Het is de meeste van ons ontgaan maar in de rust van NEC-nak kreeg de jeugdopleiding wederom 4 sterren van Foppe de Haan aangeboden. In onze ogen kunnen er niet genoeg Leiwa’s, Frankies en Gentenaars doorstromen naar het 1e. Nijmeegs talent wordt altijd kritisch bekeken maar heeft natuurlijk wel een streepje voor.
Opleiding NEC is een groot succes
De jeugdopleiding van NEC heeft van de KNVB vier sterren gekregen. Wim Rip en Iddo Roscher vertellen.
De afkomst wordt niet verloochend. „De Goffert is het op één na mooist gelegen stadion van Nederland”, zegt Iddo Roscher vrolijk. „ Het mooiste stadion is natuurlijk De Wageningse Berg, daar is geen twijfel over mogelijk.” Wim Rip valt hem bij. Lachend. „Natuurlijk, daar is geen twijfel over mogelijk. De Berg is vooral ook lekker dichtbij.” Dan is hij serieus. „ NEC is een warme club. Een hechte club. Ik zie NEC ook zeker als meer dan een werkgever. Niet dat ik in de clubkleuren op de tribune sta of in een rood-zwart- groene pyjama slaap, maar ik ben wel trots er deel van uit te maken.” Nu maakt NEC ook een belangrijk deel uit van het leven van Rip (46) en Roscher (42). Rip is trainer van Jong NEC en Roscher fungeert in Nijmegen als hoofd scouting van de voetbalschool in Nijmegen, maar samen hebben ze de blauwdruk geschreven voor een verborgen succes in voetballand. En de opleiding van NEC ís een regelrecht succesverhaal.
De structuur en de opleiding behoren tot het beste in het land. „Maar dat is dus niet alleen onze verdienste”, zegt Rip. „We hebben het opleidingsplan en beleidsplan geschreven, omdat de leiding van NEC ons daar de vrijheid voor gaf. Leen Looyen (voormalig technisch directeur van NEC, red.) heeft ons de mogelijkheid geboden om structuur aan te brengen. Wij zijn dankbaar in een leemte in voetballand gestapt. Meer eigenlijk niet.” Het klinkt onvoorstelbaar, maar het stappenplan krijgt pas een tiental jaar geleden gestalte. Tot dan kent het jeugdvoetbal in Nederland, inclusief dat van Ajax, weinig structuur. Er is nauwelijks beleid, geen visie en dus al helemaal geen professionalisme. De Hollandse School is voor een deel toch wel gebaseerd op drijfzand. „Er waren goede lichtingen”, verduidelijkt Roscher. „ Bij NEC ook. Hele goede lichtingen zelfs. Maar structureel resultaat werd nooit overlegd. Ja, ook bij Ajax niet. Die club leefde van de uitzonderlijke talenten, niet van de geweldig georganiseerde opleiding. Dat is geen kat naar Amsterdam, dat is een feit.”
Roscher en Rip zorgen voor een revolutie in Nijmegen. NEC achterhaalt zo Vitesse, dat aanvankelijk een stuk verder is met talentontwikkeling. Roscher: „Een schuurtje dat dreigde uit elkaar te vallen, is telkens weer verbouwd. Eerst een muur, dan een raamkozijn en dan een dak en uiteindelijk staat er een nieuw huis. De groei van de voetbalschool gaat parallel met de groei van de club. NEC is in alles geprofessionaliseerd. De resultaten zijn er ook naar. In de hoofdselectie van NEC zitten zeven spelers uit de eigen opleiding. Daarmee zijn we in Nederland vergelijkbaar met clubs als FC Twente en Ajax.” De Nijmeegse club mag er best mee pochen, maar het succes van de opleiding is juist lang onderbelicht gebleven. „In alle haast de structuur te verbeteren, zijn we vergeten dat ook naar buiten toe uit te dragen”, excuseert Roscher zich. „We zijn een beetje te bescheiden geweest.”
Maar met de toekenning van de vier KNVB- sterren, die afgelopen zondag door Foppe de Haan aan Wilfried Brookhuis werd overhandigd is daar een einde aan gekomen. Rip: „ De cijfers spreken voor zich. Ik kan er af en toe nog best even van genieten.” De filosofie daarentegen staat. NEC is er niet om een voetballer op te leiden, maar een persoon. „En dan is de kans dat de profvoetballer beter wordt, ook groter. We leggen dus ook zware accenten op school en opvoeding. Het gaat om meer dan een voetballer. Bij ons staat het individu centraal.” Rip overlegt dan een kaart waarop een afvaller van de het opleiding afscheid neemt: ‘ Beste trainer, van mij geen pen, mok of bierglas, maar een avond bios met bv uw vrouw. Omdat ik denk dat dat lang is geleden. Ik wil dat u weet dat ik u dankbaar ben voor alles waarin u me geholpen heeft en alles wat u me geleerd heeft. Bedankt voor de rol die u innam in een groot deel van mijn tijd bij NEC en dus een groot deel van mijn leven.’ „ Mooi hè”, zegt Rip. „ Zo’n kaart vertelt ons hele verhaal.” Roscher knikt instemmend. Die kaart maakt meer woorden overbodig.
Bron: De Gelderlander