Vandaag stond de jaarlijkse Nijmeegse familiedag weer op het programma. Voor de talloze dagjesmensen een ideale gelegenheid weer eens met de kinderen van huis weg te zijn en tegelijkertijd te profiteren van de talloze gratis presentjes (heeft u al een geel tuinier-emmertje, mét handschoenen?), voor de trouwe fans een ideale gelegenheid om bekenden weer eens te zien, afgeprijsde merchandise op de kop te tikken en dat uiterst koele wedstrijdkaartje van de Trouwe Honden in ontvangst te nemen.
Onze voorzitter gebruikte zijn speech om de recentelijke problemen (alchol/drugs beleid, shirt, slechte prestaties) nog eens aan te stippen, zonder nu echt met verhelderende inzichten te komen trouwens. De selectie werd te voorschijn getoverd, waarbij Pothuizen kon rekenen op een flink fluitconcert (persoonlijke noot: boodschap is aangekomen, hij is echter vanaf nu weer NEC’er en dus zijn we er meer bij gebaat hem tijdens de wedstrijden te steunen, hetgeen vandaag gelukkig ook gebeurde). Daarna was het onder het genot van middelmatig entertainment en een echt biertje (ja, ja!) wachten op de wedstrijd tegen Hapoel Tel Aviv.
Het werd trouwens ook gelijk duidelijk waarom de club wederom besloot de traditionele open dag wedstrijd niet gratis toegankelijk te maken voor alle seizoenkaarthouders, zoals bij vele andere clubs gebruikelijk. Een dergelijke wanvertoning als vandaag op de mat gelegd werd, dat wil je uiteraard niet iedereen aan doen. Dat wil je alleen die drieduizend zielepieten (lees: trouwe honden) aan doen, waarvan je weet dat ze toch wel een kaartje kopen en zelfs na zo’n treurige voorstelling nog wel terug komen. (pol)