Morgen speelt Ferne Snoyl tegen de vereniging waar hij tot de zomer onder contract stond. Vorige week maakte hij tegen een andere club uit Rotterdam een fout. Hopenlijk gaat het tegen Feyenoord beter. Het volgende interview staat hiervoer in De Gelderlander:
Ferne Snoyl was dit seizoen de meest constante middenvelder van NEC. Maar tegen Sparta veroorloofde ook de linkspoot zich een kostbaar slippertje. "Ik heb nog nooit zo’n fatale fout gemaakt", aldus de speler die morgen zijn oude werkgever Feyenoord tegenkomt.
Zoals altijd op de dag voor de wedstrijd, zal Ferne Snoyl vandaag in de auto stappen voor een ritje naar Veenendaal, om te genieten van de kookkunst van mama Snoyl. Het is een vast ritueel geworden. "Ze kan echt heerlijk koken. Ik zou wel vaker bij haar aan willen schuiven. maar ook zij heeft een drukke baan. Ze werkt nog steeds in Rotterdam, elke ochtend gaat ze om half zeven de deur uit, ’s avonds om half zeven is ze weer thuis. Ik ben dus al blij als ik eens in de week mee kan eten."
Met zijn 21 jaar is Ferne Snoyl een van de vele jonkies in de ploeg van Mario Been. Coach en speler kennen elkaar al jaren, uit de tijd dat ze samen bij het tweede van Feyenoord zaten. Op voorspraak van Been haalde Bert van Marwijk de jonge linkspoot naar de Rotterdamse hoofdmacht, "Het eerste jaar speelde ik alleen een paar vriendschappelijke wedstrijden. Toen ik het jaar erop weer als reserve begon, wilde ik me laten verhuren aan Excelsior. Van Marwijk weigerde me te laten gaan en een week later stond ik ineens in de basis, in een Europese wedstrijd tegen Kärnten."
"In de jeugd speelde ik meestal als aanvallende middenvelder, in het eerste moest ik als linksback fungeren. Een moeilijke positie, zeker niet mijn favoriete stek, maar als je bij Feyenoord 1 kunt spelen, ga je desnoods onder de lat staan. Als je maar speelt."
Maar erg veel speeltijd was er voor Snoyl niet weggelegd in De Kuip, acht competitiewedstrijden en twee duels in de UEFA Cup. Reden voor Snoyl om zich te laten verhuren, in 2004 aan FC Den Bosch, het afgelopen seizoen aan Aberdeen. In Schotland kreeg hij te maken met Jimmy Calderwood, een coach aan wie de meeste NEC-supporters nog warme herinneringen koesteren.
"Ik speelde bij Feyenoord de ene keer wel, de andere keer niet, het schoot niet op. Omdat ik per se wilde voetballen, kwam de aanbieding van Aberdeen als geroepen. Het is een mooie club, bovendien is het voor een jonge speler als ik geweldig om te mogen voetballen tegen clubs als Rangers en Celtic met hun imposante stadions. Ik heb in Schotland een mooi halfjaar gehad. De supporters waren blij met mij. En heel belangrijk, Calderwood liet me op mijn favoriete plek spelen."
Na een halfjaar in de Schotse hooglanden, besloot Snoyl het afgelopen voorjaar toch naar Nederland (en naar moeders kookkunst) terug te keren. "Natuurlijk heb ik overwogen om door te gaan bij Aberdeen. De afstand was niet het grootste probleem, het is slechts een uurtje vliegen. Maar een ticket naar Schotland is niet goedkoop, dus je vliegt niet zomaar even op en neer. Bovendien kon ik in Nederland bij diverse clubs aan de slag. De keus is uiteindelijk op NEC gevallen. Mooie club, mooie stad, en het feit dat ik altijd een goede band heb gehad met Mario Been heeft uiteraard ook een rol gespeeld."
Hoewel de jeugdige Nijmeegse ploeg dit seizoen de nodige problemen kent, wijst Snoyl opmerkingen over degradatie beslist van de hand. "De resultaten zijn nog niet zoals ze zijn moeten, maar ik ben ervan overtuigd dat we met dit getalenteerde elftal nog flinke stappen voorwaarts kunnen maken. Er zit zo veel voetbal in dit team, dat moet er op zeker moment uit gaan komen. Aan degradatie heb ik nog geen seconde gedacht."
Snoyl beseft wel dat hij en zijn medespelers een oplossing zullen moeten vinden voor de defensieve kwetsbaarheid die NEC dit seizoen parten speelt. "Het zijn vaak individuele fouten die ons de das omdoen. De ene keer laat iemand zijn tegenstander uit de rug weglopen, de andere keer verspeelt iemand onnodig de bal, zoals mij zaterdag tegen Sparta overkwam. Ik weet wel dat aan de meeste doelpunten een fout voorafgaat, het wordt hoog tijd dat wij er wat minder gaan maken."
De ketser die hem tegen Sparta overkwam, zal Snoyl nog wel even met zich meedragen. "Iedereen zei tegen me: ‘Kop op, zet je er overheen.’ Maar dat was niet zo gemakkelijk. Ik heb nog nooit eerder zo’n fatale fout gemaakt. Het lukte me die avond niet meer om weer in mijn normale spel te komen."
"Het is nu aan mij om mezelf te revancheren. En het duel tegen Feyenoord is daarvoor een mooie gelegenheid. Voor mij is dat sowieso de wedstrijd van het jaar. Ik vind absoluut niet dat we kansloos zijn. Feyenoord heeft dan wel de laatste vijf keer gewonnen, maar alleen tegen Willem II was de winst echt verdiend te noemen. De rest was vooral gelukkig. Als wij zorgen dat we tot op het bot gemotiveerd zijn, kunnen we het Feyenoord heel moeilijk maken."
Als Snoyl begint, zal hij morgen waarschijnlijk gekoppeld worden aan De Guzman, de meest getalenteerde Feyenoorder. "Ik ben van de week een dagje ziek geweest, wat hoofdpijn, wat buikkramp, ik voelde me wat slapjes. Maar ik ga er vanuit dat ik er tegen Feyenoord zal staan. Zeker als ik van tevoren bij mijn moeder heb gegeten."