Wim van Zinnen werkt hard aan come-back bij NEC
Vorige week zaterdag trok Wim van Zinnen voor het eerst sinds 2 augustus 1983 de trimschoenen weer aan om voorzichtig enkele meters hard te lopen. Ruim een jaar geleden kwam de NEC-speler fataal in botsing met Volendam-doelman Frans Hoek in een van de laatste oefenwedstrijden. Wim van Zinnen brak zijn scheenbeen op twee plaatsen en nu nog zit er een pin in het bot, maar afgelopen dinsdag trainde hij voor het eerst weer in Nijmegen. Een beetje onwennig, dat wel, maar zelf wil de middenvelder over twee maanden klaar zijn voor het echte werk.
Terwijl een beperkt aantal NEC-spelers die dinsdagmorgen doelman Nico Hanssen onder vuur neemt, doet Wim van Zinnen rekoefeningen om vervolgens een paar rondjes vol te maken, afgerond door enkele sprints. Zweetdruppels parelen op zijn gezicht en de manier waarop z’n adem piepend de longen verlaat, maakt duidelijk dat het hem op dit moment aan de nodige lucht ontbreekt.
?Ik heb de conditie van een treinconducteur,? beaamt Van Zinnen. ?Maar dat komt wel weer. Ik heb alleen nu een beetje last van dit plekje net onder de knie waar die pin zit, maar volgens Cees Joosten (de verzorger van NEC, red.) is het een geïrriteerd bandje. Dat krijg je nou, hè. Ik heb zolang niets gedaan. Dat lichaam van mij moet gewoon wennen aan al die bewegingen.?
Dat Wim van Zinnen inderdaad nog moet wennen aan de dingen die hij tot voor een jaar nog als normaal beschouwde, blijkt wanneer Pim van de Meent enige baloefeningen met de middenvelder gaat doen.
Voor het eerste sinds een jaar heeft Van Zinnen weer balcontact en het gaat hem dan ook verre van vlot af. ?Kalm, kalm.
Maak niet van die spastische bewegingen. Gewoon terugtikken die bal. Juist, ja. Nee, niet die knie in zo’n rare bocht draaien. Niet nadenken Wim. Je bent helemaal fit. Hou dat nou voor ogen.? Pim van de Meent is ruim een half uur met Van Zinnen bezig en heeft er duidelijk schik in, al ziet hij ook wel dat Van Zinnen er nog lang niet is. Van de Meent: ?Natuurlijk duurt dit nog wel even, maar we komen er wel. Hij is gretig hé, maar we moeten het rustig opbouwen.?
Ondanks zijn blessure heeft Wim van Zinnen bijna geen competitiewedstrijd overgeslagen. Keer op keer nam hij plaats op de tribune. Een jaar lang moet dat een frustrerende bezigheid zijn geweest. Van Zinnen: ?Natuurlijk zijn er leukere dingen, maar ik raakte eraan gewend. Het leven gaat immers verder en wat niet gaat, gaat niet. Man, ik ben blij dat ik zo rond kan lopen en nu weer denk aan een come-back. Daarnaast heb ik het geluk dat ik het leven van de zonnige kant bekijk. Ik heb het echt bijna altijd naar mijn zin. Kijk zo’n blessure is natuurlijk vervelend, maar enkele maanden geleden is een goede vriend van me overleden. Die was pas 25 jaar. Dan ga je toch anders tegen de dingen aankijken.?
Roep
Nu de prestaties slecht zijn wordt de roep om Wim van Zinnen alleen maar groter. Van Zinnen kijkt er echter nuchter tegenaan. ?Ach, weet je wat het is. Als NEC de eerste drie wedstrijden gewoon wint , dan vraagt hooguit een enkeling nog eens aan me hoe het ermee gaat.
Nu verliezen ze en gebeurt dat meer. Voor mezelf heb ik bepaald dat ik er over twee maanden weer moet staan. Eerst een paar wedstrijdjes in het C-team en dan weer aan de bak. En duurt het langer, dan is dat jammer. Of het nu een jaar is of een jaar en een paar maanden, Dat maakt me dan ook niet meer uit.?
Wim van Zinnen is er van overtuigd dat NEC weer uit het dal komt. De middenvelder: ?NEC heeft in mijn ogen de beste ploeg in de eerste divisie, Dat meen ik, maar de ploeg moet meer lef tonen. Alleen jongens als Toon Willemse en Frans Janssen willen nog wel eens de beuk erin gooien. En toch heb je dat juist in de eerste divisie nodig. Maar als ik dan voor de wedstrijd tegen RBC elf witte bekkies in de kleedkamer zie zitten, dan denk ik toch ?jon-
gens, waar zijn jullie mee bezig.??
?Iets wat ik overigens ook tegen het publiek zou kunnen zeggen. Ik heb er nu toch vaak tussen gezeten, maar als je hoort wat ze soms roepen. Dat is niet te filmen. Kijk, ik hoor die dingen niet als ik in het veld sta, maar er zijn bij ons ook jongens die ze wel horen. Die raken dan helemaal geen bal meer. Daar heeft NEC niets aan en het publiek al helemaal niet. Natuurlijk beseffen wij dat de supporters veel geld voor die wedstrijd moeten neertellen. Maar als het een keer slecht gaat kan NEC juist dan die steun vanaf de tribune gebruiken. Dan heeft niemand er wat aan als er alleen maar gescholden wordt.?