Dennis Gentenaar brak afgelopen zondag een stokoud clubrecord van Harry Schellekens. Liefst 644 minuten op rij bleef de doelman zonder tegentreffer. In de oudste stad van Nederland is hij wereldberoemd en heilig verklaard. Gentenaar-gekte in Nijmegen. De enige die er rustig onder lijkt te blijven is de man zelf. ‘Ik keep echt niet beter dan vorig seizoen.’
De Goffert heeft zijn eigen Geronimo de legendarische, gevreesde en gerespecteerde leider van de Apache-indianen stond wijd zijd bekend om zijn agressiviteit en zijn moed in zware tijden. De heldhaftige krijger was ongenaakbaar, hij verdedigde zijn territorium als geen ander. Liefst vijfduizend Amerikaanse soldaten werden ingezet om het oude opperhoofd aan het eind van de negentiende eeuw op zijn knieën te krijgen.
De weg naar het democilie van de indianenliefhebber in NEC-dienst leidt door een desolate praire in Nijmegen. Grauwo straten, zwerfvuil en groepjes hangjongeren in portieken zorgen voor een somber DDR-decor. Het winkelcentrum, met supermarkt Lidl als publiekstrekker, vormt het hart van de wijk die pas weer ademt als er aan de rand van de hobbelig zandad opdoemt. Boten brommen aan de einder over het Maal-Waalkanaal en een herenboerderij doemt op. Nieuwbouw oude stijl, een paradijsje tussen het beton. Om het pand liggen de laatste stukken spaarzaam groen in dit deel van de stad. Hier heeft de meest besproken man van Nijmegen zijn tenten opgeslagen. Dennis Gentenaar, kind van de club die nog gewoon ENIESEE zegt als hij het over NEC heeft. Op het erf scharrelt zijn tante die tevens buurvrouw is, daarnaast wonen de schoonouders van Gentenaar. De stek is een flinke uittrap verwijderd van de trainingsvelden van zijn club.
De laatste thuiswedstrijd van NEC, op 9 februari tegen NAC breda, had veel weg van een religieuze bijeenkomst. Buiten het Gelderse havana aan de waal – zo genoemd vanwege groen – rode gemeentebestuur – zien kenners de doelman als een goede subtopper van het niveau Sander Boschker en Gabor Babos, maar de voetbalgekke Nijmegenaren spreken al over een nadenkend debuut in Oranje. Lichtelijk overdreven, maar voetbalfans zijn altijd op zoek naar nieuwe iconen. Vandaag ben je alles, morgen ineens niets meer. Vanaf de aftrap galde de gospel Oeah Gentenaar, Say oe-ah Gentenaar! tijdens de tweewekelijkse hoogmis door de Goffert. Met zijn zwarte shirt, broek en haren kwam de nieuwe heilige als eerste op. Stoïcijns, geconcentreerd en met een vastberaden blik in zijn oen. Bij zijn eerste redding, losjes met één hand, golfde het feest van de herkenning door het stadion. ‘Dat zijn misschien wel de mooiste momenten, als we het veld opkomen. Frank Demouge en ik worden dan vaak als eersten toegezongen. Omdat we Nijmegse jongens zijn natuurlijk. Wij hebben zelf ook altijd op de tribune gestaan, en ik ben jaren ballenjongen geweest. Als je dan op het veld belandt is dat prachtig. De eerste keer wist ik echt niet wat ik meemaakte. Al die jongens die je altijd hebt aangemoedigd om je heen…. Voor een echte Nijmegenaar betekend het heel veel om voor NEC te spelen.
Kleine Dennis groeide op in de nieuwbouwwijk Lindeholt. Pa was kok in het leger en ma was thuis de baas. Wanhopig werd ze van de bemodderde kleren waarmee haar kleine keepertje iedere keer weer mee naar huis kwam. De oplossing was simpel, Dennis ging met kleren en al onder de douche, dat scheelde. Al op zijn negende balandde het keepertje bij NEC, waar hij na zeventien jaar iedere grasspriet kent. Geen wonder dat de Waalstad bewoners massaal achter hun nummer 1 staan. Zelf heeft hij het er liever niet over, maar wie even in Nijmegen rondloopt weet gauw genoeg hoe de stad Gentenaar-gek is. Arjen Daverveld is docent op het Lindenholt college, midden in de wijk waar de goalie opgroeide. ‘Je weet niet wat je ziet in de klassen. Er zijn allerlei stikkers in omloop met de teksten zoals; Scoren? Vergeet het maar want wij hebben Gentenaar.. Die jongens maken complete agenda’s over de club en over de keeper. Hij is echt de absolute held. Dat record leeft enorm onder de kinderen.’
De keeper lijkt dit seizoen defenitief door te breken. Endat terwijl hij een paar jaar geleden alleen maar de kans kreeg omdat NEC de salariseisen van toenmalige eerste keus Bas Roorda te buitensporig vond. Gentenaar bleef en zijn ster steeg. Omroep Gelderland blikt zo nu en dan wanhopig naar de stand van de provinciale verkiezing tot Voetballer van het Jaar. De strijd is nu al van alle spanning ontdaan, omdat de Gelderse sportliefhebbers week in week uit massaal hen stem aan de Nijmeegse doelman geven. Verslaggever en NEC-watcher Jan Sommerdijk: ‘Hij heeft nu al bijna dubbel zoveel punten als de nummer twee, hij kan die titel nu al ophalen.’
Ook in het gezamelijke klassement van de Telegraaf en Voetbal Internationaal staat de NEC-keeper trots bovenaan. In zijn lichte huis met uitzicht op enorme honderen en met zijn twee Amerikaanse Buldogs weet hij niet goed wat hij ermee aan moet. ‘Het rare is dat ik volgens mij helemaal niet zoveel beter keep dan andere jaren. Ik heb echt geen idee waarom ik nu zoveel waardering krijg.’ De mensen in zijn omgeving wijzen allemaal op zijn huidige vrouw. Sinds Mariza in zijn leven kwam, veranderde alles. De blonde Nijmeegse lacht: ‘Ik heb Dennis ontmoet via een blind date. Toen was hij wel bekend, maar meer doordat hij veel uitging. Ik had al verhalen gehoord dat hij boven op tafels in de kroeg stond te dansen. echt zo’n wildeman.’
‘Hij is de beste keeper in Nederland’
Leen Looyen, technisch manager en voormalig trainer van NEC: ‘Hij is laat doorgebroken, maar ik onthul geen geheim als ik zeg dat hij vroeger graag gezien werd in het uitgaansleven. Eigenlijk had hij al op zijn negentiende in het eerste elftal moeten staan. Ik ken hem al vijftien jaar en ben nog bij hem thuis geweest omdat hij dreigde te stoppen, hij geloofde er niet meer in. Nu is hij een stuk stabieler en ik zie heel veel wedstrijden in het betaalde voetbal, maar Dennis is gewoon de beste keeper in Nederland op dit moment. Veel mensen weten niet dat hij ontzettend goed kan voetballen. Bij een hoofdklasser zou hij zó als veldspeler meekunnen. Dat komt omdat hij als derde keeper vaak moest meedoen als veldspeler tijdens de partijtjes. Dat ging hem moeiteloos af. Nu staat hij ineens in de publiciteit vanwege dat record, maar vorig jaar heeft hij ook al heel veel punten voor ons gepakt. Hij is zo vast als een huis en bezit een enorm reactievermogen. Aston Villa pakte vorig jaar Stefan Postma van De Graafschap omdat die jongen zo groot en sterk oogt, maar Dennis is minstens drie klassen beter.’
Wildebras
Maar de wildebras viel als een blok voor zijn nieuwe vrouw.
De jongen die daarvóór vooral in de bladen verscheen omdat hij wat met de toenmalige Miss Holland had, taande niet meer naar het uitgaansleven en wilde alleen nog maar een groot gezin stichten. In plaats van nachten met housemuziek in Amsterdam en Rotterdam speelde hij nu liever een spelletje triktrak met zijn vriendin. Gentenaar: ?Het eerste halfjaar belden mijn vrienden nog wel of ik meeging, maar dat hield na verloop van tijd vanzelf op.? Mariza vergezelde hem naar alle wedstrijden van het tweede elftal en geloofde méér in zijn toekomst dan de keeper zelf. ?Ik zal al zó lang bij NEC, dat ik het idee had dat ik het echt niet meer zou halen. Nog geen vijf jaar geleden stond ik op vrijdagnacht broodjes voor Bakker Bart te bakken. Mariza werkte als serveerster bij Applebee?s en verdiende meer dan ik. Honderdvijftig gulden reiskostenvergoeding kreeg ik. Ach, eigen jongens krijgen altijd minder dan nieuwe aankopen. Ik heb ook nooit om meer gevraagd. Wat heb je nou te eisen als derde keeper? Als je al je hele leven naar dezelfde clab gaat en dan rond je twintigste blijft hangen als derde keeper, dan verwacht je ook niet dat je jaren later de onbetwiste nummer één bent. In die tijd leefde de club veel minder in de stad, nu hebben er van de twintig mensen negentien een clubsjaaltje om en zie je overal van die shirtjes achter de auto?s. Dat is niet meer te vergelijken met vroeger, Nijmegen is compleet voetbalgek. In de rest van het land hebben ze helemaal niet door wat een wedstrijd zoals NEC-Fietstas hier betekent.?
Rust
Onlangs zag na Dayen ook Jayden het levenslicht. In het huis liggen overal balletjes. Want de eerstgeborene heeft één grote passie: voetballen. Tijdens het bezoek hangt hij de hele tijd aan het been van zijn moeder; verlegen door de onbekenden. Pa zit relaxed achterover in zijn bankstel, achter hem hangt een enorm schilderij, in de hoek van de kamer detoneert een totempaal met de moderne inrichting. Het huis is bezaaid met indianen-atributen: een dromenvanger, een vredespijp en de onvermijdelijke pijl en boog. Veelal gekocht op country-and-western-beurzen. Hier vindt de keeper zijn rust. Weg van de glitter en glamour van het voetbalwereldje. Niet dat hij er iets op tegen heeft, Gentenaar is gewoon een echte familieman geworden die het liefst thuis is. Mariza: ?Soms wilde ik dat hij wat minder rustig was. Dennis vindt alles best. Stappen doet hij nauwelijks nog, hij leeft echt voor zijn sport. Veel mensen onderschatten dat, die denken dat voetballers het zo makkelijk hebben, maar je hele leven staat in het teken van de sport. Dat is niet erg, we krijgen er ook veel voor terug. Bij de wedstrijd tegen NAC moest ik thuis blijven voor de kleine. Ik heb toen gewed dat hij na afloop meteen naar huis zou komen. Ieder ander zou na het evenaren van het record nog wel even naar boven gaan in het stadion om dat samen te vieren, maar hij is gewoon in de auto gestapt en linea recta naar huis gekomen. Echt ongelooflijk.?
Bijgeloof
Toch is hij niet vrij van spanning. ‘Wanneer je als Nijmegenaar zo’n clubrecord kunt breken, begint iedereen daar steeds weer over. Dan is het zaak rustig te blijven en zo min mogelijk te veranderen. Natuurlijk hoor ik alles om me heen. Denk maar niet dat ik me lekker voel als er vijf minuten voor het eind van de wedstrijd word omgeroepen dat ik ‘Man of the Match’ ben. Dan kun je eigenlijk alleen nog maar blunders maken. Ik heb vaste rituelen naar de wedstrijd toe. Als ik me onrustig voel, zet ik indianen muziek op in de auto, dat brengt me dan in goede stemming. Ben ik te rustig, dan gooi ik er house in. De avond voor de wedstrijd heb ik me al geschoren. Ik heb een ketting in de vorm van een veer, die ik altijd draag. Tijdens de wedstrijd hang ik die onder mijn shirt in de kleedkamer. Nadat we het veld zijn opgekomen trek ik altijd een streep op de doellijn, de vijftienmeterlijn en de zestien. Die lijnen zijn bepalend voor mijn positiespel.’ De buitenkant oogt immer kalm, binnen woedt de storm. Na weer een nederlaag tijdens de voor NEC sombere herfstperiode, stond hij regelmatig te tieren tegen zijn ploeggenoten. Ook Mariza kan meepraten over de eigenzinnige kant van haar geliefde: ‘Je kunt met hem echt geen spelletjes zoals Risk of Kolonisten van Catan spelen. Als hij verliest vliegt het bord door de kamer. hij leeft soms een beetje in zijn eigen wereld. Een paar jaar geleden wilde hij persé een tatoeage van een indiaan op zijn rug, ik dacht dat het een kleintje zou worden, bleek dat hij zijn hele rug onder had laten zetten, Je schaamt je dood op het strand.’
Toekomst
Het Nijmeegse publiek kent zijn klassiekers. Het Oe-ah Gentenaar is natuurlijk overgenomen van het Feyenoord-Legioen dat vroeger keeper Ed de Goey steevast op die manier toezong. Gentenaar komt zelf ook uit een echte Feyenoord-familie. Een paar jaar geleden meldde hij dan ook steevast in interviews dat hij graag voor die club wilde keepen, maar inmiddels maakt het hem niet zoveel meer uit. Dat Pim Doesburg, keeperstrainer in De Kuip, hem onlangs als beste keeper buiten zijn Rotterdam betitelde, vindt Gentenaar mooi maar doet voor hem verder niet terzake: ?Voorlopig heb ik helemaal niets te kiezen, in Nederland heeft het eigenlijk alleen zin om naar een club uit de Top Drie te gaan. Als die mogelijkheid er is, dan ga ik, zo ambitieus ben ik wel. Als je vraagt wat mijn droom is, dan zeg ik Barcelona, maar dat is totaal niet realistisch. Iedere keer weer wanneer ik als keeper van NEC het veld opkom ben ik ontzettend trots en blij dat ik al zover ben gekomen.?
Bron: Voetbal International