Er had voor de Nijmegenaren in het stadion Diekman echter meer in het vat gezeten. Niet de uiteindelijke 0-0, maar bijvoorbeeld 2-4, dat zou er stukken beter uit hebben gezien. Gezien het aantal kansen was die 2-4 in het voordeel van de Geldersen mogelijk geweest. Na de eervolle vertoning bij FC Groningen waar desondanks met 3-1 werd verloren, nu weer beter spelen dan de tegenstander; van werkelijk doorstoten was echter dit keer geen sprake. Op het moment dat een NEC-Speler voor de vijandelijke doelman verschijnt, moeten de beenspieren plotsklaps stijf gaan staan van de zenuwen. Daar was gisteren op zijn minst drie keer sprake van. Carlos Aalbers was de man, die tot tee keer toe tekort schoot in de afwerking. Pas na de pauze toen NEC eindelijk ongepaste schroom van zich afwierp, waren er mogelijkheden. Zo zond Frans Janssen Aalbers voortreffelijk diep, en de jonge middenvelder leek te gaan scoren. In plaats daarvan kapte hij de bal nog een keer, en vond alsnog doelman Theo Snelders op zijn weg.
Eigen houtje
Ook een klein kwartier voor tijd viel Aalbers op. Op eigen houtje stak het talent het Enschedese middenveld over, verzond een puntgave pass voor Albert Helsper, die de bal even later teruglegde op de toestormende Aalbers. tot de grootste woede van Aalbers zelf vloog de bal huizenhoog over Snelders zijn kooi heen. In blessuretijd had de verder onzichtbare John Vievermans zijn makkers alsnog op 0-1 kunnen zetten. Na een vrije trap van Mulderij zette Helsper vanaf links voor, en Vievermans had het leder maar voor het intikken. Tot onsteltenis van de inhoud van twee supporersbussen(!) mikte de linksbuiten echter veel te hoog. Kans nummer vier was eerder voor Helsper weggelegd Viervermans kwam zowaar knap door op links en bracht Helsper puntgaaf in stelling Helsper tikte in, maar Marcel Mentink wist op de krijtlijn redding te brengen. FC Twente stelde tegenover dit kansenspektakel van NEC bitter weinig. Alleen Manuel Sanchez Torres viel twee keer in scoringspositie op. Gelukkig voor NEC had de lichtvoetige rechtsbuiten voor het treffen geen spaanse peper verorberd. Al na vier minuten dook Sanchez Torres op aangeven van de weinig effectieve Martien Vreijsen alleen voor sluitpost Schellekens op. De rappe aanvaller schrok enorm van deze unieke kans, en schoot de bal pardoes naast. Drie minuten voor tijd kreeg Sanchez Torres nog een riante mogelijkheid zijn makkers uit de impasse te halen. Vreijsen zette voor, Schellekens taxeerde verkeerd, maar gellukig voor de Nijmegenaren kopte Sanchez Torres toch over.
Eerder had Schellekens voor een achterstand behoed. Vreijsen knalde uit een vrije trap rechtstreeks op het doel, aar Schellekens toonde nu zijn klasse door de bal klemvast uit de linkerbenedenhoek te houden. Ziedaar de voornaamste wapenfeiten van een verder vervelende wedstrijd. Over en weer waren foutive passes aan de orde van de dag. Aanvallers waren door eigen onkunde niet in staat zich langs verdedigers te werken, en mocht dat toch gebeuren, dan kwam er altijd wel een overtreding om de hoek kijken. De wisselvallige leidsman De Munnik trad twee keer op tegen Boosdoeners. De kletsmajoor Michael Birkedal kreeg na een half uur terecht geel na andermaal protesteren, en Frans Janssen zag in de 46e minuut het gele karton voor zijn ogen verschijnen, na een duidelijke overtreding aan het adres van Tjaling Dilling. Twente-Trainer Spitz Kohn, die gezien zijn duffe praatje na afloop van de wedstrijd de Tukkers nu niet direct naar de allerhoogste prestaties kan oppeppen, was nog blij ook. “Wij misten Billy Ashcroft in de spits Ashcroft was door zijn rugblessure zelfs niet in staat plaats te nemen op de reservebank. Ik heb trouwens al genoeg geblesserde krachten. Soms heb ik acht man op de training i.p.v. achttien.”
En collega Pim van de Meent stelde; “Vooraf teken je voor een gelijkspel, maar achteraf gezien had je hier kunnen toeslaan. Jammer voor zo’n jongen als Aalbers dat hij geen doel trof. hij had zich mooi in de kijker kunnen spelen.”
FC Twente-NEC (0-0) 0-0
5.500
de Munnik