AMSTERDAM – Hans van Delft zei voor aanvang van het seizoen: “Ik hoop het nooit meer te hoeven meemaken dat we bij Ajax met 5-0 verliezen.” De NEC-preses werd gisteren op zijn wenken bediend. Het werd 6-0. Een zeldzame afgang, of zoals spits Frank Demouge ’t omschreef: ‘een nachtmerrie’.
NEC wil dit seizoen ’n stabiele middenmoter worden. Misschien zelfs meer dan dat. Maar exact een maand nadat de Nijmegenaren zich met gepaste trots de nummer drie van Nederland mochten noemen, kan de blik op de ranglijst weer voorzichtig naar beneden worden gericht. Gistermiddag in de Arena liep menig NEC’er alvast met het koppie naar beneden. Van schaamte. Zes-nul. Zo’n oorwassing had geen NEC-speler sinds 1995 (6-0, eveneens tegen Ajax) meer aan den lijve ondervonden.
Het magische woord dat de ene na de andere NEC’er na afloop in de Amsterdamse catacomben in de mond nam was: ‘onbegrijpelijk’. En dat was ook de enige juiste omschrijving voor de wijze waarop de Nijmeegse organisatie na rust volledig in elkaar klapte.
“Het leek inderdaad veel op een kaartenhuis”, verzuchtte Frank Demouge. “Of een plumpudding. Hier begrijp je toch helemaal niks van? In de rust waren we nog positief gestemd. Het stond 1-0 en veel kansen kreeg Ajax niet. Sterker nog, die ploeg speelde niet eens goed. We dachten: ‘hier valt misschien wel wat te halen’. Maar na die 2-0, direct na rust, was het ineens over en uit. Er leek bij iedereen iets te knappen. Ik voetbal al heel mijn leven, maar kan me niet herinneren dat ik ooit met zulke cijfers heb verloren. Ook niet in de jeugd. Mijn ‘record’ stond op 5-0, laatst tegen PSV. Dit is echt vreselijk.”
NEC werd dus opnieuw volledig afgeschminkt door een vaderlandse topclub. Vorig seizoen incasseerden de Nijmegenaren tegen de top-drie 22 treffers, nu (na drie ontmoetingen) alweer dertien. Bij de hondstrouwe NEC-supporters moet die bedenkelijke reeks zich inmiddels ook stevig in het geheugen hebben genesteld. De meesten hadden blijkbaar geleerd van de recente vernederingen en waren zo verstandig in Nijmegen achter te blijven. Slechts zestig fans hadden de gok gewaagd naar de Arena af te reizen om direct na afloop van de Ajax-speaker ook nog te horen dat de poort van hun tribunevak – uit veiligheidsoverwegingen – nog wel even gesloten zou blijven. Alsof de kwelling nog niet lang genoeg duurde.
Een kwelling. Dat was de tweede helft ook voor een NEC’er die oprecht had willen genieten van zijn eerste basisplaats van het seizoen: Erik Wegh. De jonge Gendtenaar begon dapper aan zijn moeilijke missie, centraal op het middenveld, maar werd al snel meegezogen in de collectieve malaise.
“Ik heb na rust inderdaad erg vaak op de klok gekeken”, zo zei Erik Wegh, die toch tamelijk verrassend de voorkeur had gekregen boven Jarda Simr. “Wat kan een wedstrijd lang duren als je zo wordt weggespeeld. Natuurlijk was ik hartstikke blij dat ik vanaf het eerste signaal mocht starten. Het had een mooie wedstrijd kunnen worden, maar nu is het er één om razendsnel te vergeten. Tsja, wat kan ik zeggen? Ik heb mijn best gedaan, maar had me deze middag zeker anders voorgesteld.”
En dat gold – in het kwadraat – voor zijn ploegmaat Youssouf Hersi: Amsterdammer volgens het gemeenteregister, NEC’er in de praktijk en Ajacied op papier. Drie jaar geleden gold de Ethiopiër als de grootste belofte van de Ajax-school, maar gisteren werd voor de reserve-aanvoerder van Jong Oranje het weerzien met de Arena een bijzonder pijnlijke affaire. Onder toeziend oog van menig vriend en familielid tikte huurling Hersi bij een 4-0 achterstand de doorgebroken Cristian Chivu onderuit. Penalty én rood.
“De eerste uit mijn loopbaan”, zei Hersi. “Het was een heel vreemd gevoel om uitgerekend in de Arena mijn eerste rode kaart te incasseren. Natuurlijk kan de scheidsrechter me eruit sturen, maar een beetje flauw vond ik zijn besluit wel. Ik zei tegen ‘m: waarom geef je me geen geel? Dan is ook iedereen tevreden”, aldus de man voor wie het duel met Ajax een veredelde reünie was. “Ik woon hier tien minuten vandaan, ken de meeste spelers van Ajax natuurlijk goed en had best hoge verwachtingen van deze wedstrijd. Vorig seizoen heb ik hier met NAC nog gewonnen. Nu wordt het 6-0. Hier bestaat een woord voor: onbegrijpelijk.”
Bron: www.DeGelderlander.nl