Vereerd in Den Bosch, verguisd in Breda en nu hoopvol naar Nijmegen. De Belg Bart van den Eede is tot het einde van dit seizoen spits van NEC. “Ik heb mijn waardigheid als voetballer hervonden.”
Bart van den Eede loopt in de ochtenduren nog wat onwennig door De Goffert. “Het is ook allemaal zo ongelooflijk snel gegaan”, verontschuldigt de Belg zich als hem de weg moet worden gewezen naar de brasserie van het Nijmeegse stadion. “Gistermiddag (dinsdag, red) hoorde ik pas van mijn zaakwaarnemer dat NEC contact had opgenomen, nog diezelfde avond heb ik voor het eerst telefonisch gesproken met coach Cees Lok. Ik ben een halfuurtje geleden goed door de medische keuring gekomen en vanmiddag train ik al mee met NEC.”
Bart van den Eede is voor de komende vier maanden NEC’er. Op diverse internetforums werd de 27-jarige spits door Nijmeegse supporters direct met de nodige kritiek verwelkomd. Het centrale verwijt: ‘Is dit nou de topspits die ons maanden geleden is beloofd?’
Helaas voor Van den Eede maken die NEC-fans een kapitale denkfout. Want Lok gaf bij zijn aanstelling in december direct aan dat er dit seizoen – als tenminste iedereen fit is – geen versterking noodzakelijk is. De komst van Van den Eede moet puur en alleen worden gezien als een antwoord op de langere afwezigheid van de geblesseerde spits Frank Demouge.
In zijn Belgische woonplaats Loenhout – ‘Op anderhalf uur rijden van De Goffert’ – ontging Van den Eede de Nijmeegse discussie rondom een topspits uiteraard volledig. “Een topspits? Nou, dan zullen de NEC-supporters nu wel ontgoocheld zijn”, zo zegt de NAC- huurling met een mix van zelfkennis en humor. “Ik zal nooit een Maradona worden. En snelheid hebben ze me bij mijn geboorte al afgenomen. Toch houd ik het al een dikke tien seizoenen vol in het profvoetbal. Ik moet het hebben van hard werken. Ik ben een spits die erbij gebaat is als er een behendige, snelle speler om me heen speelt en er af en toe een ‘lekker’ balletje vanaf de flanken komt.”
En dat is exact de speelwijze die Cees Lok voor ogen heeft: een systeem met twee buitenspelers en een ‘nummer tien’ die vlak achter de diepe spits staat die op zijn beurt vooral als aanspeelpunt fungeert. “Ik moet eerlijk toegeven dat ik op dit moment nog niet al te veel weet over deze club”, zegt Van den Eede. “Ik heb gisteravond even gebeld met mijn ploeggenoten Mike Zonneveld en Marcel Koning. Die vertelden alleen maar goede verhalen over NEC. Ik kan me ook nog een wedstrijd herinneren die ik op De Goffert met Den Bosch heb verloren. Vlak voor tijd kregen we een beslissende strafschop tegen. Een paar weken later degradeerden we. Ik weet nog dat ik hier na afloop in de kleedkamer flink tekeer ben gegaan tegen die ploeggenoot (Hes van Kapel, red) die de penalty had veroorzaakt. Ik zei: ‘Hoe kan je nou zo stom doen?’ Toen ik later thuis de tv- beelden terugzag, bleek dat er helemaal geen sprake was van een overtreding en dacht ik: ‘Volgens mij moet ik morgen toch even aan iemand mijn excuses maken’.”
Tweeënhalf seizoen na zijn vertrek bij Den Bosch wordt er in de Brabantse hoofdstad nog altijd liefdevol gesproken over Bart van den Eede. De spits, gekomen van Beveren, scoorde in twee seizoenen 37 maal, werd gedoopt tot ‘Superbelg’ en had in 2002 de clubs voor het uitkiezen. Voor een topsalaris vertrok hij naar NAC waar hij zijn belofte niet inloste en door Henk ten Cate, de NAC-coach van destijds, zelfs als ‘één van mijn weinige miskopen’ werd omschreven.
“Mijn verhaal bij NAC is inmiddels wel bekend”, zegt Van den Eede die, nu hij op huurbasis in Nijmegen is neergestreken, niet het woord ‘opgelucht’ in de mond wenst te nemen. “Dat zou suggereren dat ik met tegenzin bij NAC zou verblijven. Dat is niet zo. Ik moet zeggen dat coach Ton Lokhoff mij altijd met respect is blijven behandelen. Ik mocht bijvoorbeeld zelf beslissen of ik al dan niet wilde meedoen met het tweede elftal. Toen ik begin dit seizoen terugkeerde van Willem II (waaraan Van den Eede één jaar was uitgeleend, red.), was ik vastbesloten om in Breda te vechten voor mijn plek. Bij Willem II heb ik, vind ik zelf, een heel leuke tweede ‘seizoensronde’ beleefd. Ik heb daar mijn waardigheid als voetballer hervonden die ik was kwijt geraakt. Ik begon me daar weer ‘voetballer’ te voelen. Dat smaakte echt naar meer.”
Volgetankt met hernieuwd vertrouwen keerde Van den Eede de voorbije zomer terug bij NAC waar Ton Lokhoff de voorkeur gaf aan Ali Boussaboun. “Dat kon ik begrijpen. Ali doet het ook geweldig. Ik mocht af en toe invallen. Vooral als we achter stonden en er iets geforceerd diende te worden. Dat is een aantal keer goed gelukt. Ook hier in De Goffert. Toch is er bij mij een aantal weken voor de winterstop ‘iets’ geknapt. We moesten tegen Willem II en ineens zag ik dat NAC speelde op de manier zoals ik die ideaal vind. Dus met Ali én mij samen in de basis. We wonnen met 1-0 en na afloop was iedereen enthousiast. In dezelfde opstelling wonnen we vervolgens ook tegen Den Bosch. Opnieuw was iedereen tevreden. Maar de week erna zat ik weer de hele wedstrijd op de bank. Ik hoefde niet eens warm te lopen. Toen brak er iets. In de winterstop was er wel belangstelling van andere clubs. Degradatiekandidaten uit België, of nog wat verder weg, maar daar voelde ik eerlijk gezegd weinig voor.”
Toen NEC zich meldde hoefde Van den Eede ‘eigenlijk niet na te denken’. “Het wordt vooral prettig om weer aan voetballen toe te komen. Ik zie wel wat er volgend seizoen gebeurt. Of ik zondag meedoe tegen ADO? Dat ligt aan de trainer. Het is voor mij ook nog afwachten hoe ik er momenteel voorsta. Ik ben net terug van een blessure en heb weinig wedstrijdritme. Op dat laatste kun je nu eenmaal niet trainen.”
Na Willem II, Den Bosch en NAC wordt NEC Van den Eedes eerste ‘niet- Brabantse’ club. “Er wordt wel eens beweerd dat Belgische voetballers het moeilijker krijgen met aanpassen zodra ze buiten de provincie Brabant komen”, grijnst Van den Eede. “We zullen het zien.”
Bron: De Gelderlander