Jan Peters keert terug bij De Treffers. Vanaf volgend seizoen is de ‘NEC-speler van de eeuw’ de nieuwe coach van de Groesbeekse hoofdklasser’, de club waarbij al eens eerder actief was als speler én trainer. In 1998 nam Peters afscheid in Groesbeek met de kampioensschaal.
“Mensen zeggen wel eens: ‘Je moet nooit terugkeren op het oude nest’, maar dat vind ik onzin”, zegt Peters die er de afgelopen tijd rekening mee hield dat De Treffers bij hem zou aankloppen.
“Toen Willy Willems vorige week bekend maakte dat hij na dit seizoen vertrekt, werd me door verschillende mensen gevraagd: ‘En, ben je al benaderd?’ Ik heb er wel even over na moeten denken toen de club zich bij me meldde. Ik heb het een tijdje rustig aangedaan in het voetbal. Het is geen geheim dat ik een hele moeilijke periode achter de rug heb (Peters’ vrouw onverleed, een aantal jaar geleden, red). Je hebt tijd nodig om het allemaal te verwerken. Ik merkte de laatste tijd, als ik bij wedstrijden stond te kijken, dat ’t weer begon te kriebelen. En zulke mooie trainersjobs dienen zich niet al te vaak aan. Ik ben al een tijdje uit het ritme dat nu eenmaal hoort bij het voetbal. Het zal even wennen zijn, maar ik heb er erg veel zin in.”
Jan Peters nam in 1998 afscheid bij De Treffers. In Hoorn veroverde de hoofdcoach toen dankzij een 00 tegen Hollandia de landelijke titel bij de zondagamateurs. In de periode erna werd hij assistent-trainer bij eerste divisieclub TOP Oss, een club waar destijds ook zijn zoon Marc deel uitmaakte van de selectie. Komend seizoen wordt Jan Peters opnieuw coach van zijn zoon.
“Ook dat is een punt geweest waarover ik even heb moeten nadenken”, aldus Peters. “Als het straks onverhoopt slecht gaat, dan weet je dat je als trainer van een ambitieuze club als De Treffers de kop van jut kunt zijn. Helemaal als je eigen zoon ook in het eerste elftal speelt. Ik heb Marc uiteraard ook om zijn mening gevraagd. Als hij had gezegd: ‘Pa, ik heb liever niet dat je mijn trainer wordt’, dan had ik ‘nee’ gezegd tegen de club. Mijn tijd is geweest. Ik moet nu niet mijn zoon tijdens zijn actieve loopbaan in de wielen gaan rijden. Gelukkig hebben we er allebei geen enkel probleem mee. Marc blijft mijn zoon, maar weet dat hij straks ook ‘gewoon’ een van de selectiespelers is.”
En over die Groesbeekse selectie is de oud-international, ondanks de huidige mindere resultaten, bijzonder goed te spreken. “Er zit veel kwaliteit in de spelersgroep. Ik weet niet of er nog versterking moet komen volgend seizoen, of dat we het gewoon met de huidige groep gaan doen. De meeste jongens ken ik goed. Het is een mooie groep.”
Bron: De Gelderlander