Paymans ‘de zondebok’

Frans Paymans had zich de overgang van de
hoofdklasse amateurs naar de eerste divisie heel anders voorgesteld.

De voormalige voorstopper van TOP uit Oss liep sinds bet trainingskamp in
Finland eindelijk zonder blaren over de grasmat dan staat
er als ouverture van de competitie Vitesse-NEC op de rol. ”Ik
miste alleen de laatste oefenwedstrijd in Finland. Mijn voeten zaten toen vol
blaren.”

Vitesse-NEC is net een half uur oud, of trainer Pim van de Meent haalt Paymans
naar de kant De lange Paymans daarover; ”Van de Meent
zocht zeker een zondebok, maar ik voel me beslist niet zo. Ik heb toch fijn
gevoetbald. Een volgende keer beter.”

Murw
Bleef Paymans zelf vrij nuchter onder zijn tegenvallende optreden, Van de
Meent kon de voorstopper geenszins verdedigen. Zelfs de meest neutrale
toeschouwer had op Nieuw Monnikenhuize kunnen waarnemen, dat Vitesse-spits Remco
Boere alle gelegenheid kreeg zijn stevige kunsten te vertonen. Boere voelde zich
vrij als een vogeltje, en beukte de NEC-defensie dankbaar murw.

Van de Meent stelde: ”Paymans ging niet in de beweging mee, dan ben je weg als
verdediger. Hij is moeilijk wendbaar, en bovendien was hij uiteraard erg
gespannen. De andere verdedigers moesten ook wennen aan de nieuwe situatie, na
het vertrek van Schellekens en Wijnberg. Daardoor werd het voor Willemse,
Mulderij en Sije Visser ook ingewikkelder.” Waarbij Van de Meent gemakshalve de
anderhalve maand oefenperiode buiten beschouwing laat.

Niet lief

Paymans werd onverbiddelijk richting kleedkamer gedirigeerd. Van de Meent: ”Het
betaald voetbal is niet lief. Zoiets kun je niet ongestraft laten.”
De ongelukkige verdediger: ”Er zal nog wel een gesprek tussen mij en Van de
Meent volgen. Dan krijg ik te horen wat er precies mis ging. Van de Meent zal
wel denken dat ik klote heb gevoetbald.” Van de amateurs naar de hoofdklasse,
Paymans kan er nu over meepraten: ”De bal wordt op dit niveau veel sneller
gespeeld, en het gaat er lichamelijk een stuk pittiger aan toe.”

Harder
Die laatste stelling van Paymans onderschreef doelman Wim van Cuyk, eveneens net
overgekomen van een amateurclub, t.w. UDI’19 uit het Brabantse Uden. Van Cuyk,
die bij de drie tegendoelpunten geen blaam trof: ”Het is allemaal een stuk
harder, en er wordt veel meer geschreeuwd. Binnen elf minuten twee ballen om de
oren, ik had me dit debuut toch even anders voorgesteld. Ik ben bang dat de
echte kater pas morgen om de hoek komt kijken.”

Terwijl Van de Meent na afloop de benauwdheid van de kleedkamer snel
ontvluchtte, dronk collega Leen Looyen een vrolijk pilsje in zijn kantoorruimte.
”Dit is voor mij natuurlijk een aparte overwinning”, concludeerde de vroegere
NEC-trainer Looyen intens tevreden, ”het doet me wel wat, deze sportieve
revanche.”

Bespreking
Looyen had deze explosie van zijn discipelen vorige week vrijdag niet verwacht:
”De groep trainde beneden alle peil. Toen heb ik de spelers één voor één bij me
gehad voor een gesprek. Voor de wedstrijd tegen NEC had ik maar een bespreking
van drie minuten nodig. Ik merkte direct dat het nu goed zat. De spelers pepten
elkaar op, dan hoef je als trainer alleen nog maar aan te vullen.”

Opvallend was gistermiddag, dat niet Van de Meent maar Looyen vaak hevig
gestilculerend langs de lijn liep, om de eigen spelers te instrueren. Niet Van
de Meent maar Looyen maakte stampij, met als hoogtepunt een schreeuwende Looyen,
die het Arnhemse publiek openlijk om bijval vroeg, bij een 3-1 stand toen
Vitesse wat terugviel.

Krampachtig
Van de Meent keek na afloop sip om zich heen. ”In de tweede helft speelden we
zoals het in de eerste helft ook had moeten gaan. Het was in eerste instantie
allemaal te krampachtig. De spelers weten nu wat ze te wachten staat in de
eerste divisie: opportunistisch voetbal. Er is geen tijd meer voor mooi aannemen
van de bal. De tegenstander zit er direct bovenop. Dat heeft Vitesse duidelijk
laten zien.”

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.