Hoewel ooit ingevoerd onder het mom van een servicekaart, is het voor supporters altijd duidelijk geweest dat de clubcard vooral een middel was om voetbalfans te kunnen controleren in een poging de veiligheid te vergroten. Hoe de heer Van Delft ook zijn best deed om uit te leggen dat hij zijn “klanten” graag wilde kennen om hun beter van dienst te kunnen zijn, echt blij werd niemand van deze kaart.
Er was echter wel een belangrijk voordeel aan de card (de Engelse benaming deed het beter in het concept van “een stukje marketing naar de consumers toe”) en dat was het feit dat je, waar je je in Nederland ook bevond, vrij gemakkelijk bij een sigarenhandel een kaartje voor een wedstrijd kon kopen. Dat was prettig en handig, geen haastklussen meer tijdens de lunchpauze naar het stadion of telefoontjes naar niet-werkende vrienden om hen een kaart te laten ophalen. Gewoon op je vrije zaterdag op je gemak naar Ticketbox, de vaak onwetende verkoper haarfijn uitleggen hoe het apparaat werkt, kaartje uitdraaien, betalen en klaar.
Het is dan ook verbazingwekkend dat kaarten voor de uitwedstrijden tegen Ajax en Sparta, die met vrij vervoer te bezoeken zijn (op zich goed nieuws) alleen in de NEC shop te koop zijn! En u raadt het al, die is dagelijks van 1 tot 5 uur open. We zijn weer terug bij af, tot ziens laatste (en enige) voordeel. (pol)
