Ton Wildenbeest speelde gisteren tegen Feyenoord voor het eerst de volle negentig minuten. Behoudens het laatste kwartier, toen de middenvelder goed kapot zat en enkele vreemde passes verzond, kon Wildenbeest terug zien op een goede wedstrijd.
“Ik moet gewoon keihard werken om conditioneel weer helemaal aan mijn top te zitten,” aldus Wildenbeest. Als je voldoende lucht hebt gaan de acties ook vloeiender, dan heb je als het ware meer tijd om te handelen. Ik speel nu zoveel mogelijk wedstrijden, ook met het tweede elftal. Op die manier hoop ik zo snel mogelijk helemaal terug te zijn.”
Wildenbeest had zijn eerste volledige optreden nog meer cachet kunnen geven, maar toen hij in de eerste helft alleen op Hiele afging om de score voor NEC te openen, werd hij op het laatste moment door De Munnik teruggefloten. Wildenbeest: “Ik hoor net dat het nooit buitenspel was. Zelf weet ik het niet, maar het was natuurlijk wel dé kans van de wedstrijd geweest. Nee, ik was geen moment bang dat we weggespoeld zouden worden. Ook niet na die 1-0. Wij hoefden het spel tenslotte niet te maken. Het had voor ons geen zin om na die achterstand massaal uit de verdediging te stormen. Ook tegen een zwak Feyenoord krijg je dan meer doelpunten om de oren. Dat is in ieder geval niet gebeurt.”
Hasselbach
Ook Rob Kasselbach speelde, dankzij het uitvallen van Frans Janssen na negen minuten, bijna een hele wedstrijd. Tegen Feyenoord deed hij het in ieder geval beter als afgelopen woensdag, toen de spitsspeler nadrukkelijk faalde tegen Excelsior en al in de rust gewisseld werd. Hasselbach: “Ik heb daarna goed op m’n donder gehad en terecht, want wat ik woensdag liet zien was niet om over naar huis te schrijven. Daarnaast zijn dit natuurlijk prima wedstrijden voor mij. Lekker op de counter loeren. Af en toe een man uitspelen en dan die voorzet. Ja, het ging in ieder geval beter dan tegen Excelsior. Woensdag ben ik afgegaan, vandaag duidelijk niet. Ik hoop dat ik nu een paar wedstrijden achter elkaar kan spelen, dan kan het alleen maar beter gaan.”
Erik van Rossum speelde een prima partij tegen Simon Tahamata, maar bestelde zijn pilsje met een gezicht alsof hij zojuist compleet weggetikt was door de kleine international. Van Rossum: “Vanavond ben ik dus niet te genieten. We hadden vandaag dé kans om juist hier een puntje te pakken en dan krijg je zo’n goal tegen. Onbegrijpelijk dat die De Munnik niet floot toen Grim werd vastgehouden. Het enige voordeel vind ik dat we niet weggespoeld zijn. Na een 8-1 of zo hadden we er nu toch anders bijgezeten. En zeg nou eerlijk, dit hebben we niet bereikt omdat we honderd keer hebben teruggespeeld op Brookhuis. Zo negatief zijn we dus niet geweest.”
En over Tahamata: “Ik heb in totaal geloof ik maar vijf overtredingen nodig gehad om hem af te stoppen. De trainer had mij om mijn snelheid en wendbaarheid op Tahamata gezet. En het ging gelukkig goed. Voor mij was het ook een revanche op afgelopen woensdag, want toen heb ik echt slecht lopen voetballen. Die Tahamata is trouwens zelf ook geen lieverdje. Constant als hij de bal aanneemt gaat die arm van hem omhoog en duwt ‘ie zijn hand in je gezicht. Maar goed, die scheidsrechter zag vandaag wel meer niet.”
Danny Hoekman speelde vooral in de eerste helft erg sterk, maar viel na rust sterk terug. Zelf vond de linkerspits dat niet zo verwonderlijk. Hoekman: “Dat klopt, maar in de tweede helft werden we ook veel meer in de verdediging gedrukt, waardoor het aanspelen van de mensen voorin onzuiverder werd. Dandaarbij was het bij die 0-0 stand belangrijk dat wij in de voorhoede een bal vast konden houden. Na die 1-0 had dat natuurlijk niet zoveel zin meer, al hadden we ook toen nog kansen op 1-1. Spelen tegen Wijnstekers viel me trouwens ontzettend mee. Voor mij is hij de beste back van Nederland, maar vooral in de eerste helft kwam ik er een paar keer lekker langs. Als geheel was Feyenoord gewoon echter te sterk voor ons, maar het had wel gescheeld als we al die blessures niet gehad hadden.”