07-02-1983
Werklust NEC loont
Feyenoord pas 5 minuten voor tijd op gelijke hoogte
Nijmegen – Vijf minuten voor tijd capituleerde NEC alsnog voor het luchtmachtgeweld van Feyenoord.
Peter Houtman reikte hoger dan zijn vaste bewaker Selbach en onhoudbaar verdween de bal achter Schellekens in de uiterste hoek. De Rotterdammers leden dus net niet hun tweede nederlaag van het seizoen, maar de meeste van de 13.000 toeschouwers zouden vooraf voor het uiteindelijke 1-1 getekend hebben.
Op het zware veld was NEC in de eerste helft duidelijk de meerdere van de Rotterdammers. Henk Grim zorgde met gedurfde akties voor gevaar in de krakkemikkige laatste linie van Feyenoord, waar vooral Van Hanegem snelheid tekort kwam.
Troost zag afwisselend Helsper en Grim voor zich opduiken en wist er in die beginperiode niet goed raad mee. Toen de verdediger voor de tweede keer in korte tijd de Groesbeker neerlegde, was de goed leidende Corver resoluut in zijn beslissing en micht Troost zijn eerste gel kaart in ontvangst nemen.
Uit de afgeslagen vrije trap kwam de bal bij Hans Wanders, die zich geen moment bedacht en van zo’n twintig meter verwoestend uithaalde. De spetter eindigde op het houtwerk, maar terwijl Hiele nog naarstig op zoek was aar de teruggesprongen bal, was Grim er als de kippen bij om NEC beheerst op voorsprong te zetten.
De goed gevulde Goffert kreeg al droombeelden van de 5-1 van vorig jaar, maar hield nog geen minuut later de adem in toen Houtman vlak voor Schellekens bsloot om op de bal te gaan zitten in plaats van het ding tegen de touwen te jagen. Willemse liet de Rotterdamse spits snel weer kennis maken met de koude grond door ”het zitje” resoluut over de lijn te jagen. Even later deed de NEC-er dat ook met de doorgebroken Wijnstekers, zodat ook hij van Corver geel kreeg.
Met Mario Been voor Van Hanegem gooide Feyenoord in de tweede helft alles op de aanval. NEC kwam er in opbouwende zin bijna niet meer aan te pas en herhaaldelijk daalden de ballen van grote hoogte neer in het overvolle strafschopgebied van de Nijmegenaren, waar de geblesseerde Mulderij na een kwartier werd vervangen door Carlos Aalbers. Op dat stukje grond blonken de Feyenoorders echter uit in het missen van de mooiste kansen.
Vriendelijk
Van Deinsen had allang moeten schieten maar bleef vriendelijk wachten op de toegesnelde Wanders, Hoekstra bracht de bal tot de bijna op lijn staande Gullit die echter subtiel naast tikte en even later tikte Houtman de bal terug in de handen van de gepasseerde Schellekens. Het publiek vermaakte zich kostelijk bij deze missers, maar kon ook een keer de handen massaal op elkaar brengen toen Schellekens met een sublieme reactie een kopbal van Gullit tegen de lat tikte, waarna Wanders het leder overkopte.
Het was jammer voor de uitblinkende Grim dat zijn medespelers hem haast niet meer in stelling konden brengen, maar kwam de Groesbeker een keer aan de bal, dan gooide hij er direct één of andere duistere passeerbeweging uit, die de verdediging van Feyenoord voor onoplosbare problemen stelde.
Vijf minuten voor tijd maakte Houtman aan het foutenfestival in de voorste linie een einde door de bal langs de vertwijfeld uitvallende Schellekens te koppen. Een terechte gelijkmaker, maar gezien de laatste resultaten in de competitie (2-1 zege op Roda, 2-2 tegen Utrecht en 1-1 tegen Feyenoord) lijkt Pim van de Meent zich beduidend minder zorgen hoeven te maken over de toekomst van NEC.
6 februari
NEC-Feyenoord 1-1
15 Grim 1-0
85 Houtman 1-1
13.000
Sch Corver