Aanval onthoofd, eerste zege binnen
NEC weet vier spitsen in de lappenmand, maar wint wel vanWillem II.
Uitgerekend op het moment dat NEC de eerste overwinning van het seizoen boekte ( gisteren thuis 1-0 tegenWillem II), blikte Mario Been enigszins bezorgd naar de toekomst. Door de namen van zijn eerste vier aanvallers had hij net een dikke streep gezet. Jeremain Lens zat al in de lappenmand, Jhon van Beukering durfde het gisteren toch niet aan en binnen 25 minuten raakte de geplaagde NEC-coach ook nog eens Brett Holman en Tim Janssen met enkelblessures kwijt.
„Brett ziet er niet goed uit. Dat is een echte Australiër. Die gaat er niet zo maar af. Ik vrees dat ik twee, drie weken geen beroep op hem kan doen”, zei Been. Het duo raakte kort na elkaar geblesseerd in een fase dat NEC met verzorgd combinatievoetbal de lakens uitdeelde. Holman was daarin de man van de loopacties, Janssen fungeerde als het doorgeefluik. Toen beiden het veld hadden moeten ruimen en Been de jonge Hongaar Adam Hrepka en Alexander Prent had ingebracht, was NEC even de kluts kwijt. Maar de ploeg werd binnen vijf minuten geholpen door Kevin Bobson. De aanvaller van Willem II gaf Youssef ElAkchaoui bij een ingooi een elleboogje op het lichaam en kon met rood vertrekken.
Met een excellerende linkerflank, waar de tegen NAC nog verguisde Ferne Snoyl uitgroeide tot de beste man van het veld, was de thuisclub bij vlagen heer en meester. De grootste kansen waren voor Peter Wisgerhof en Jonas Olsson, maar terwijl de captain donderdag zijn ploeg nog koelbloedig voorbij FC Twente had geschoten verzuimde hij nu te stiften en zag de lange Zweedse verdediger hoe zijn kopbal door Danny Mathijssen van de lijn werd gehaald. Na rust veerde de met 12.000 man goed gevulde Goffert nog negen keer (!) op omdat een Nijmeegse treffer in de maak leek, maar een onthutsende besluiteloosheid bij de aanvallers én een uitstekende doelman Kenneth Vermeer voorkwamen dat er gescoord werd. Totdat opnieuw eenWillem II-speler NEC de helpende hand toestak. Na 67 minuten vergreep Jens Janse zich aan de ontsnapte Ferne Snoyl, die de Tilburger eerst het strafschopgebied insleepte om zich ‘in de zestien’ pas te laten vallen. ‘ Strafschop’ besliste scheidsrechter Liesveld, waarna Rutger Worm de bal pakte en de pingel koelbloedig benutte: 1-0.
Ging het in de openingswedstrijd van het seizoen tegen Roda JC nog mis – toen scoorden de Limburgers vlak voor tijd nog de gelijkmaker – dit keer sleepten de Nijmegenaren met de billen bij elkaar de eerste overwinning naar het verlossende laatste fluitsignaal. „ Zaterdag trof ik op de laatste training nog een vermoeide groep aan”, zei Been. „Maar vandaag waren ze wel weer bereid om voor elke meter gras te knokken. En dat blijft toch de basis van het voetbal.” En met een laatste blik op zijn volle ziekenboeg besloot Been: „ Het is nu aan de medische staf. Kunnen ze eindelijk eens bewijzen hoe goed ze zijn.” Na drie nederlagen op rij, boekte NEC gisteren tegen Willem II de eerste competitiezege van het seizoen. Maar er zitten wel vier aanvallers in de lappenmand.
Snoyl laat zich van zijn beste kant zien
Middenvelder tegen Willem II absolute uitblinker bij NEC.
In de auto, onderweg naar De Goffert, had het nog wel even door zijn hoofd gespeeld. Zijn eerste optreden weer voor eigen publiek dat hem twee weken eerder tegen NAC na zijn dubbele wissel nog het stadion uit had gehoond. „Maar toen ik het veld op kwam, was ik alles kwijt. Heb ik er geen moment meer aan gedacht”, zei Ferne Snoyl, die hangend op links prompt zijn beste wedstrijd van het seizoen speelde. „Heeft ook alles te maken met de manier waarop we nu spelen.
Er zijn bij ons allemaal wat lichtjes gaan branden. Net als donderdag tegen FC Twente kletsten we er vanaf het begin vol op. Dan gaat het publiek er ook achter staan en ben je al een heel eind. Dan gaat het lekker. Maar tevreden zijn we nooit, hoor.” Met dat laatste doelde de middenvelder uitaard op de minimale overwinning van gisteren. „Kansen. Dat blijft een lastig verhaal voor ons. Tot nu toe gaan de ballen er niet echt vloeiend in”, klonk het eufemistisch. Bewondering had hij voor Rutger Worm. „ Hij hoorde pas vlak voor het begin van de wedstrijd dat hij moest spelen, omdat Jhon van Beukering toch niet fit genoeg was. Dan is Rutje op zijn best. Ik vind dat hij het heel goed gedaan heeft.”
Brok in de keel bij Frank Demouge
Warm onthaal door supporters NEC voor jongen van de stad.
Opeens prijkt daar weer die oude geuzennaam. ‘Super Frank Demouge’. Als talent uit de eigen jeugd – jongen van de stad bovendien – groeide de spits uit tot een razend populaire speler bij NEC. Voor het eerst sinds zijn vertrek in 2005 stond Demouge gistermiddag weer op het veld in De Goffert. Misschien een beetje onwennig met de Tilburgse triocolores om zijn schouders, als tegenstander van ‘zijn’ NEC. „ Ik keek erg uit naar deze wedstrijd”, vertelt Demouge kort na het duel (1-0 winst NEC).
„Het was heel speciaal om tegen NEC te spelen. In de selectie zitten niet meer zoveel spelers waarmee ik heb samengespeeld, maar binnen de club zijn er nog ontzettend veel bekenden.” Demouge is zeker nog niet vergeten in Nijmegen. Overweldigend was het gebaar van de harde kern van NEC toen de spelers het veld opkwamen. Twee grote spandoeken verwelkomden de verloren zoon. Een afbeelding van Demouge – juichend na een treffer tegen Vitesse – en een spandoek met de tekst ‘Uit het oog, maar niet uit ons hart’. „Dat had ik echt niet verwacht, heel mooi”, aldus Demouge. „Ik kwam het veld op en zag die spandoeken, dat is even kippenvel hoor. Ik heb altijd een goede band met de supporters gehad, maar deze waardering vond ik wel héél erg mooi. Vaak zat worden oud-spelers bij terugkomst uitgefloten, dit is het andere uiterste. Echt uniek.” De waardering voor vier seizoenen NEC – goed voor 82 competitieduels, 15 doelpunten – was ook voelbaar toen Demouge na 57 minuten werd vervangen door Delano Hill. Zelden zal een tegenstander van de Nijmegenaren met zo’n warm applaus naar de kant begeleid zijn.
De 25- jarige Demouge hoopt de komende jaren dezelfde egards in Tilburg op te bouwen als hij in Nijmegen mag koesteren. Via de kelder (Eindhoven) en de top van de eerste divisie ( Den Bosch) knokte hij zich terug op het hoogste niveau. „Daar ging het me om, ik ben terug in de eredivisie. Het bevalt me goed bij Willem II. Natuurlijk moet je nog wel even je plek zien te vinden, het moet nog gaan lopen, maar het is in ieder geval een leuke, goede groep.” Zijn terugkeer in de eredivisie kreeg uitgerekend in De Goffert vorm, op de plek waar het ook allemaal is begonnen. Voor het eerst dit seizoen begon Demouge als basisspeler, na twee invalbeurten.
„Leuk dat zoiets uitgerekend tegen NEC is. Het was lang onduidelijk of ik in de basis zou starten. Het deed me wel wat toen ik hoorde van de trainer dat ik zou starten.” Echt tevreden over zijn optreden was hij niet. Demouge deed weinig fout, maar kwam ook amper in het spel voor. Waarom zijn bijnaam Super Frank Demouge luidt, houdt hij voor de Tilburgers nog even verborgen. „Ik heb geen kans gehad, helaas. Ik moet weer regelmatig aan spelen toekomen, dan komen de goals vanzelf.”
Rutger Worm krijgt strafschop van Youssef El-Akchaoui
Een penalty heet wel vaker veelzeggend ‘buitenkansje’, voor Rutger Worm was dat gistermiddag tegen Willem II ( 1- 0) zeker het geval. De aanvaller van NEC had al de nodige kansjes gehad, maar erg gelukkig in de afwerking was hij nog niet. Totdat Worm in de 66ste minuut uit een strafschop de 1- 0 maakte. „Ik ben blij met die penalty, want ik kon wel weer een doelpuntje gebruiken. Het is een tijdje geleden dat ik scoorde”, sprak Worm.
Vlak voor hij naar de elfmeter liep, leek de aanvaller een korte kibbelpartij te hebben met ploeggenoot Youssef El-Akchaoui. In de eerste helft gebeurde dat ook al bij een vrije trap. „Toen wilden we inderdaad allebei de bal nemen. Maar bij de penalty was dat niet het geval. Tim Janssen neemt de strafschoppen, maar hij was al geblesseerd van het veld. Ik dacht dat Youssef hem zou nemen, maar hij zei juist dat ik moest. ‘ Voel je je goed, neem hem dan’, zei hij tegen me.” Worm, die een moeizame wedstrijd speelde, keek zelf toch redelijk tevreden terug. „Na het uitvallen van Tim moest ik in de spits. Ik ben geen echte spits, ik moet het meer van de loopacties hebben. Het ging redelijk.”
Mario Been zet morgen zijn handtekening
Ziekte van zijn zaakwaarnemer voorkwam afgelopen week dat Mario Been zijn handtekening onder een nieuw tweejarig contract kon zetten, maar morgen gaat het dan echt gebeuren. „Over een paar kleine dingen moeten we het nog eens worden. Zoals de reiskosten”, lachte de trainer van NEC. Maar dan serieuzer: „ En als we getekend hebben, hoop ik het vertrouwen zo snel mogelijk terug te betalen.”
Brett Holman waarschijnlijk drie weken er uit
Behalve Australiër raakt NEC mogelijk ook spits Tim Janssen kwijt.
De offensieve zorgen voor NEC-trainer Mario Been zijn verder toegenomen. De Nijmegenaren eindigden de thuiswedstrijd tegen Willem II gisteren met aanvallende keuzes vijf, zes en zeven. De eerste vier aanvallers in de Nijmeegse hiërarchie zaten toen geblesseerd langs de kant. Jeremain Lens en Jhon van Beukering waren al geblesseerd, daar kwamen Brett Holman en Tim Janssen bij. Holman verdraaide zijn enkel na een tackle van Willem II-aanvaller Rydell Poepon. „ Ze vermoeden dat het iets aan de enkelband is”, vertelde Holman, nadat hij tijdens de wedstrijd snel naar het ziekenhuis was geweest. „Mijn voet bleef staan toen ik probeerde door te lopen, waardoor mijn enkel zich verdraaide. Ik voelde gelijk dat het redelijk mis was. Ik wilde graag verder, maar bij elke stap deed het pijn.” NEC- trainer Been sprak de vrees uit dat de Australiër twee à drie weken er uit ligt. Daardoor komt voor Holman ook de interland van Australië tegen China, op 13 oktober, in gevaar.
Tim Janssen zal waarschijnlijk minder lang uit de roulatie zijn. De spits kwam amper een minuut na de blessure van Holman hard in botsing met Willem II-doelman Kenneth Vermeer. Het is nog onduidelijk wat Janssen precies heeft, maar een pijnlijk onderbeen maakte verder spelen onmogelijk. „Het was een flinke botsing. Ik was eerste even bang voor mijn knie, maar dat viel mee. Mijn onderbeen, aan de zijkant, is het stram. Ik hoopte nog even verder te gaan, maar ik kon geen druk zetten. Dat deed te veel pijn”, aldus de aanvaller. Janssen baalde vooral van het uitvallen, omdat het driemanschap Janssen-Holman-Snoyl in de beginfase uitstekend op dreef was. „Dat ging erg lekker, ja”, vond ook Janssen. „Er was veel beweging om me heen, en we wisten elkaar lekker te vinden. We speelden snel en hadden een paar goede combinaties. Ik had het volste vertrouwen in deze middag.” Brett Holman mist mogelijk de interland met Australië tegen China. Ook Tim Janssen viel geblesseerd uit tegen Willem II. Hij lijkt spoedig terug te kunnen keren.
NEC houdt traditioneel de ‘nul’ tegen Willem II
Het is de laatste tien jaar bijna een zekerheidje dat NEC in het thuisduel met Willem II geen tegentreffer krijgt. De nederlaag van vorig seizoen (1-2 winst voor de Tilburgers) is een onderbreking van een mooie reeks. De zes jaren voor het verlies van afgelopen jaar won NEC steevast in de eigen Goffert, uiteraard zonder tegentreffer. Het werd toen achtereenvolgens 3-0, 3-0, 1-0, 4-0, 2-0 en 2-0.
Van Wijk: El-Akchaoui gaat professioneel neer
Volgens Dennis van Wijk deelde zijn aanvaller Kevin Bobson niet echt een elleboog uit bij El-Akchaoui. „Het was meer een porretje”, zei de Willem II-trainer. „ Zelfs mijn dochter van vijf had daar nog tegen gekund. Maar El-Akchaoui ging professioneel neer. Heb je een rode kaart. Op dat soort momenten moeten wij toch slimmer zijn. Net als bij die strafschop. Echt een stommiteit van Janse.”