NEC in slotfase langs Hollandia

Dinsdag 29 Juli 2003

Hoofdschuddend bekeken de Hollandia – supporters gisteren de wedstrijd van hun club tegen de verrassende UEFA Cup – deelnemer. “Als dit ons land moet vertegenwoordigen”, klonk het somber. NEC won wel, met 1-0.

Het was druk op 1 april in het clubhuis van hoofdklasser Hollandia. Logisch. Volgens een bericht in de krant konden oud- leden zich inschrijven op appartementen die rond het sportpark gebouwd gingen worden. Veel mooier wonen is niet mogelijk. Sportpark Juliana ligt adembenemend fraai, direct aan het IJsselmeer. Als het verhaal geen grap was geweest (zie de datum) en de woningen er hadden gestaan, waren de balkons op het westen gisteren leeg gebleven. Zelfs de echte voetballiefhebbers zouden zicht op het kalme water verkozen hebben boven Hollandia-NEC.

Het was zo’n wedstrijd die NEC vaker speelt tegen hoofdklassers. Eentje waarin weinig lukt en irritatie het wint van voetbalvernuft. Eentje waarin fysiotherapeut Cees van der Linden na ruim een halfuur vraagt om een strafschop na een duel tussen René van Rijswijk en keeper Ramon van der Pal. Waarin Jeffrey Leiwakabessy ploeggenoot Dejan Govedarica oproept tegenstander Ferdy Kaleveld ‘nog een keer te pakken’ als de Hollandia-speler het handje van de Joegoslaaf weigert.

Een wedstrijd waarin Jarda Simr de bal woest tegen de reclameborden knalt, de Nijmeegse bank massaal en boos opspringt als de scheidsrechter niet fluit voor een overtreding tegen de Tsjech en Simr de bal wegschiet als hij hem niet binnen kan houden. Een wedstrijd waarin natuurlijk ook Frank Demouge zijn moment van gekte heeft, Govedarica uit pure wanhoop vanaf eigen helft probeert te scoren en hij de wedstrijd na een verloren duel besluit met een aantal beter niet te vertalen Joegoslavische krachttermen. Zo’n wedstrijd dus.

Ze zitten er weer op, de oefenwedstrijden tegen amateurclubs, en geen NEC-speler die erom zal treuren. De ploeg is niet in de weg gelegd voor wedstrijden tegen (veel) mindere ploegen. Het spel maken, nou liever niet. Tegen Hollandia – afgelopen seizoen net niet gedegradeerd – begint NEC bovendien met veel spelers die de komende maanden hoogstwaarschijnlijk de bank warm gaan houden. Mark Otten, Tarik Divarci en vooral Ralf de Haan spelen lang niet slecht, maar missen toch nog een stukje voetbalslimheid. Ze worden ook niet echt geholpen door de ervaren spelers, het baltempo ligt weer schandalig laag.

Als basisspelers na rust de jonkies komen aflossen verandert er in eerste instantie weinig. Twintig minuten na rust (!) ziet het publiek de eerste fatsoenlijke NEC-aanval. Simr zet voor van rechts, Demouge kopt de bal in de handen van de keeper. Het is een kortstondige opleving, want de Nijmeegse ploeg zakt meteen weer terug in de oude, vertrouwde lethargische houding.

Zeven minuten voor tijd pas is NEC weer gevaarlijk en nu met resultaat. Demouge kopt de corner van Resit Schuurman binnen en viert het doelpunt met een terecht bescheiden vingertje. Daarna is de ploeg wel los. Demouge kopt nog over, Dennis de Nooijer stuit op Van der Pal, de sterke Fabian de Freitas schiet – knap vrijggezet door Govedarica – voorlangs en Demouge knalt na een amusante scrimmage tegen verdediger Raymond Meijer aan.

“De tweede helft speelden we beter”, is daarom de conclusie van Demouge om meteen toe te geven dat het na rust 38 minuten lang ook helemaal niets was.

Het is ook de reden waarom hij een kwartier voor tijd weer onbenullig om zich heen begint te schoppen, resulterend in een gele kaart. “Dat krijg je als het niet lukt tegen een amateurploeg. Ik werd effe helemaal gek en dat is dom. Maar ik kan er niet tegen als het zo slap gaat. Mensen komen hierheen rijden voor ons en dan spelen we zo. Ik wilde de boel even op scherp zetten.”

Demouge is wel tevreden over zijn voorbereiding. “Het gaat beter dan vorig seizoen. Dat moet ook, want er zijn zes spitsen voor twee posities. En iedereen is fit. Zico draait ook beter dan vorig seizoen, dus zekerheidjes zijn er niet. Het wordt een mooie concurrentiestrijd. Dat is beter voor mij. Het is goed dat je weet dat je eruit gaat als je niet goed speelt.”

Gezien de voorbereiding tot nu toe zal NEC, net als vorig seizoen, de punten vooral moeten pakken door achterin de nul te houden. “Dat denk ik ook, maar is dat erg?”, reageert Demouge. “Wij zijn geen Ajax dat iedereen weg kan tikken. En tussen Ajax en ons zitten wel andere ploegen die meer scoren, maar die hebben dan een mindere verdediging. We moeten niet ineens verwend raken en Europees voetbal willen halen met mooi spel. Wij moeten het hebben van hard werken en dat is altijd zo geweest. Alleen kan ik me seizoenen herinneren dat het verdedigend ook niet goed ging.”

Bron: www.Gelderlander.nl