Hij is met afstand de meest onbekende NEC’er die overwintert in het Turkse Antalya. Matteüs Hoop, oud-hockeydoelman, half-Filippijn, parttime magazijnmedewerker, maar bovenal een talentvolle keeper met een bijzondere naam. “Ik geniet van elk moment.”
‘Ik zal even informeren of ze me kunnen missen.”
Matteüs Hoop is deze middag in hotel Kremlin graag bereid tot zijn eerste grote interview ooit, maar wil eerst toestemming vragen aan zijn NEC-collega’s Mark Otten en Ralf de Haan. “Ik had eigenlijk met hen afgesproken om nu te gaan bowlen.”
Het jeugdige drietal, soms aangevuld met Frank Demouge, is in Turkije schier onafscheidelijk. “Dat lijkt me logisch”, zegt Hoop. “Voor mij is nu alles nieuw. Dan trek je snel naar jongens toe als Frank, Ralf en ‘Otje’, die ik nog goed ken uit de NEC-jeugdopleiding. Natuurlijk train ik al een tijdje mee met de eerste selectie, maar zo’n trip als deze is compleet anders. Ook de trainingsintensiteit verschilt nogal. Ik moet conditioneel soms echt doorbijten.”
Jong NEC-doelman Matteüs Hoop is een opvallende verschijning. De geboren Nijmegenaar heeft een Filippijnse moeder en een vader wiens familie oorspronkelijk uit Indonesië afkomstig is. Niet echt gebieden die bekend staan vanwege hun lange inwoners. Toch meet Hoop junior zo’n 1.88 meter.
Opmerkelijk is ook dat NEC’s derde keeper het vak ooit leerde in een sport waar de gemiddelde profvoetballer een bloedhekel aan heeft: hockey. “Ik was best een aardige hockeydoelman. Maar op school merkte ik al snel dat hockey niet de goede sport was. Op maandagochtend stonden mijn klasgenootjes altijd druk te praten over hun voetbalwedstrijden van het afgelopen weekeinde. Soms zei ik: ‘Jongens, ik heb gewonnen met hockey’. Dan kreeg ik te horen: ‘Leuk voor je Matteüs, maar op die verhalen zitten we niet echt te wachten’. Toen wist ik: er moet nodig iets veranderen.”
En dus wierp Matteüs Hoop – Tjeu voor vrienden – op twaalfjarige leeftijd de hockeystick verre van zich. “Kon ik eindelijk ook eens meedoen met al die voetbalgesprekken op school.”
Het bleek een verstandige keuze. Nog geen drie jaar later – bij de amateurs van Quick en Hatert – werd hij ingelijfd door PSV. Nu, op zijn twintigste, is de Nijmegenaar bij NEC bezig met de vooralsnog meest indrukwekkende week uit zijn loopbaan. Donderdagavond mocht hij, ook tot zijn eigen verbazing, voor een uitverkochte Goffert acht minuten debuteren in het oefenduel met PSV. Zaterdagochtend kreeg hij drie uur voor vertrek te horen dat hij, al even onverwacht, mee mocht naar Turkije als vervanger van de toen nog zieke Dennis Gentenaar.
“Ik heb, toen NEC me uit bed belde, wel even aan mijn moeder gevraagd of ze mijn baas wilde informeren dat ik deze week niet kan komen werken. Ik ben bij NEC slechts amateur en heb twaalf uur per week een baan als magazijnmedewerker. Je zult begrijpen dat ‘Turkije’ voor mij een onverwachte kans is. Vooraf had ik van ‘Appie’ al gehoord dat NEC hier vorig seizoen een toplocatie had. Maar toen ik zaterdag dit kolossale hotel binnenliep was ik toch nog verbaasd. Ik kijk dagelijks mijn ogen uit. Ook op het veld. Ik wil leren van elk moment.”
Met ‘Appie’ doelt Matteüs Hoop op de NEC-doelman die deze dagen in Antalya zijn kamergenoot is: de exact twintig jaar oudere Albert van der Sleen. “‘Appie’ heeft in zijn leven al zoveel meegemaakt. Hij kan prachtig vertellen, geeft me leerzame tips.”
Hoops verhaal bevestigt maar weer eens het belang van ‘de oude Sleen’ in de NEC-selectie. Ook tijdens het trainingskamp in Turkije ontfermt de nestor van NEC zich, waar nodig, over nieuwkomers als Hoop en Niedzielan. “Matteüs moet nog veel leren”, zo oordeelt Van der Sleen. “Maar hij heeft de laatste tijd veel progressie gemaakt.”
Woorden die Hoop deugd zullen doen. “Ik zal er in elk geval alles aan doen om ook komend seizoen nog bij NEC te mogen voetballen”, aldus de Nijmegenaar die is gezegend met een naam waar menig artiest jaloers op zou worden. Al dacht Hoop daar in zijn jeugdjaren wezenlijk anders over. “Ik was er toen niet zo blij mee. Als ik me voorstelde, zeiden mensen al snel: ‘Heet jij Matteüs? Net als die vervelende Duitse voetballer?’ Nu ben ik er heel tevreden mee. Al mijn broers en zussen hebben Bijbelse namen.”
Met een grijns: “Ach, het is weer eens wat anders dan Frank, Ralf of Mark.” Matteüs Hoop kijkt zijn ogen uit in het luxe hotel waarin NEC verblijft. Naast hem zijn twee keer zo oude kamergenoot, reservekeeper Albert van der Sleen. “Albert heeft in zijn leven al zoveel meegemaakt, hij geeft me leerzame tips.”
Bron: De Gelderlander