Voetbal kan een zeer frustreerde sport zijn. Net als tegen RBC was NEC de betere ploeg, kregen we handenvol kansen en stonden we na afloop met lege handen. Ondanks het feit dat alle concurrenten verloren, blijven de zorgen aanwezig. Toch kun je je niet voorstellen dat we nog serieus in problemen gaan komen als we zo blijven spelen. Als de inzet en passie van gisteren ook in de thuiswedstrijden tegen De Graafschap en FC Den Bosch kunnen worden gebracht, dan blijven de punten dan wel gewoon in Nijmegen. Al vraag je je wel af wie de goals moet gaan maken, want zelfs met drie aanvallers werden de mooiste kansen gemist.
We hebben er overigens weer een nieuw spreekkoor bij. Het “rot op naar je eigen land” was gister gericht aan de Belgische scheidsrechter, die er een potje van maakte, met als dieptepunt een volledig onoverzichtelijke situatie bij de wissel van Sneijder. Het is onduidelijk hoe de toewijzingen precies geregeld zijn, maar kan me voorstellen dat ze in de Jupiler League blij waren dat deze man een weekje weg was.
De enigen die blij geweest zullen zijn met de man waren de supporters van Ajax, die negentig minuten lang een perfecte imitatie van een leeg uitvak deden. De cynische overwinningliedjes in de blessuretijd, niet door iedereen begrepen, getuigden overigens wel van humor. Het maakte de frustrerende middag er echter niet beter op. (pol)
