NEC promoveerde in het seizoen 1984/1985. Alle berichten rondom de promotie in juni 1985 hebben wij hieronder voor jullie neergezet. Later zijn de berichten afzonderlijk in het archief te vinden.
NEC de meest fitte ploeg
Van de Meent: “Welke club heeft dit meegemaakt?”
Met betraande ogen en een glas pils in zijn hand stond trainer Pim van de Meent tussen zijn NEC-jongens.
“Welke club in Nederland heeft dit meegemaakt?”, stelde de geëmotioneerde Amsterdamse trainer, “degradatie, bekerfinale, Europacupvoetbal, en na twee jaar terug in de eredivisie.”
Voorwaar een prachtige balans voor NEC, dat dankzij een 0-0 gelijkspel tegen De Graafschap Heracles en FC VVV volgde naar de eredivisie.
NEC maakte de stap naar de hoogste voetbalcompetitie van dit land door in de nacompetitie over de meest fitte selectie te beschikken. Nadat FC Den Haag, RKC en De Graafschap tot het laatste ogenblik in de slag waren geweest voor rechtstreekse promotie, trok NEC zich door het onverwachte veroveren van de vierde periodetitel op aan het altijd pakkende kwartettenspel.
Blessuregolf
RKC maakte een uitgebluste indruk, FC Den Haag zag verdediger Martin Jol geschorst naar de tribunes vertrekken, en De Graafschap werd geteisterd door een ware blessuregolf binnen de selectie. Doelman Brookhuis, Trentelman en Foeke Booy doken gedurende de nacompetitie de lappenmand in, terwijl de spelers van NEC zich juist steeds beter vonden. Ron de Groot (enkel) en Peter Selbach (rug) waren al ver voor het begin van de nacompetitie geblesseerd geraakt, maar een ‘kanjer’ als Wim van Zinnen veerde na bijna twee jaar blessureleed eindelijk op.
Geduld
“Met dit NEC-elftal moeten de supporters geduld hebben. De successen komen later”, stelde Van de Meent na een slechte start van dit seizoen. Welnu, de successen zijn gekomen, zij het inderdaad zeer laat. NEC verloor geen enkele keer in de zojuist afgesloten nacompetitie, en dat feit gaf de doorslag voor promotie.
Sandor Popovics, die het spannende maar niet fraaie duel vanaf de tribune wilde meemaken omdat hij morgen al kennis maakt met de NEC-spelers die hij vanaf 1 Juli in de eredivisie coacht, stelde het feestje nog even uit. Hij troostte gistermiddag in de Graafschap-kleedkamer eerst zijn aangeslagen manschappen door ze alsnog een winstpremie in het vooruitzicht te stellen.
“Jullie hebben deze nacompetitie zo enorm je best gedaan, dat ik het bestuur de volledige premie zal vragen. Ik neem van jullie met pijn in het hart afscheid”, riep de Graafschaptrainer, die zijn eerste jaar in Doetinchem eveneens met een verloren nacompetitie afsloot. NEC scoorde overigens vorig jaar in de nacompetitie hoger tegen De Graafschap. De Nijmegenaren pakten destijds 3 punten van de Oostgeldersen, nu slechts 2 punten na twee keer 0-0.
Van de Meent stond er tussen alle huldeblijken toch een beetje eenzaam bij. “Ik moet nu gaan uitzien naar een nieuwe dub. Ik heb wat contacten in België, maar ik denk dat ik voorlopig in de wachtkamer plaats zal moeten nemen”, aldus de coach die NEC na vier seizoenen verlaat.
NEC mocht nog de handen dichtknijpen dat de Achterhoekers niet met de eer gingen strijken. Middenvelder Ton Wildenbeest teisterde in de Goffert de rechterpaal, en ook gisteren in Doetinchem hadden de Achterhoekers de beste kansen op de overwinning. John Willems (twee keer) en met name Hans Galgenbeld verzuimden in de slotfase De Graafschap alsnog naar de eredivisie te knallen. De zinderende spanning op De Vijverberg was voorbij, het ene bevrijdende doelpunt voor de thuisclub was niet gekomen.
Popovics gaat morgen met het NEC-bestuur om de tafel zitten voor beraad over de naaste toekomst. Doelman Nico Hanssen, die gisteren NEC met prima reddingen in de eredivisierace hield, neemt afscheid van De Goffert, maar of Graafschapdoelman Wilfried Brookhuis Popovics volgt naar de Waalstad, is nog de vraag. Popovics zelf wil niets liever dan Brookhuis meenemen. Het is echter ook mogelijk dat Wim van Cuyk doorschuift naar de vaste stek tussen de palen. Eerder dit seizoen had NEC al een oogje laten vallen op Ejo Elburg, de man die Brookhuis gisteren verving.
Over het eventueel aantrekken van Jan Peters uit Genua of Eugène Marijnissen van Roda JC door NEC kon gisteren door de betrokkenen nog geen uitsluitsel worden gegeven. Er worden pas spijkers met koppen geslagen na het gesprek tussen Popovics en zijn nieuwe werkgever.
De Graafschap-NEC 0-0
Scheidsrechter: Mulder.
Toeschouwers: 12.500, uitverkocht
Gele kaart; Sturing (De Graafschap).
De Graafschap: Elburg; Sturing, Pleneman, Loovens, Wanders; Kelderman (Rosendaal), Leeuwerik, Wildenbeest; McNulty, Galgenbeld (Wijkamp), Willems.
NEC: Hanssen; Willemse, Mommertz, Van Rossum, Visser; Aalbers, Van Zinnen (Vievermans), Anton Janssen; Frans Janssen, Van de Pol (Paymans), Hoekman.
De promotie van 1975
Als de dag van toen.
Het is al weer ruim tien jaar geleden dat er voor NEC een écht groot feest te vieren was.
De Nijmeegse ploeg slaagde er in het seizoen 1974-1975 namelijk in om in één ruk terug te keren naar de eredivisie.
Een schitterende prestatie, die overigens bepaald niet van een leien dakje was gegaan. NEC begon het seizoen als de grote favoriet, maar had grote moeite die rol ook werkelijk waar te maken. Met name na de 1-0 nederlaag in de thuiswedstrijd tegen SC Amersfoort brak er een storm van kritiek los.
Trainer Piet de Visser deed daarna openlijk een beroep op de Nijmeegse bevolking om als één man achter het elftal te gaan staan. Het resultaat is inmiddels bekend.
Eindsprint
NEC zette aan voor een pakkende eindsprint en pakte de titel in de eerste divisie in de allerlaatste wedstrijd door zelf met 1-1 gelijk te spelen tegen en in Volendam en de puntendeling die SC Amersfoort bewerkstelligde tegen naaste belager FC Groningen: 0-0.
Die bewuste elfde mei 1975 is een dag geweest die de geschiedenis van NEC is ingegaan als een van de meest turbulente.
Voordat de laatste competitieronde in de eerste divisie van start ging, stonden FC Groningen en NEC samen aan kop met 47 punten uit 35 wedstrijden. De Nijmegenaren beschikten echter over een iets beter doelgemiddelde:27om23.
Gesteund door een supporterslegioen van naar schatting 8 tot 9000 trok de karavaan op weg naar Volendam. NEC had echter de pech dat het een tegenstander trof die bepaald niet van zins was de Nijmegenaren in een fauteuil naar de hoogste betaalde voetbalafdeling te brengen.
Domper
De ploeg van Piet de Visser nam twee minuten na de hervatting via Jan Hoogendoorn (en niet Wim Meijers, zoals de betrokken speler rondbazuinde), de leiding, maar de gelijkmaker van ‘Suikere’ Jonk, acht minuten later, was een fikse domper voor het uitgelaten Nijmeegse kamp.
Toen het bericht uit Amersfoort doorkwam dat FC Groningen er nog steeds niet in geslaagd was een voorsprong te nemen, gaf Piet de Visser vlak voor tijd het sein aan zijn manschappen om geen enkel risico meer te nemen.
NEC leefde tussen hoop en vrees. En het zou nóg erger worden. Nadat scheidsrechter Jan Beek voor de laatste keer de fluit had gehanteerd, braken er angstige minuten aan voor spelers en begeleiders.
Het duel in Amersfoort was namelijk nog steeds niet ten einde. Zou het FC Groningen in de laatste minuten alsnog lukken te scoren? Het verlossende woord werd uiteindelijk gesproken door Pe Mühren, de altijd olijke microfonist in Volendam. De wedstrijd tussen SC Amersfoort en FC Groningen was dubbelblank geëindigd en dat betekende dat NEC op grond van een beter doelsaldo kampioen was geworden.
Op de schouders
De taferelen die zich daarna op het veld afspeelden, lieten zich raden. Manager Willy Jansen en trainer Piet de Visser omhelsden elkaar, spelers vielen elkaar bijna huilend in de armen en de meest fervente NEC-fans namen bezit van de grasmat om de spelers op de schouders naar de kleedkamer te brengen.
Het ongelooflijke was dan toch werkelijkheid geworden. Enkele wedstrijden voor het einde van de competitie lag NEC wat het aantal doelpunten betreft nog ver achter op FC Groningen, maar dank zij enkele ferme overwinningen op onder meer Veendam (0-4) en PEC/Zwolle (3-0) werd het tekort in de eindfase alsnog teniet gedaan.
Nadat de eerste emoties in Volendam verwerkt waren, trok de NEC-selectie richting Nijmegen, waar het in de binnenstad zwart van de mensen zag. Muziekkorpsen en majorettes vergezelden de spelers naar het stadhuis, waar het gezelschap ontvangen werd door burgemeester De Graaf.
Polonaise
In de Schepenenzaal werd spontaan een polonaise ingezet, waarna het feest verder ging in een grote tent vlakbij het Goffertstadion.
Zo kreeg een uiterst slopend seizoen een bekroning in de vorm van een kampioenschap. Voor twee spelers van NEC was met de titel in de eerste divisie de koek nog niet op. Jan Peters en Harrie Schellekens kregen namelijk ’s avonds van bondscoach George Knobel te horen dat zij waren geselecteerd voor het Nederlands elftal dat op 31 mei tegen Joegoslavië moest aantreden.
Piet de Visser: “Een dag om nooit meer te vergeten”
“Het was een dag om nooit meer te vergeten. En het is duidelijk dat ik juist de laatste week weer veel gedacht heb aan het kampioenschap destijds in Volendam.”
Piet de Visser weet zich de promotie van NEC op zondag 11 mei 1975 nog heel goed te herinneren.
De nieuwe trainer van Willem II had een contract met NEC afgesloten op het moment dat de kans nog redelijk groot was dat de Nijmegenaren niet zouden hoeven te degraderen naar de eerste divisie. Maar het noodlot sloeg toch toe voor NEC. Aan Piet de Visser de ondankbare taak ervoor te zorgen dat de Nijmeegse club in één seizoen weer onmiddellijk zou terugkeren naar de hoogste afdeling.
Favoriet
“En dat was natuurlijk geen eenvoudige opdracht,” blikt de enthousiaste oefenmeester terug. “Wij waren de grote favoriet in de eerste divisie en dat hebben we geweten ook. Vooral in de thuiswedstrijden hadden we grote moeite om ons de tegenstanders van het lijf te houden. Wij moesten maar het spel maken en de vijand loerde op die ene kans om ons te vloeren.”
“Alleen SC Amersfoort slaagde overigens in die opzet. Die club was de enige die erin slaagde drie punten tegen ons te veroveren. En het grappige is natuurlijk dat aan het einde van de rit Amersfoort ons de helpende hand heeft toegestoken door FC Groningen van de overwinning af te houden.”
Spanning
De laatste competitiedag ligt bij Piet de Visser nog vers in het geheugen. “Dat zijn zo van die hoogtepunten in je carrière als trainer, die je niet gemakkelijk vergeet,” zegt hij. “Ik had promotie al eerder meegemaakt met De Graafschap. Toen was het ook en al feest in Doetinchem. Maar in Nijmegen was het zeker niet minder uitbundig. Maar de spanning die eraan voorafging in Volendam; zoiets heb ik eigenlijk nog nooit beleefd.”
“Omdat de wedstrijd in Volendam eerder was afgelopen dan het duel tussen SC Amersfoort en FC Groningen moesten wij wachten wat daar het eindresultaat zou zijn. Ik dacht dat er geen einde aan zou komen. Het waren de langste minuten uit mijn leven. Toen eenmaal het bericht kwam dat Groningen ook gelijk had gespeeld, kon het feest eindelijk gaan beginnen. En het werd een fantastisch feest. Echt waar.”
Counter
Voor Piet de Visser brak er daarna nog een uitstekend seizoen aan met NEC. Met het materiaal dat hij tot zijn beschikking had, eindigde hij hoog in de eredivisie. En eindelijk werd ook eens met de traditie gebroken dat NEC buiten de Goffert zelden of nooit tot een overwinning kwam. “We wonnen op gegeven moment zes uitwedstrijden achter elkaar. We hadden ook een prima elftal voor de counter” herinnert hij zich nog als de dag van vandaag.
Goed materiaal
Hoewel de Zeeuwse oefenmeester NEC de laatste jaren enigszins uit het oog heeft verloren, houdt hij de stand van zaken toch goed bij. “We hebben met AZ vorig seizoen nog eens een vriendschappelijke wedstrijd tegen NEC gespeeld, En toen is het me al opgevallen dat de ploeg goed materiaal heeft. Dus daarom verbaast het me niet zo dat NEC ook de promotie heeft gehaald.”
“Het is alleen de vraag waartoe dit elftal in de eredivisie in staat is. Dat kun je vantevoren nooit voorspellen. Maar het doet me als ex-trainer van NEC natuurlijk erg veel plezier dat er in Nijmegen weer voetbal op het hoogste niveau wordt gespeeld. Ik gun dat NEC en al de mensen die de club een warm hart toedragen. Ik heb in Nijmegen tenslotte een fijne tijd gehad en waarom zou ik iedereen dan niet het beste toewensen?”
Jan Hoogendoorn over 1975: “Het was een grote happening”
“Je kunt er lang of kort over praten. Maar die zondag in Volendam werd één grote happening. Maar voor het zover was, hebben we wél vreselijk In spanning gezeten. Dat kun je je wel voorstellen. Nadat die wedstrijd tegen Volendam in 1-1 was geëindigd, waren we afhankelijk van de afloop van het duel tussen SC Amersfoort en FC Groningen. Pas toen Pé Mühren omriep dat die wedstrijd ook gelijk was geëindigd, viel alle spanning van ons af.”
Jan Hoogendoorn, in het seizoen 1974-1975 topscorer bij NEC met veertien doelpunten, hoeft niet naar woorden te zoeken wanneer hem gevraagd wordt nog eens terug te kijken naar die elfde mei 1975.
Slopend
“Vooral die laatste minuten waren vreselijk slopend. Op dat moment waren we machteloos. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen. En een kampioenschap geeft toch een extra dimensie aan je loopbaan als voetballer. Ik had met PEC/Zwolle wel eens aan de naoompetitie meegedaan. Maar verder was ik nooit gekomen.”
Het seizoen daarop was voor Jan Hoogendoorn, zo mogelijk, nog beter dan het kampioensjaar. “Dat was een prima seizoen met een schitterende sfeer. Het werd op gegeven moment traditie dat we na een gewonnen uitwedstrijd een kratje bier en een doos sigaren mee de bus innamen. Dat was dus dolle pret. Want dat seizoen hebben we heel wat wedstrijden buiten Nijmegen gewonnen en de terugreis was één groot feest.”
Routinier
Jan Hoogendoorn heeft inmiddels al enige tijd afscheid genomen van de actieve voetballerij. Na zijn periode bij NEC, speelde hij nog bij de Groesbeekse amateur-hoofdklasser De Treffers.
Nu is hij af en toe actief bij de veteranen van Ewijk, maar zijn grootste liefhebberij is toch de tennissport. “Maar ik heb NEC het afgelopen seizoen toch regelmatig aan het werk gezien. Nu de promotie naar de eredivisie gehaald is, staat wel iedereen uitbundig te juichen. Maar ik denk dat er toch heel wat aan het elftal moet worden geschaafd, wil het komend seizoen niet in de problemen komen.”
“Er lopen best spelers met talent rond, maar ik denk dat de ploeg grote behoefte heeft aan een routinier. Kijk maar naar mensen als Leo van Veen bij RKC en Ab Gritter bij Heracles. Dergelijke spelers heb je nodig, Voor de ontwikkeling van die jonge knapen zou het een goede zaak zijn, wanneer het bestuur van NEC erin zou slagen een dergelijke speler aan te trekken, luidt het advies van Jan Hoogendoorn.
Voormalige manager Willy Jansen: ‘NEC heeft leider nodig’
“Nu NEC gepromoveerd is naar de eredivisie, moet het bestuur alle pogingen in het werk stellen om een leider in het elftal aan te trekken. Een vaderfiguur, die al die jonge jochies de juiste weg wijst.”
De voormalige manager van NEC is heel duidelijk in zijn oordeel, wanneer hij praat over zijn oude club. “Het is natuurlijk allemaal wel prachtig die promotie. Maar je moet er nu wel aan werken dat die opleving geen tijdelijke zaak is.”
“NEC heeft kwaliteiten. Zonder meer. Maar het elftal is nog erg onevenwichtig. Je hebt het in de nacompetitie goed kunnen zien. De ene keer is het écht helemaal niets, de andere keer is het alles. En dat is geen goede ontwikkeling. In de competitie kwam al duidelijk aan het licht waar het bij NEC fout zit. In wedstrijden tegen laag geklasseerde ploegen ging het vaak vreselijk slecht en werd er niet zelden verloren. Maar tegen de topelftallen werden juist de meeste punten binnengehaald. Als zoiets gebeurt, dan deugt er iets niet. Kijk, in de eredivisie kan NEC zich misschien optrekken aan de beter voetballende teams, maar daar zijn ook slechte elftallen.
Onnodig
“Dat zou kunnen betekenen, dat juist tegen dergelijke ploegen onnodig punten worden verspeeld, wanneer er niemand rondloopt die de puntjes op de i kan zitten. Ik geef toe dat zulke spelers niet gemakkelijk te vinden zijn, maar je moet wel je oren en ogen goed de kost geven om zo iemand te vinden. Echt, NEC kan niet zonder zo’n routinier.”
De promotie destijds in 1975 was voor Willy Jansen ook een hoogtepunt in zijn carrière als manager. “Ja, zonder meer,” zegt hij. “Daarvoor had ik ook al een prachtig moment meegemaakt met de bekerfinale tegen NAC. Tenminste alles wat er aan voorafging. De wedstrijd zelf was één grote teleurstelling. Maar het kampioenschap in Volendam is een groot feest geweest. Vooral de manier waarop het uiteindelijk allemaal tot stand is gekomen.
Zoiets maak je natuurlijk maar zelden mee.”
Massale huldiging NEC in Nijmegen
Nog voor de Waalbrug wisten de spelers van NEC het zeker. Het feest dat in Doetinchem begonnen was zou een grandioos vervolg krijgen in de Keizer Karel stad.
Duizenden mensen hadden zich verzameld in de binnenstad en zorgden voor een kleurrijk lint dat liep van de Waalbrug tot het stadhuis.
Frans Janssen kon achterin de bus zijn ogen niet geloven. Janssen: “Dit is te gek. Hier krijg ik kippevel van. Wat een mensen, schitterend. In Doetinchem besefte ik het nog niet helemaal, maar nu ik dit zie kan ik mijn ogen bijna niet geloven.”
De bus reed inmiddels stapvoets over de Waalbrug en werd omsingeld door uitgelaten supporters. Gezeten op het dak genoten Van Zinnen, Hasselbach en Van Rossum van de toejuichingen. Er leek geen einde aan te komen, maar toch bereikte de bus de open vrachtwagen waar het hele gezelschap in overstapte.
Burgemeester
Bij het stadhuis werden de spelers van NEC opgewacht door burgemeester Hermsen. Toen eindelijk iedereen van de wagen was richtte de burgervader zich tot de uitgelaten menigte. “Een vreugdevolle gebeurtenis,” zo noemde Hermsen de promotie van NEC en toen hij even later het woordje eredivisie liet vallen klonk er voor de zoveelste keer een massaal gejuich op. Tussen het ‘Weer trekken wij ten strijde’ en ‘Al moet ik krupen’ herinnerde de burgemeester de aanwezigen er nog aan dat ook hij lang die middag in spanning had gezeten.
Hermsen: “Tot aan de laatste minuut vroegen wij ons af of NEC het wel zou halen. Via een sportieve vechtlust en een goede mentaliteit heeft NEC het toch gered. Daarom wil ik ze feliciteren en hoop ik op een lange en succesvolle periode in de eredivisie.”
Het publiek kwam pas echt weer aan z’n trekken toen voorzitter Bergamin (die gelijk op een stevig fluitconcert getrakteerd werd) de scheidende Pim van de Meent en Toon Willemse naar voren haalde. Massaal klonk het Timmetje, Pimmetje gevolgd door het ‘Toontje bedankt’.
Seizoenkaarten
Zoals het een goed voorzitter betaamt riep Bergamin de aanwezigen vervolgens op om morgen (vandaag dus) de nieuwe seizoenkaarten te kopen in de voorverkoop. “Als u dat allemaal doet, dan staan we volgend jaar weer hier,” aldus Bergamin, die kennelijk al rekening hield met een landskampioenschap.
Vervolgens ging het hele gezelschap voor een korte periode het stadhuis binnen om na een klein kwartiertje later weer op de open wagen te stappen. Begeleid door nog steeds dezelfde menigte reed de vrachtwagen vervolgens naar het Kolpinghuis waar het feest tot in de kleine uurtjes zou duren.
NEC laat naar succes
De supporters van NEC hebben dit seizoen wel erg lang op succes van hun favorieten moeten wachten. Pas aan het eind van de vierde periode en nu dan aan de finishlijn van de nacompetitie kon met recht feest worden gevierd. Al die tijd daarvoor kreeg de aanhang maar geen hoogte van NEC.
NEC kwakkelde drie perioden lang in zijn tweede achtereenvolgende jaar in de eerste divisie. In de eerste, tweede en derde periode boekten de Nijmegenaren slechts incidentele successen. Er werd echt wel eens met een nulletje of 4 gewonnen, maar een week later was het dan alweer mis. Er was geen touw aan vast te knopen, vaste en succesvolle patronen in het spel van de NEC-ploeg kwamen over het algemeen niet aan de oppervlakte.
Inkrimpen
Het seizoen 1984-1985 werd voorafgegaan door een verwachte bezuinigingsoperatie van voorzitter Henk Bergamin en de andere bestuursleden. De selectie werd noodzakelijkerwijs ingekrompen. NEC-trainer Pim van de Meent moest het officieel met 5 man minder dan een seizoen eerder gaan proberen. De selectie slonk van 23 naar 18, zij het dat tweede elftalspeler Rob Hasselbach vanwege het ontbreken van een echt contract in dat rijtje niet voorkwam.
NEC zag doelman Ben Klein-Goldewijk terugkeren naar de Achterhoek, en trok voor de ongelukkige ballenvanger de lange Limburger Nico Hanssen als zijn vervanger aan. Hanssen was bij Fortuna S. uit de gratie geraakt, en ging zijn geluk eens in Nijmegen beproeven. Op enkele wedstrijden na slaagde Hanssen in zijn opzet. Wim van Cuyk moest voor het grootste deel van de competitie genoegen nemen met een plaats op de reservebank.
Van de Pol
Ondanks het feit dat het geld in de Goffert niet voor het oprapen lag, werd voor ruim een ton de spitsspeler van FC Wageningen, Bert van de Pol, aangetrokken. De jonge klant uit Opheusden, die op de Wageningse Berg tot een productie van 13 doelpunten was gekomen, werd door het NEC-bestuur gezien als een investering voor de langere termijn. Van de Pol was jong, agressief en aanvaardbaar voor de toch al jeugdige NEC-groep.
In de eerste twee thuiswedstrijden was het direct mis met NEC. Van Heracles -de latere kampioen- werd met 3-2 verloren, en het povere gezelschap van RBC klopte de Nijmegenaren met 1-0. Het publiek uit de Keizer Karelstad had tegen de tijd dat de septembermaand begon, al gegeten en gedronken. NEC zou het geplande toeschouwersgemiddelde van 3.500 dan ook niet halen. Aan het einde van de rit kwam men uit op 3.000, maar de inkomsten uit de nacompetitie vingen uiteindelijk die financiële klap toch weer op.
NSVV
Ook in het nationale beker-toernooi viel NEC plat op zijn gezicht. Al in de eerste ronde, dat betaalde clubs zich in het cuptoernooi mochten mengen, moesten de Geldersen met het schaamrood op de kaken het veld ruimen. Twee jaar eerder schopte NEC het nog tot de finale, waarin het twee keer met de cijfers 3-1 door Ajax werd verslagen. Het seizoen daarop drong men door tot de kwartfinales. Nu stond het Rotterdamse Feyenoord in de weg door in de Kuip met 6-1 te zegevieren.
Op zaterdag 17 november werd in Numansdorp onder de rook van Rotterdam het drama zichtbaar. De goedwillende voetballers van NSVV (eerste klasse zaterdagamateurs) zagen kans de semiprofs van NEC zowaar te verslaan. In de tweede helft van die wedstrijd kwam de ontknoping. Abe Knoop schoot NSVV de volgende bekerronde in, en NEC droop af.
Door in het begin van de competitie al lelijke steken te laten vallen (bijvoorbeeld 4-1 verlies bij FC VVV), kwam NEC er in de algemene rangschikking niet meer aan te pas. Heracles, RKC, FC VVV, De Graafschap en Heerenveen deelden de lakens uit, terwijl FC Den Haag vanaf december ook een hoofdrol in het geheel voor zich opeiste.
Akkoordje
Van Heracles verloor NEC uiteindelijk twee keer (3-2 en 4-1); tegen De Graafschap kwam men tot een 2-0 zege en een 1-1 puntendeling (waarbij een rode kaart voor Danny Hoekman). Van FC VVV werd met 4-1 dik verloren, en in de Goffert gooiden de spelers het met 1-1 op een akkoordje.
Voor RKC hoefde NEC zich niet te schamen. In Waalwijk kwam men op 2-2 en in Nijmegen op een 1-0 zege. Van Heerenveen werd in het hoge noorden volkomen onnodig met 2-1 verloren. De revanche kreeg niet alleen gestalte door een 3-2 triomf, maar tegelijkertijd speelde NEC zich door die overwinning op 2 juni van dit jaar ternauwernood de nacompetitie in. In het Haagse Zuiderpark had NEC moeten winnen maar na 90 minuten was de stand 1 tegen 1. In de eigen vertrouwde omgeving van het Goffertcomplex speelde Danny Hoekman de wedstrijd van zijn leven, en kegelde in hoogst eigen persoon FC Den Haag met drie gave treffers omver. De Hagenaars kwamen tot slechts één tegendoelpunt.
Goede zaken
Tegen topclubs stond NEC dus over het algemeen wel zijn mannetje, maar tegen mindere broeders ging men te vaak in de fout. Tegen FC Wageningen legde men op 3 maart in Nijmegen met 1-0 het loodje. Helmond Sport won met 1-0 in het Brabantse, en hekkesluiter Eindhoven zette NEC voor schut door op paaszaterdag met 3-1 te winnen. NEC, dat voor het oog van het thuisfront datzelfde Eindhoven met 5-1 versloeg, deed ook in Arnhem tegen Vitesse goede zaken door met 4-0 te zegevieren.
Een week later, in de een na laatste wedstrijd van het seizoen, was NEC voor de zoveelste keer toch weer van slag. DS’79, toch bepaald geen hoogvlieger, bestond het om NEC met 3-2 te kloppen. Op dat moment geloofde niemand meer in een succesvolle afsluiting van het seizoen voor de Goffertbrigade. Al in maart van dit jaar hadden Van de Meent en het bestuur besloten niet langer met elkaar in zee te gaan. De Amsterdamse oefenmeester zou na vier seizoenen NEC in vriendschap Nijmegen de rug toekeren.
Popovics
Op 23 maart kon het NEC-bestuur Van de Meent’s opvolger aan den volke presenteren. Sandor Popovics, de emotionele en sympathieke Hongaarse trainer van De Graafschap, zal volgend seizoen technisch regeren op de Goffert.
De spelersgroep werd warm noch koud van die aangekondigde trainerswissel. Het sierde de selectie èn Van de Meent dat men tot het laatste ogenblik van de vierde periode voor het beste resultaat bleef strijden. Onverwacht, maar toch gekomen, die vierde periodetitel. NEC moest op de laatste speeldag winnen van Heerenveen. Dat gebeurde, zij het met de nodige moeite (3-2). De overige concurrenten voor die laatste periodetitel, Helmond Sport en Willem II, lieten op de valreep kostbare punten liggen. Helmond Sport ging bij De Graafschap met 3-0 onderuit. Willem II kwam bij SVV niet verder dan 0-0, paal en lat stonden Tilburgs succes in de weg waardoor NEC alsnog bezit nam van de vierde ticket van de nacompetitie.
Shirtsponsor
Nog voor het begin van NEC-Heerenveen stelde Bergamin: “Wij als bestuur rekenen nergens meer op.” Maar zie, NEC mocht evenals een jaar eerder deelnemen aan de nacompetitie. Een dag na NEC-Heerenveen kon NEC dan eindelijk ook een shirtsponsor begroeten. Wat een seizoen lang niet was gelukt (een bedrijf dat met een fatsoenlijk bedrag NEC zou sponsoren), werd nu wel bereikt. Na twee jaar Daisy en 34 competitiewedstrijden niets, verscheen plotsklaps het opschrift VGZ op de shirts. Een financiële meevaller voor NEC.
Er is een eind gekomen aan een seizoen dat lange tijd leek te eindigen in een catastrofe. NEC was rijp voor de schroothoop maar herrees in de nacompetitie door in die zestal wedstrijden geen enkele maal te verliezen.
Goed gedrag supporters
“Kijk ‘ns wat een feest! Dat is toch mooi…”
Burgemeester Havermans van Doetinchem stond na afloop geamuseerd de uitbundige NEC-supporters gade te slaan.
“Kijk eens wat een feest! Dat is toch mooi?” Het is voor onze spelers natuurlijk wel sneu, vooral omdat ze begin deze maand al even met een been in de eredivisie hebben gestaan. Maar al met al is het een zeer sportieve middag geworden. We hebben geen wanklank gehoord. De politie had alles in de hand.”
Vlak voor de wedstrijd kreeg -vice-voorzitter Leo Grob van De Graafschap telefonisch een melding binnen dat er een bom was geplaatst. De gewaarschuwde politie stelde onmiddellijk een onderzoek in, maar het bleek loos alarm te zijn.
De Doetinchemse politie had deze middag bijstand gekregen van enkele tientallen agenten van Gelderse politiekorpsen. Commissaris Mos toonde zich gelukkig over de gedragingen van de supporters. “We hebben vanmiddag één NEC-supporter wegens dronkenschap opgepakt, maar verder is alles prima verlopen. Er zijn geen vernielingen aangericht.”
Het meeste werk had de politie om een groep van veertig Hagenaars te beletten het stadion binnen te komen. Of ze uit waren op wraak voor de uitschakeling van FC Den Haag door De Graafschap is niet te bewijzen, maar de politie liet het zover niet komen.
Overigens was zaterdagavond al een ploegje van 15 NEC-supporters in Doetinchem aangekomen. Twee van hen werden in de vroege zondagochtend aangehouden. De ene Nijmegenaar vernielde de ruit van een wachthuisje op het station en een ander bekladde een caravan, waarin hij en een aantal andere supporters de nacht, hadden doorgebrach. Het tweetal werd ingesloten.
Extra trein
In samenspraak met de NS werd gistermiddag besloten een speciale supporterstrein van Doetinchem naar Nijmegen te laten rijden. Dat was mogelijk, omdat veel meer NEC-liefhebbers de trein hadden genomen dan aanvankelijk werd verwacht.
Even na half vijf vertrok vanaf het Doetinchemse NS-station een met 300 uitzinnige NEC-supporters volgeladen trein. Tijdens de wedstrijd had die NEC-aanhang zich op de “spinnekop” een fanatiek meelevend publiek getoond. Wat enthousiasme betreft kan de blauwwitte aanhang nog wat leren. Assistent-trainer Doeke Hulshuizen richtte zich tijdens de wedstrijd tot twee keer toe bijna smekend tot de volgepakte (vóór de wedstrijd werden plaatskaarten voor meer dan honderd gulden verhandeld) tribunes.
“Wanneer komt dat publiek nou es”, riep hij dan. Die oproepen hadden heel even resultaat Maar verder hield de Graafschap-aanhang zich rustig. Meer meelevend dan meeschreeuwend.
Erelijst NEC t/m seizoen 1984-1985
NEC-voorzitter Henk Bergamin en het gezond verstand
‘Regio-elftal centraal’
“Ik heb altijd in een beleid geloofd dat gericht was op een echt regioelftal in de Goffert. Wij hebben het in die vier jaar dat ik als voorzitter fungeer van de Stichting Betaald Voetbal NEC, toch beter gedaan dan bijvoorbeeld Vitesse.”
Bij mr. Henk Bergamin, de burgemeester van Bemmel en tevens voorzitter van de SBV NEC, heeft het gezond verstand altijd gezegevierd. Ook nu NEC is teruggekeerd in de eredivisie, zullen de eerder uitgestippelde plannen weinig verandering ondergaan. “Geen korte termijnpolitiek, maar een visie over een langere periode”, blijft in het vaandel van de NEC-praeses staan.
Scheiding
Bergamin: “Ik heb eerst als interim-voorzitter van NEC een driekwart jaar gewerkt met trainer Leen Looyen. Daarna, toen de scheiding tussen de NEC-amateurs en -profs een feit was, kwam Van de Meent. Er is in die vier jaar bewust gestreefd naar een regio-team. Het was de taak van de trainer om die groep jongens ook tot een eenheid te smeden. Het NEC-bestuur heeft altijd gepast voor een beleid a la FC Den Haag. Neem nou de inbreng van Martin Jol. De man wordt geschorst en het hele elftal stort in elkaar. Dat zou bij NEC niet kunnen gebeuren. Als Èric van Rossum er niet is, komt Frans Paymans of Peter Selbach op zijn plaats te staan. Danny Hoekman was in de vierde periode drie wedstrijden geschorst, maar niettemin greep het elftal die periodetitel. Bij FC Den Haag vertrekt nu spits Huub Smeets. Er is daar totaal geen opbouw. Wanneer dat elftal was gepromoveerd, hadden ze weer andere klanten moeten aantrekken. Aan al die plannen op korte termijn heb je niets. Wij doen het kalm aan. Ook nu we gepromoveerd zijn, gaan we wat het aantrekken van nieuwe spelers betreft, behoedzaam te werk.”
Van Cuyk
“Of Graafschap-doelman Wilfried Brookhuis nu naar Nijmegen komt, is zeer de vraag. Wim van Cuyk wil in het volgend seizoen in ieder geval niet meer op de reservebank plaatsnemen. De meningen zijn verdeeld nu Nico Hanssen vertrekt. Er zijn genoeg mensen die willen dat Hanssen blijft. Wij willen echter niet doorgaan met Hanssen, hij was een vreemde eend in de bijt. Bovendien beoordelen wij een doelman niet op een paar wedstrijden in de nacompetitie maar over 34 competitiewedstrijden. Als Brookhuis zou komen, pakt Van Cuyk vermoedelijk zijn biezen. We zijn er nog niet uit. Wij hebben inmiddels weer twee keeperstalenten gescout. Die jongens gaan aan de gang in het tweede elftal en in de Al-jeugd. Ons beleid blijft gericht op de toekomst.”
“Sije Visser zegt: ‘Je kunt beter een veldspeler kopen.’ Maar we zitten niet te springen om een Jan Peters, en over een eventuele komst van Eugène Marijnissen zijn de meningen verdeeld. Willemse, Visser en Frans Janssen willen Marijnissen, gewoon omdat ze hem gekend hebben. Maar als je ziet hoe Carlos Aalbers speelt, moet je wel goed weten watje doet.”
Shirtsponsor
Pas aan het begin van de nacompetitie kon NEC een shirtsponsor vinden voor de Nijmeegse club. Bergamin weer: “Wij waren al langere tijd bezig met het vinden van een goede sponsor, maar NEC wilde niet dat men voor een dubbeltje op de eerste rij ging zitten. VGZ is een sponsor zonder pretenties, het zijn nette lui en ze bemoeien zich niet met het beleid. Ze kunnen natuurlijk wel altijd vragen wat er precies met hun geld is gebeurd. Met VGZ gaan wij thans weer om de tafel zitten. Het is voor hun natuurlijk ook erg aantrekkelijk dat NEC in de eredivisie acteert. NEC komt gewoon regelmatiger op de televisiebuis.”
“NEC heeft in ieder geval veel kleine sponsors. Wij hebben liever 20 kleine sponsors. Dat is maar goed ook, want je ziet maar hoe het fout kan lopen bij het Nijmeegse ijshockey. Eén grote sponsor haakt af en de club dreigt in elkaar te storten. Ik hoop natuurlijk dat nu meer Nijmeegse bedrijven geld zullen gaan steken in NEC. In de binnenstad zijn ondernemers al actief met plannen om de spelers helemaal te kleden. Het moeten alleen geen wandelende reclameborden worden.”
Voorstellen
“Voor het begin van de nacompetitie kwamen wel meer bedrijfjes op ons af, een praatje onder het genot van een pilsje. Op die voorstellen zijn we niet ingegaan. NEC had die sponsoring liever een seizoen lang gehad. Alleen op het punt van de geluidreclame hebben we voor die laatste zes wedstrijden iets extra’s gedaan.”
Is het Goffertstadion nou te groot voor NEC? Bergamin: “Je hebt gezien dat zo’n groot stadion een uitkomst is bij belangrijke wedstrijden. Op de drie nacompetitiewedstrijden kwamen in totaal 34.000 mensen af. Die kun je natuurlijk niet herbergen op sportpark De Dennen van Quick N. In de eredivisie hebben wij ook de ruimte nodig. Er ligt overigens al een bouwvergunning klaar om een apart spelershome te bouwen, op het Goffertplein voor de hoofdingang, vlakbij de NEC-kleedkamer. De vergunning is er, NEC financiert de bouw, maar de gemeente Nijmegen moet nog wel garant staan. Het spelershome wordt eigendom van NEC, maar stel dat NEC ooit weggaat uit de Goffert. Daar moet nog over gepraat worden. De huidige ruimte is in ieder geval veel te klein. Het bestuur kan de gasten nu niet behoorlijk ontvangen en de spelers zitten ook nog te krap.”
Toeschouwers
NEC trok in drie duels 34.000 man. “Ja, dat komt neer op inkomsten uit 11 competitiewedstrijden. Wij hebben in deze nacompetitie veel beter gedraaid dan een jaar eerder. De verliesposten van de competitie zij volledig genivelleerd. De cijfers waren nog beter geweest als wij niet van DS’79 hadden verloren. Dan waren op de slotwedstrijd tegen Heerenveen toch ook nog eens 4000 toeschouwers meer gekomen dan de uiteindelijke 2.500. NEC had tegen Heerenveen eindelijk eens mazzel. Bij SVV-Willem II ging in de laatste minuut nog een bal tegen de lat. Anders hadden de Tilburgers gewonnen en de vierde periodetitel vergaard. Dat vertelde scheidsrechter Jan Hobé me nog na afloop van de vorige week gespeelde wedstrijd NEC-RKC. Nu zag je de opbouw van Heerenveen 2.500, De Graafschap 9.000, FC Den Haag 10.000 en RKC 15.000.”
NEC, een bedrijf dat jaarlijks met een omzet van meer dan een miljoen gulden draait, nam afscheid van Pim van de Meent. “Ik wil over mijn relatie met Van de Meent niet veel vertellen”, aldus Bergamin, “het is niet mijn stijl om na te trappen. Mijn relatie met Van de Meent was in ieder geval wisselvallig. Anderen zijn emotioneler, ik heb zelf de neiging om onder alle omstandigheden de zaken nuchter op een rijtje te zetten. Ik kijk daarnaast nooit naar het verleden maar altijd naar de toekomst Dat is een karaktertrek van Bergamin. Het heeft toch geen zin stil te staan bij gebeurtenissen uit het verleden. Dat is denk ik wel een verschil in karakter tussen Van de Meent en mijn persoon, wij zijn overigens altijd zuiver met elkaar omgegaan. Wat er in Bergen rond de Europacupwedstrijd tegen Brann gebeurde, kwam op naam van Van de Meent. Het ging om zijn eigen hachie. Die kwestie is uitgepraat, zand erover.”