NEC kan veel beter. De wedstrijden tegen Barcelona en MVV hebben duidelijk gemaakt, dat NEC in de eerste divisie tot positievere prestaties in staat moet worden geacht, dan tot op heden het geval is.
NEC leeft in de wetenschap dat het met ere de slag tegen Barça verloor (2-3 en 0-2 verlies), en vervolgens -geflatteerd- met 4-1 het loodje legde in De Geusselt. Het klinkt vreemd, maar NEC was zaterdagavond op z’n minst even sterk als het nog immer ongeslagen MVV. Door enkele kapitale missers in de Nijmeegse achterhoede, slaagde men er niet in de explosieve Maastrichtenaren op het punt van scoren te volgen.
Beul
Het combinatiespel van NEC oogde stukken beter dan de snel uitgevoerde counters van de thuisclub. Mulderij en Sije Visser gingen om beurten naar voren, terwijl Eric van Rossum waakte over Dick Nanninga, de ‘Beul van Limburg’.
NEC leek na de Spaanse trip allesbehalve gesloopt, maar werd weer eens geconfronteerd met een weinig comfortabele, snel opgelopen achterstand. Na een voorzet van Marcel Adam vlogen drie NEC-verdedigers op de bal af, om Nanninga het koppen te beletten. Daardoor kon het gebeuren dat Bert van Marwijk vrij en soepel kon uithalen, om Ben Klein-Goldewijk te passeren, 1-0.
Kolletjes
Het vroege openingsdoelpunt speelde MVV in de kaart. Het kon nu volstaan met opportunistische tegenstoten, terwijl NEC nog maar eens een opening moest zien te versieren. Tot de rand van het strafschopgebied liep het bij de Geldersen op rolletjes. Het beslissende schot, teneinde doelman Chris Baetsen tot capitulatie te dwingen, was echter in geen velden of wegen te bekennen. Elke NEC-speler vuurde wel eens uit de tweede lijn, maar telkens schoot men te zacht, over of naast.
”Een kwestie van te weinig kracht”, stelde trainer Pim van de Meent, ”een uitvloeisel van de match in Barcelona en de terugreis naar Nijmegen. Toch zie ik lichtpuntjes. NEC beheerste het spel; de opbouw zag er verzorgd uit. Het begrip voetbal was bij ons beslist beter.”
Geblunder
Hoe mooi NEC ook acteerde in Maastricht, het gewenste resultaat bleef uit. Ook in de tweede helft buitte MVV Nijmeegs geblunder doeltreffend uit. Zo kon het gebeuren dat Jean Maas de complete NEC-defensie omzeilde, nadat Mulderij het commando ‘aflopen’ had gegeven om de hele Limburgse familie buiten spel te zetten.
Maas zette iedereen voor aap, en wipte de bal over de uitgelopen Klein-Goldewijk heen, 2-0. Van de Meent had geen moeite met de schuldvraag: ”Van Rossum had Maas gewoon moeten vastpakken, dan was er niets aan de hand geweest.”
Fantastisch
Michel Mommertz, na het opzij schuiven van John van Geenen een speelhelft lang terug in zijn vaderland, kon het niet langer aanzien. In een poging zijn verdedigers te assisteren, kopte Nanninga de bal voor de voeten van Mommertz, die geen moment aarzelde om fantastisch uit te halen, 2-1.
Het tot dan vrij matte duel werd er stukken levendiger op. Nanninga teisderde de kruising, en Aalbers testte Baetsen. Het wachten was op de gelijkmaker, maar een communicatiestoornis tussen Ron de Groot en zijn doelman was er de oorzaak van, dat MVV alsnog op fluweel plaats kon nemen. De Groot wilde de bal terugspelen, maar passte tot zijn ontzetting langs Klein-Goldewijk die om onverklaarbare redenen was uitgelopen.
”Ook al had Ben geschreeuwd, dan nog had hij nooit zijn doel mogen verlaten”, aldus Van de Meent. Voor invaller Paul Fenders was het nu een koud kunstje zijn makkers op 3-1 te zetten.
Lachertje
Geirriteerd wist NEC zich nu geslagen. Tot overmaat van ramp liep Toon Willemse tegen zijn derde gele kaart aan; schorsing volgt nog deze week. De gele prent was een lachertje, na de schouderduw van Willemse aan het adres van Arie van Staveren. Scheidsrechter Verhoef voerde een te idiote stiptheidsactie uit.
De discipline viel bij NEC weg, en daardoor slaagde de gewiekste Willy van Bommel er in nummer vier achter Klein-Goldewijk te prikken, 4-l.
MVV-NEC: 4-1 (1-0).
6. Van Marwijk 1-0.
47. Maas 2-0.
48. Mommertz 2-1.
66. Fenders 3-1.
79. Van Bommel 4-1.
Scheidsrechter: Verhoef.