Terwijl de concurrentie nog vertoeft op zonovergoten stranden, de zomer van 2004 pas één dag oud is en Oranje vecht voor zijn laatste kans op het EK, is NEC al met de voorbereiding op het nieuwe seizoen begonnen. Mét Patrick Pothuizen. Het ‘zusje’ van weleer is terug in de moederschoot.
Als Patrick Pothuizen in de ochtenduren zijn grijze citroën de parkeerplaats van De Goffert opdraait, bekruipt hem ‘een lekker gevoel’. Natuurlijk was de verdediger sinds zijn vertrek bij NEC in de zomer van 2000 nog regelmatig als toeschouwer in het Nijmeegse stadion te vinden, maar deze dag voelt toch wezenlijk anders, zo erkent Pothuizen.
“Ik ben weer thuis. Zo voelt het écht”, zegt de verdediger van wie maandag bekend werd dat hij Twente zou verruilen voor zijn grote Nijmeegse liefde.
“Toen werd geïnformeerd of ik terug zou willen naar NEC, heb ik gezegd: ‘Natuurlijk. Graag’. Ik heb geen moment getwijfeld. Het is altijd mijn wens geweest om hier ooit terug te komen. Al rekende ik er niet meer op. Of Chris van der Weerden nu jaloers op me is? Dat weet ik niet. Toen het nieuws van mijn overgang bekend werd sms-te hij me: ‘Niet te geloven!’ En misschien is dat ook wel zo. Eigenlijk is er bij NEC sinds mijn vertrek niet zo veel veranderd. Zelfs tante Truus loopt hier nog rond. Voor mijn gevoel is de club alleen nóg professioneler geworden.”
Op het moment dat Pothuizen – later op de dag – voor het eerst in vier jaar een trainingsveld van NEC betreedt, klinkt er van de vele aanwezige toeschouwers geen onvertogen woord. Toch bleef de opmerkelijke terugkeer van de man die tussen 1994 en 2000 immens populair was op De Goffert niet helemaal gevrijwaard van kritiek.
Direct nadat maandag het nieuws over Pothuizen begon door te sijpelen, werden op diverse internetforums door NEC-supporters polls gehouden. De hamvraag: ‘zijn we blij met de komst van Potje?’ De meerderheid is zeer positief over de terugkeer van Pothuizen die vanwege zijn lange haren op De Goffert ooit liefkozend tot ‘zusje’ werd gedoopt. Toch bestaan er in Nijmegen wel degelijk supporters die het nog immer lastig vinden dat Pothuizen hen ooit bezwoer niet naar Vitesse te vertrekken, om korte tijd later die uiterst gevoelige stap alsnog te zetten.
Sinds zijn vertrek in 2000 betuigde Pothuizen daarover vele malen oprecht spijt. De overgang naar Vitesse werd door hem zelfs veelvuldig omschreven als ‘een fout’. “Ik heb al zo vaak gezegd dat ik spijt heb”, zegt Pothuizen. “Wat mij betreft houdt dat een keer op.”
Goedbeschouwd hebben de NEC-supporters met de terugkeer van de voormalige aanvoerder ook weinig reden tot klagen. Het vorige seizoen werd voor de Nijmeegse formatie een aaneenschakeling van teleurstellingen. Hoofdoorzaak: de ploeg ontbrak het aan ervaren leiderstypes zoals Pothuizen. De lange manen zijn er bij de 32-jarige verdediger inmiddels af, de ervaring is gegroeid.
“Ik denk dat ik bij Twente een completere voetballer ben geworden. Minder onstuimig ook. Bij NEC pakte ik nogal eens ‘geel’. Dat is minder geworden”, aldus Pothuizen die met veel liefde terugdenkt aan zijn eerste Nijmeegse periode.
“Ik heb bij NEC echt een geweldige tijd gehad. Ook na mijn vertrek ben ik altijd in de buurt van Nijmegen blijven wonen. Vooral toen de tweeling werd geboren – mijn dochtertjes zijn inmiddels drie jaar oud – had ik echt geen zin om te verhuizen, al stond in mijn contract bij Twente dat ik verplicht was in de omgeving van Enschede te wonen. De sfeer bij NEC was altijd geweldig. We hadden op een gegeven moment een ploeg vol boefjes. Zoiets maak je als speler maar een keer in je voetballeven mee.”
Maar ‘boefjes’ als Pothuizen, Koning, Collen De Gier en Latuheru verlieten stuk voor stuk De Goffert. Wat overbleef was een formatie met een overschot aan ‘lieve’ voetballers. Met Pothuizen hoopt NEC het evenwicht in de ploeg weer te herstellen.
“Ik heb ook met de voorzitter gesproken. Hij wil komend seizoen meedoen om Europees voetbal. Dat lijkt me mooi streven. Al blijft het natuurlijk altijd afwachten hoe het gaat lopen met deze ploeg. Er zijn veel nieuwe gezichten.”
Pothuizen spreekt ware woorden. Nooit eerder telde op een eerste trainingsdag de NEC-selectie meer nieuwe gezichten dan dit seizoen. Behalve met Pothuizen maken de aanwezige supporters op de eerste trainingsdag van het seizoen 2004-2005 ook kennis met Tininho (RBC Roosendaal), Saïd Boutahar (RKC), Valencia (Jong Ajax), Roel Hendriks, Thijs Hendriks, Alexander Prent en Nick Paymans (allen Jong NEC). De van NEC A1 overgekomen Rutger Worm revalideert nog van een kwetsuur.
“Alleen Van der Sleen is volgens mij ouder dan ik”, grijnst Pothuizen wiens glimlach nog wat breder wordt als hij na afloop van het gesprek op zijn horloge kijkt. “Zo, over tien minuten ben ik thuis.”
Bron: De Gelderlander