“Als het niet lukt om een ton voor Jan Peters op tafel te krijgen, wat moet er dan in Nijmegen op voetbalgebied wel lukken?”
NEC-voorzitter mr. Henk Bergamin reageert enthousiast op de verklaring van Peters zelf, dat hij zijn profcarrière het liefst besluit bij de club waar het ooit begon. “We hebben al eerder contact met Peters gehad, maar toen ging het nog om transfersommen van 2,5 tot 3 ton, bedragen die voor een club als NEC absoluut onhaalbaar zijn. Maar van die ene ton, daar schrik ik niet van. In tegendeel, ik zie best mogelijkheden om hiervoor een sponsor te vinden. De salariseisen van Peters moeten dan vanzelfsprekend ook binnen de perken blijven”.
Voor dat laatste hoeft NEC niet bang te zijn, laat Jan Peters weten. “Geld is op dit moment niet meer het belangrijkste voor me. Ik heb hier goed verdiend. In Nederland ga ik uiteraard niet voor niets spelen, maar ik zal me wel aanpassen aan de Nederlandse maatstaven. Ze hoeven me bij NEC niet te zien als een jongen die uit Italië komt en een veel hoger contract moet hebben dan de andere spelers”.
Gesprek
Peters vertelt inmiddels gesproken te hebben met de voorzitter van Genua. Hij kreeg het aanbod om onder dezelfde condities als dit seizoen nog een jaar in Italië te blijven. “Maar dat doe ik zeker niet. Als het me dus om het geld ging, dan bleef ik hier. De salarissen liggen in Italië wel even wat hoger dan in Nederland”.
Overigens kijkt Peters “zeer positief” terug op zijn Italiaanse avontuur. “Mijn probleem is, dat mijn vrouw en twee kinderen in Nederland zitten en dat mijn vrouw liever niet terug wil naar Italië.
Op zich is dat jammer. Zou mijn vrouw wel bereid zijn geweest nog een jaar naar Italië te komen, dan zou ik er zeker nog dat jaar aan vast plakken. Het voetbal in Italië is me geweldig meegevallen. Ik had in het begin veel moeite om me aan te passen, vooral aan de defensieve speel wijze, maar het niveau is nier – ook in de eerste divisie waarin Genua nu uitkomt – bijzonder hoog. We hebben een vaste aanhang van een kleine 35.000 mensen en dat is wat anders dan in Nederland met een paar duizend man op de tribune.
Maar ik ga niet nog een jaar hier alleen zitten. Ik ga terug voor mijn gezin. Ik ben, als de nieuwe competitie begint, 31. Te oud, denk ik, om nog in de top van de eredivisie mee te draaien. Maar voor de prijs die ik moet kosten, geloof ik dat er nog mogelijkheden zijn in de eerste divisie.
Vandaar dat ik hoop mijn carrière bij NEC af te sluiten. Dicht bij huis en NEC heeft ook nog een goede ploeg. Dat zou ik erg fijn vinden. Kan het niet dan zoek ik ergens anders een mogelijkheid voor één of twee jaar en dan zet ik er absoluut een punt achter”.
Peters vertelt “echt zin” te hebben om weer aan de slag te gaan in het Nederlandse voetbal. “Hier eindigen veel wedstrijden in 0-0 en 1-0, terwijl ik in de kranten lees, dat er in Nederland nog lekker veel gescoord wordt. Het lijkt me toch wel fijn om ontspannen aan een wedstrijd te kunnen beginnen”.
En het Nederlands elftal? Peters: “Ik voel me niet minder dan een ander. Het voetbal in Nederland ligt een beetje op zijn kont, maar er zijn toch talenten genoeg. Kijk, het Nederlands elftal is natuurlijk het hoogst haalbare en zouden ze me nodig hebben… Maar het is niet zo dat ik naar Nederland terug wil om weer een kans te maken voor Oranje”.