Het slot van het professioneel voetbalseizoen 1983-1984 in Nederland voltrok zich in een uit beton opgetrokken hondenkennel.
De Nijmeegse politiehonden blaften er gisteren in het Goffertstadion lustig op los, Waardoor de plaatselijke East Side zich redelijk koest hield, en ook de Bredase tegenhangers de mond gesnoerd werd. De spelers van NEC en de nieuwe eredivisionist NAC werden door al dat geblaf bepaald niet geïnspireerd. Niet verwonderlijk, aangezien de winnaar van die ene promotieplaats drie dagen eerder al bekend was geworden in Breda. Toen zette NAC FC VVV met 5-0 Opzij, en was de strijd gestreden.
Er werd in ’t Nijmeegse – zoals dat heet – gestreden om des keizers baard. Toch stond er nog zoiets als een overwinningspremie op het spel. Dat was vooral NEC niet aan te zien. Meermalen zochten de Gelderse voorwaartsen de weg naar de lange ballenvanger Ton van Eenennaam, maar de kansen werden allemaal weer eens ouderwets om zeep geholpen.
Uitbundig
NAC tikte er van meet af aan vrolijk op los, en hield er het koppie bij, ondanks het feit dat de promotie zo kortgeleden ongetwijfeld uitbundig gevierd was. Niemand stak in de volle negentig minuten werkelijk de nek uit, maar het meest volwassen voetbal kwam toch van NAC. Met geplaatste lange ballen op de voorwaartsen, stonden de Brabanders voortdurend scherper opgesteld.
NEC stelde daar de nodige ijver tegenover, maar de voorhoede was ook in dit sluitstuk volledig van slag. Tegen de Graafschap, drie dagen eerder op de Doetinchemse Vijverberg, ging het nog. Frans Janssen scoorde destijds, maar het was tekenend voor het falen van Hoekman en Grim, dat Aalbers en Anton Janssen (twee keer) de overige NEC-doelpunten voor hun rekening namen. De Graafschap-NEC eindigde in een 4-4 gelijkspel.
Anton Janssen van NEC omzeilt het rechterbeen van Edy de Schepper.
Vakantie
Gisteren had het in Nijmegen best 6-6 mogen worden, maar de heren profspelers waren toe aan vakantie. De schotvaardigheid liet aan beide zijden te wensen over, al waren de voorafgaande acties in technisch opzicht soms verrassend wonderschoon. Zo dook de uitblinkende rechtsback Hans v.d. Dungen in de derde minuut vrij op voor Van Cuyk. NEC antwoordde met een kopbal van Henk Grim, terwijl Dusbaba al snel de douches opzocht vanwege een lichte blessure.
Anton Joore, de naar RKC vertrekkende spits, scoorde voor het oog van o.a. zijn nieuwe trainer Leen Looyen. Edy de Schepper stuurde V.d. Dungen diep, en Joore liet zich dit buitenkansje niet ontgaan; Sije Visser en Van Cuyk waren uit positie gespeeld, 0-1.
Verkeerd
Thuisclub NEC kon het niet tot een fatsoenlijk antwoord schoppen. Anton Janssen kreeg de bal verkeerd tegen zijn scheenbeen, en Aalbers kon een prachtige pass van Michel Mommertz niet afdoende verwerken. V.d. Dungen knalde op zijn beurt voorlangs, en Torn Smits, die zijn 250ste wedstrijd in de NAC-kleuren afwerkte, richtte net naast.
NEC bleef de meeste kansen produceren. Een rush van Anton Janssen vond geen gehoor bij de overige NEC-spelers, en de nog niet geschorste Frans Janssen (hij liep een week eerder tegen zijn derde gele kaart aan) schoot nog eens naast.
In het tweede bedrijf stelde NAC zich in ’t voorste gelid wat ijveriger op. Van Cuyk redde echter knap na een gerichte kopbal van Guus v.d. Borgt. Grim was op zijn beurt de ontreddering nabij, na het missen van een enorme kans. Danny Hoekman liet in twee acties even zien dat hij ook nog meedeed, en V.d. Dungen warmde andermaal de handen van Van Cuyk op.
Het was dezelfde doelman die de Bredase overwinning tot één treffer beperkt hield. De Schepper haalde tot twee keer toe loeihard uit, maar de Udense doelwachter was even zo vaak op zijn post.
De ondergaande juni-zon voorzag het Goffert beton van een gouden randje. Het seizoen zat er voor NEC en NAC eindelijk op.