Hij is met afstand de grootste onbekende binnen de NEC-selectie. Toch heeft Henry Timmer al drie profclubs achter zijn naam staan. Vanavond tegen PSV mag hij zich weer NEC’s tweede doelman noemen. “En da’s genieten.”
Vraag een gemiddelde NEC-watcher naar de naam van de man die sinds enkele weken door het leven gaat als stand-in van Dennis Gentenaar en de kans is levensgroot dat er een groot stilzwijgen zal volgen.
“Er zullen inderdaad heel weinig mensen zijn die mij kennen. Op straat word ik nog steeds niet herkend”, grijnst Timmer. “Ja, toen Henk Timmer, die reservedoelman van Ajax, met zijn auto in een sloot reed en dat in de pers breed werd uitgemeten, werd ik door verschillende mensen aangesproken. ‘Dat was jij toch niet?'”
Timmer kan de humor van de overigens veelvoorkomende persoonsverwisseling wel inzien. “Het heeft zelfs ooit op officiële wedstrijdformulieren gestaan: ‘NEC-doelman Henk Timmer’. Eerlijk gezegd is er ook nu niemand bij NEC die me Henry noemt. In het begin zeiden enkele ploeggenoten voor de gein ‘Henk’ tegen me. En dat is eigenlijk altijd zo gebleven.”
Henk of Henry, het maakt de doelman momenteel geen moer uit. De 22-jarige is gelukkig bij NEC Terwijl een doorsnee speler stevig baalt als hij door Johan Neeskens wordt veroordeeld tot de reservebank, geniet Timmer sinds januari – toen reserve-doelman Van der Sleen geblesseerd afhaakte – van elk moment dat hem wordt gegund.
“De entourage is zo onvergelijkbaar veel mooier dan bij het tweede elftal. Daar zit echt geen hond op de tribunes en denk je stiekem wel eens: waar doe ik het voor? Als ik nu samen met Dennis Gentenaar het veld oploop voor de warming up en het stadion volgepakt zit, beleef ik een wedstrijd toch compleet anders. Ik kan ook intens genieten van de vorm waarin Gentenaar nu steekt. Soms kijken we na een redding van hem elkaar op de reservebank aan en denken allemaal hetzelfde: hoe dóet-ie het?”
Vanavond kan Timmer vanuit de dug-out weer uitgebreid genieten van de wedstrijd PSV – NEC. De kans is echter groot dat hij na dat duel tegen Neerlands nummer één weer af zal zakken in de Goffert-hiërarchie. Albert van der Sleen is bijna hersteld van een rugblessure die hem sinds het trainingskamp in Turkije langs de kant hield. “We zien het wel”, zegt Timmer bijna gelaten. “Ik ben derde keeper. Dat wist ik toen ik tekende. De periode bij de eerste selectie is sowieso leerzaam voor me geweest. Hier lopen ook oudere, ervaren jongens rond zoals Albert van der Sleen van wie ik iets kan opsteken. Bij Jong NEC ben ik met m’n 22 jaar al snel de oudste.”
Timmer mag dan nog nauwelijks enige naamsbekendheid hebben, de Hoevelaker staat toch al voor de derde maal in zijn jonge leven onder contract bij een bvo. Zo speelde hij in de jeugd van Vitesse samen met onder Peter Wisgerhof en Erik Wegh. Later vertrok hij voor drie jaar naar FC Utrecht waar hij het ook tot enkele wedstrijden op de reservebank schopte. “Mooie clubs, maar bij NEC is het allemaal toch wat gemoedelijker.”
Vorig seizoen leek het overigens definitief gedaan met de profdromen van Henry Timmer. Hij daalde af naar de hoofdklasse-amateurs van DOVO. “De beste keuze die ik in mijn loopbaan heb gemaakt”, vindt Timmer nog altijd. “Bij de amateurs kreeg ik betere tegenstand dan bij de reserves van FC Utrecht. Ik ben daar echt een betere keeper geworden en speelde me in het Nederlands amateurelftal.”
Timmers opmars wekte de interesse van FC Groningen en later NEC De doelman weet het nog exact. “Het was 6 mei 2002. Ik zat net naar de radio-berichten te luisteren over de moord op Pim Fortuyn toen NEC belde dat de club serieus interesse in me had. Tsja, dan zit je toch met dubbele gevoelens in de auto.”
Tien maanden later moet Timmers Nijmeegse avontuur eigenlijk nog beginnen, maar de kans bestaat dat het einde ervan alweer nabij is. Timmers contract loopt af en de doelman heeft ‘geen flauw idee’ wat de club wil.
“Mocht NEC niet verder met me willen, dan denk ik wel dat mijn profloopbaan ten einde is. Alhoewel, dat hebben mensen in mijn carrière wel eens vaker beweerd.”
Bron: De Gelderlander