De gekte rondom de terugkeer van NEC op het Europese platform heeft in Nijmegen inmiddels ongekende vormen aangenomen. Fans die voor de kassa’s van Stadion De Goffert overnachten om aan kaartjes te kunnen komen… In het Gelderse land (met uitzondering van Arnhem) is de UEFA Cup-ontmoeting met Wisla Kraków al wekenlang het gesprek van de dag. Nijmegen heeft er ook twintig jaar en tien dagen op moeten wachten.
De ontlading was enorm, nadat Jarda Simr de Nijmegen Eendracht Combinatie op 29 mei tegen RKC via een late treffer voorzag van een Europees inschrijvingsbewijs. Niet alleen in Waalwijk ontplofte het vak met de Nijmeegse supporters, maar ook in De Goffert. Daar volgden vierduizend fans op een groot scherm live de verrichtingen van hun helden. “We gaan van deze dag genieten”, verzekerde Johan Neeskens.
De oefenmeester is de spil achter het huidige succes van NEC. Jarenlang was de Nijmeegse club één van de lelijke eendjes van het betaalde voetbal, dat zijn thuisduels in een kale betonnen bak afwerkte. Publiek kwam er nauwelijks, Nijmegen leek zich bijna te schamen voor de profclub. Na de verbouwing van De Goffert en de komst van enkele realistische visionairs, herrees NEC – van 15 november 1900 – uit de as.
Weer trekken wij ten strijde
voor rood, zwart en groen,
vechten te allen tijde
NEC wordt kampioen!
vechten te allen tijde
NEC wordt kampioen!
(Uit: Weer trekken wij ten strijde, clublied NEC)
Donderdag maakt NEC na twintig jaar weer zijn opwachting op het Europese podium. Het lot koppelde de Nijmegenaren aan Wisla Kraków, koploper in de hoogste Poolse liga. “Een goede ploeg”, verklaarde technisch-directeur Leen Looyen. “Vooral aanvallend.” Looyen is met name gecharmeerd van Maciej Zurawski, de spits. “Een echte moordenaar. Hij is het soort spits dat je in Nederland bijna niet meer ziet. Voor geen meter meeverdedigen, maar wel scoren op de juiste momenten.”
Wisla Kraków vormt dit jaar het eerste struikelblok. Twintig jaar geleden moest NEC zich in de eerste ronde van het Europese toernooi voor bekerwinnaars ontdoen van Brann Bergen. Dat lukte de Nijmegenaren, destijds eerste-divisionist. In De Goffert werd het op 14 september 1983 1-1, in Bergen twee weken later 0-1. Geld was in die dagen een schaars goed voor de Nijmegen Eendracht Combinatie. De spelers kregen 21 gulden zakgeld per dag en om de kosten zo laag mogelijk te houden reisde NEC pas een dag voor de confrontatie met Brann af naar Noorwegen.
Kom mannen, houd de kleuren hoog
van Goffert, van club en stad!
Blijf vechten, hou ’t doel in ’t oog
al zit het soms niet glad!
Breng Nijmegen steeds hoger op
‘ t Is aan de stad verplicht!
Neem NEC mee naar de top
de strijd hierop gericht
(Uit: Weer trekken wij ten strijde)
Het hoogtepunt uit de ruim honderdjarige geschiedenis van de club, ooit gesticht door arbeiders, volgde op 19 oktober met de komst van FC Barcelona. Ruim 25.000 toeschouwers bevolkten De Goffert. Het gemiddelde tijdens competitiewedstrijden bedroeg dat seizoen 2.643. De Nijmegenaren begonnen het duel met de Spaanse topclub, die wonderkind Diego Maradona en Bernd Schuster miste, spectaculair. Via doelpunten van Anton Janssen en Michel Mommertz stapte NEC bij rust met een 2-0 voorsprong de kleedkamer in. De Catalanen stelden in de tweede helft echter alsnog orde op zaken (2-3). Frank Demouge, tegenwoordig spits in Nijmeegse dienst, zag de wedstrijd op de arm van zijn vader.
De return had na de verliesbeurt in De Goffert niet veel meer om het lijf, was verworden tot een toeristisch uitstapje. Barcelona won met 2-0, waarna het Nijmeegse sprookje definitief in het luchtledige was opgelost. Twee spelers hadden daar wat minder moeite mee dan de rest van de selectie. John van Geenen en Dick Mulderij hadden hun weddenschap immers verloren. En daardoor hoefden ze de terugreis van Barcelona naar Nijmegen niet lopend te volbrengen, zoals ze hadden beloofd indien NEC de derde ronde had bereikt.
En valt de strijd niet altijd mee
verlies dan toch nooit de moed!
Hou hoog de naam van NEC
in voor en tegenspoed!
Laat steeds weer weten in het land
waar NEC behoort,
denk steeds aan de sportieve kant
zowel in daad als woord.
(Uit: Weer trekken wij ten strijde)
Bron: Voetbalkrant (NOS)