Eigenlijk heeft Jim Calderwood een aandeel in het seizoen dat NEC achter de rug heeft. Door zijn band met Hans van Delft bleef Dennis Gentenaar in Nijmegen. “Een zeldzaam moment van zwakte.”
Jim Calderwood zit er relaxed bij. Alhoewel, zitten… De aimabele Schot zakt zover onderuit dat het bijna liggen wordt. De trainer van Dunfermline voelt zich thuis in het aparthotel in Delden. “Ik kom hier al negen jaar. Nu voor de vierde keer met Dunfermline. Iedere keer is het weer geweldig.”
De manager van Dunfermline Athletic kan de ontspanning goed gebruiken. Hij heeft twee vervelende maanden achter de rug. “Het begon allemaal met de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Glasgow Rangers. Die verloren we met 6-1, waardoor Rangers op doelsaldo kampioen werd. Chris Sutton van Celtic zei dat ze vooraf al wisten dat wij er niets aan zouden doen. Onzin natuurlijk, want wij speelden daar voor de rust verschrikkelijk goed. Maar sindsdien is er gezeik en dat gaat al de hele zomer door.”
De oud-trainer van NEC weet dat hij als fervent Rangers-aanhanger de schijn tegen heeft. “Maar wij wilden echt winnen. Als je ziet wat een gezeur we nu hebben, het gaat nergens anders meer over. Zelfs onze eigen supporters beginnen te geloven dat het zo is. En dan wordt het speelschema voor het nieuwe seizoen bekend en ja hoor, begin je thuis tegen Celtic. Dat zal me wat worden.”
Nee, dan NEC. Om zijn oude liefde kon Calderwood tenminste ongegeneerd juichen. “Fantastisch, fantastisch”, zegt hij over het Europese avontuur van de ploeg waarvan hij van 1997 tot eind ’99 trainer was. “Johan (Neeskens, red.) heeft het geweldig gedaan. Qua voetbal had NEC in mijn tijd misschien wel een veel beter team dan nu. Maar de huidige ploeg is moeilijker te verslaan.”
Calderwood haalt meteen Dennis Gentenaar aan. “Ik wilde hem al naar Dunfermline halen toen ik er twee weken zat. Het is eigenlijk alleen niet doorgegaan vanwege mijn vriendschap met Hans van Delft. Hij vroeg mij om het niet te doen, wilde Gentenaar voor NEC behouden. Uit vriendschap en respect voor die man heb ik hem een week gegeven om op Dennis in te praten. Ik heb niet veel zwakke momenten gehad, maar dat was er een van. Zonder Van Delft zat Dennis allang bij ons.”
De voorzitter van NEC moet grinniken als hij het verhaal hoort. “Het klopt wel zo’n beetje. Jim zag het al vroeg in Gentenaar zitten. Maar ik hoefde Dennis niet echt om te praten.”
Van Delft en Calderwood hebben nog steeds contact. “Ik heb de voorzitter nog gebeld toen ze Europees voetbal hadden gehaald”, zegt de Schot. “Maar ook Leen Looyen, Frans Hendriks en nog een paar sponsors.”
De verhoudingen zijn nog prima. Des te vreemder is het dat Calderwood nog nooit de afgebouwde Goffert zag. “Toen ik vertrok was mijn kantoor nog niet klaar. Vorig
jaar zou ik naar NEC – De Graafschap gaan. Werd de wedstrijd afgelast. Ik was zo boos, zo vaak heb ik niet de kans om NEC te zien.”
Door de afgelasting leek het hele programma in duigen te vallen. “Ik was samen met Jack de Gier en we zouden ook nog naar Goffertzicht gaan. Maar toen we daar kwamen, was iedereen weg. De jongen achter de bar heeft toen een paar telefoontjes gepleegd en meteen kwamen van alle kanten auto’s aangescheurd. Binnen tien minuten was het stampvol. Geweldig.”
Het zijn mooie herinneringen, maar Calderwood heeft geen spijt van zijn beslissing terug te gaan naar Schotland. “Ik ben weer thuis. In Nederland was ik met mijn 48 jaar een oude trainer geweest. Hier hoor ik bij de jonkies.”
Bron: De Gelderlander