Voor de derde maal op rij kregen de trouwe fans (twee maal voor de wat minder trouwe, die de reis naar Roosendaal lieten voor wat het was) een wanstaltige wedstrijd te zien, waarin NEC een machteloze indruk maakte. Je vraagt je af hoe het mogelijk is dat een ploeg die een paar weken terug nog zo goed voetbalde er nu niks meer van kan.
Het lijkt voor een groot deel te verklaren door het probleem dat al veel eerder en veel vaker is aangegeven: de selectie van NEC is niet in balans. De alternatieven in de achterste en voorste linie zijn veel te beperkt voor een ploeg die een seizoen lang om de prijzen wil spelen en dat merk je nu week in week uit spelers weg vallen door schorsingen en blessures. Het is dan ook zaak dat de verantwoordelijke, technisch directeur Looijen, er voor zorgt dat die alternatieven volgende seizoen wél voor handen zijn. Een brede selectie lijkt mij uiteindelijk belangrijker dan een “eigen identiteit met een vaste speelwijze met een targetman”. (pol)
