Volgende week zaterdag wacht de uitwedstrijd tegen Roda JC en dat zou een mooi moment zijn om weer orde op zaken te stellen.