Naam: Daniel Nijhof
Leeftijd: 29 jaar
Bij NEC: 1997-1998
Woonplaats: Borne
Daniel Nijhof ging in dez omer van 1997 door het leven als een belangrijke nieuwe aanwinst van NEC, de club die aan de hand van de al even nieuwe voorzitter Hans van Delft langzaam meewilde in de vaart der volkeren. Maar het Nijmeegse avontuur van de Tukker, die bij FC Twente in de verdediging zijn waarde meermalen had bewezen, was al na vijf wedstrijden voorbij. Afgekeurd voor betaald voetbal.
“Ik raakte geblesseerd aan mijn knie en heb daarna nooit meer een wedstrijd gespeeld,” zegt Nijhof. “Hardstikke zonde natuurlijk, maar de doktoren waren eensgezind. Het was verstandiger dat ik stopte, zeiden ze allemaal. Dan heb je geen keuze meer.”
“Toen ik bij NEC begon, was er in het verleden wel wat gesleuteld aan mijn knie, maar afkeuren had ik nooit gedacht. Sterker nog, ik verwachtte echt dat ik met mijn overstap naar NEC als voetballer echt hele goede zaken had gedaan.”
Van ‘de knie’ ondervindt Daniel Nijhof vijf jaar na dato nog geregeld hinder. “
“Een duurloopje is geen probleem, maar ik moet nog steeds geen gekke dingen doen. Ook bij temperatuurwisselingen van warm naar koud voel ik pijn in mijn knie. Ik moet niet overdrijven, er is prima mee te leven, maar het blijft hardstikke jammer dat ik zelfs niet meer bij een amateurclubje tegen een bal heb kunnen trappen.”
“Ik heb toen ik werd afgekeurd ook doorlopend getwijfeld of ik nog werk zou vinden waaraan ik evenveel voldoening zou beleven als aan het voetbal. Uiteindelijk is me dat, tot mijn eigen verassing eerlijk gezegd, nog gelukt ook.”
“Ik heb meerdere opleidingen gevolgd en zit nu in de verzekeringen. Het belangrijkste deel van mijn werkzaamheden bestaat uit het bezoeken van potentiele klanten, eerst particulieren, nu voornamelijk bedrijven. Ik heb mijn draai weer gevonden en dat was op zich al een hele klus.”
Voetbal is sinds zijn afkeuring voor Daniel Nijhof een kijksport geworden en gebleven. De inwoner van Borne zit nog geregeld op de tribune. Meestal bij FC Twente of Emmen. In zijn vrije tijd is hij vooral actief aks vader van de eenjarige Sem. “Of hij een voetballer wordt? Laten we het hopen.”
