Een paar dagen voor hij uit Nederland vertrok om zich in Marokko te vestigen kocht Yassine Abdellaoui een fonkelnieuwe, donkerblauwe Chrysler. Dat had hij beter niet kunnen doen. Het automerk bleek ook in het Afrikaanse land zelf te koop, tegen een veel aantrekkelijkere prijs. En de kleur viel onder de stralende zon wat tegen. Hij laat de nog geen drie maanden oude auto zilvergrijs spuiten.
Het is de ex-profvoetballer ten voeten uit. In het leven van de in Rosmalen geboren Abdellaoui zijn tot op heden weinig zaken normaal verlopen. Hij reed bij NAC de pui van het spelershome aan diggelen door niet op de rem maar op het gaspedaal te trappen.
Bulderend
„Er is nog steeds iets mis met me“, zegt Abdellaoui op het terras van het Riad Salam-hotel in Casablanca terwijl hij bulderend van de lach achterover in zijn stoel valt.
Abdellaoui heeft het zichtbaar naar zijn zin in het nieuwe land dat hem een zorgeloze toekomst moet bezorgen. Hij beseft dat velen de stap om naar Marokko te emigreren zien als een vlucht. Justitie zat hem in Nederland immers op de hielen en hield hem al eens 42 dagen vast. „Maar het is altijd mijn bedoeling geweest om me ooit in Marokko te vestigen“, zegt de zoon van een boerenfamilie uit Iznezzen.
„In Nederland hangt de laatste jaren zo’n negatief sfeertje“, motiveert Abdellaoui zijn besluit. „Als ik de tv aanzet erger ik me dood aan die negerin en die man met die rare kuif“, doelend op de politici Hirsi Ali en Wilders. „Wat een poppenkast. Ze praten veel, maar het gaat nergens over. Ik begrijp niet dat extremisten zich zo druk maken om die Hirsi Ali. Nederland gaat ook zichtbaar gebukt onder de economische recessie. Het is er niet prettig meer. Ik werd me tegelijk ook steeds bewuster van de mogelijkheden in Marokko waar de economie juist aan het begin van een bloeiperiode staat.“ Het eerder beëindigen van zijn voetballoopbaan en de problemen met de justitie – hij is verdacht van het witwassen van 2,3 miljoen euro – gaven het beslissende zetje. Over zijn periode van gevangenschap doet Abdellaoui nogal luchtig. „De eerste negen dagen waren vervelend. In de cel bleef ’s nachts het licht aan. Gelukkig had ik een muts die ik over mijn ogen kon trekken. Later in Roermond mocht ik een paar uur per dag voetballen. Ach, ik ben weer een levenservaring rijker.“ „Ik vond het belachelijk dat ze zoveel tijd en energie in mijn zaak stopten. Er is geld het land uit gesluisd, maar niet door mij. Een ex-vriend vervalste handtekeningen. Die heb ik aangeklaagd. Justitie vond meer dan vierhonderd formulieren van de Western Union-bank. Het is vreemd dat ze de zaak daarmee niet kunnen oplossen. Als er ooit een zitting bij de rechtbank komt, dan reis ik daar zeker voor naar Nederland. Ik hoop dat ze erin slagen mijn onschuld te bewijzen. Vooral voor mijn familie, want voor hen is de situatie nog vervelender dan voor mij.“
Abdellaoui zette de stap op weg naar een nieuw bestaan niet alleen. Hij werkte de plannen uit met Youssif Hamzaoui, specialist in portretrecht voor voetballers en als fiscaal expert bij veel grote voetbaltransacties betrokken.
Het lijkt erop dat Abdellaoui zich deze keer niet met verkeerde vrienden omringt. Hamzaoui zegt dat de emigratie geen impulsieve daad is, maar gedurende een jaar zorgvuldig is voorbereid. „Wij zijn op een leeftijd gekomen dat we ons geen mislukking kunnen veroorloven.“ Hamzaoui legde de contacten waardoor de ex-voetballer een licentie kon kopen om het product Glyroxyl in vijf Afrikaanse landen op de markt te brengen. Het is een nieuw chemisch product. Het kan – aan water toegevoegd – gebruikt worden bij het transport en de verwerking van vis, een belangrijk exportmiddel in Marokko. Het voorkomt dat bacteriën zich kunnen verspreiden.
Aandeelhouder
Per 1 april is Abdellaoui ook mede-aandeelhouder van het complex sportif Targa in Marrakech.
Volgens Hamzaoui leveren de twee projecten Abdellaoui straks een meer dan gemiddeld maandsalaris van een Nederlandse eredivisievoetballer op. Dat moet ook wel. Abdellaoui – die zijn zaken helemaal aan Hamzaoui toevertrouwt en dus veel vrije tijd heeft – zei als eens dat hij om te kunnen leven minimaal een dergelijk salaris nodig heeft.
Zijn flamboyante levensstijl is in Marokko niet veranderd. In het nachtleven kennen ze hem overal. De hernieuwde kennismaking besprenkelt hij aan de beste tafels met wodka, whisky, champagne en bier.
Stijfjes
Abdellaoui beweegt zich ’s nachts makkelijker dan overdag. Dan valt op dat zijn rechterbeen wat stijfjes is. „Ik heb al jaren last van mijn kuit. Ik heb er over nagedacht om in de Marokkaanse competitie te gaan voetballen, maar ik denk dat ik het fysiek niet meer op kan brengen. Je moet ook je levensstijl aanpassen. En waarom? Met het salaris van een Marokkaanse voetballer kan ik niks. Dat spendeer ik in een avond.“ De liefde voor het spel heeft hij niet verloren. Hij stopt nog regelmatig bij straten en pleintjes waar een balletje getrapt wordt. „Ik ben nog nooit een betere voetballer tegengekomen bij de clubs waar ik voor speelde dan ikzelf.“ Hij meent het.
Bron: Brabants Dagblad
