Het bloed, zweet en tranen van Andre Hazes, dat voor de wedstrijd door het stadion galmde, had uiteindelijk een verlammende uitwerking op NEC. Het hartstochtelijk meezingen van het toch niet echt als fanatiek bekend staand publiek van Willem II gaf aan dat de Tilburgers wel weer eens een succesje konden gebruiken en dat kwam er. Niet dat de tricolores goed speelden, sterker nog, ze speelden eigenlijk dramatisch slecht. De verdediging van NEC was echter van nog mindere kwaliteit en had op een zaterdagochtend bij een gemiddelde amateurwedstrijd niet misstaan. Omdat voorin wederom de scherpte ontbrak (nee hoor, we hebben echt geen spits meer nodig dit seizoen) speelden we een kansloze wedstrijd. Zoals er dit seizoen ongetwijfeld nog wel een aantal zullen volgen. (pol)
