NEC lacht en huilt na gelijkspel
FC Twente komt via Engelaar in slotfase toch nog langszij.
Bij NEC twijfelden ze gisteravond of ze moesten lachen of huilen. De Nijmegenaren stegen gisteravond boven zichzelf uit, veroverden ook een kostbaar punt op subtopper FC Twente, maar tegelijkertijd was er de kater van de in blessuretijd verspeelde overwinning: 2-2. NEC leek gisteravond hard op weg de bekerstunt van afgelopen najaar, toen het Twente uitschakelde, te herhalen. Maar op de valreep kregen de Tukkers toch nog een punt voor de moeite. Kregen, omdat zij daarbij hulp ontvingen van scheidsrechter Ben Haverkort. De arbiter weigerde de thuisploeg na een overtreding van Ramon Zomer op Tim Janssen een strafschop te geven. In de tegenstoot sloeg Orlando Engelaar met een harde schuiver toe.
„Na de wedstrijd tegen Vitesse bood Haverkort me al zijn excuses aan. Vandaag heeft-ie het weer niet goed gezien, dus ik verwacht morgen weer een telefoontje van onze Ben. Maar dit zijn wel dingen die een trainer zijn baan kunnen kosten”, aldus NEC-trainer Mario Been die met moeite zijn woede verbeet.
Het mobieltje van Carlos Aalbers draaide de afgelopen week overuren. Dankzij een bijdrage van de uit hun vrijwillige winterslaap ontwaakte investeerders kon de technisch directeur de boer op. Tal van namen (Hersi, Fledderus, Van Gessel) passeerden de laatste dagen de revue. Gisteravond werd bekend dat NEC voor de rest van het seizoen Jeroen Drost van Heerenveen heeft vastgelegd. De linkerverdediger was gisteravond nog niet inzetbaar. Ook Lorenzo Davids en Jonas Olsson ( beiden geschorst) ontbraken. Het gekortwiekte elftal liet tegen Twente echter zien dat er geen reden tot wanhoop is. De ploeg, die vaak het verwijt krijgt mentaal kwetsbaar te zijn, knokte na een vroege achterstand terug en stond zelfs op de drempel van een zege.
Na een kwartier spelen moet Been de moed in de schoenen gezonken zijn. Tot zijn afgrijzen zag de NECtrainer hoe Janssen een praktisch niet te missen kans om zeep hielp, waarna Twente nog in dezelfde minuut wel toesloeg. Spits Blaise N’Kufo troefde zijn bewaker Patrick Pothuizen in de lucht af: 0- 1. NEC kreeg vervolgens een kwartier lang alle hoeken van het veld te zien, maar omdat de ploeg van coach Fred Rutten naliet de genadeklap uit te delen, hield de thuisploeg hoop op een resultaat. Helemaal nadat Jeremain Lens, eindelijk de gretige spits die NEC zo lang ontbeerde, een penalty versierde bij de zwakke Edson Braafheid.
Natuurlijk was Youssef El-Akchaoui er als de kippen bij om de strafschop om te zetten: 1- 1. Na rust was het Twentse overwicht verdwenen. Het doelpunt waarmee Jhon van Beukering NEC halverwege de tweede helft aan de leiding bracht, kwam daarom niet eens uit de lucht vallen. De invaller, niet in de basis vanwege een conditie-achterstand, kopte uit een voorzet van Rutger Worm vallend raak. In de slotfase leek NEC met hangen en wurgen de kostbare zege over de streep te kunnen trekken. Tot Haverkort mistastte. De arbiter erkende na afloop dat hij de plank had misgeslagen, maar liet weten dat hij zijn verontschuldigingen niet zou aanbieden.
Alle woede richt zich op Ben Haverkort
Bij NEC kan niemand er over uit dat de arbiter geen strafschop geeft.
Zijn ogen spuwden vuur. Woedend beende hij door de gracht van het Goffertstadion. Boven hem, op het veld, was NEC -FC Twente zojuist in een 2-2 gelijkspel geëindigd. „ Zuivere strafschop. Zuivere strafschop”, riep Carlos Aalbers. De technisch directeur van NEC klampte een nietsvermoedende suppoost aan. „Dat was toch een strafschop of niet dan!” De man knikte ietwat bevreesd en Aalbers beende weer weg.
Boven hem op de tribune stond Mario Been. Even eerder weggestuurd door de falende Haverkort, die de zuivere overtreding binnen de lijnen van Ramon Zomer op Tim Janssen hoofdschuddend had weggewuifd. In het tumult dat volgde op de gelijkmaker had de NEC- trainer in woord en gebaar duidelijk gemaakt wat hij van Haverkort vond. „ Rood”, zei Been. „Voor het eerst in mijn trainerscarrière. Ik kwam het veld in en dat mag niet. Maar ja, het was ook een zuivere strafschop. Of niet dan?”
In de hal naar de kleedkamers keek Rutger Worm voornamelijk naar de grond. De middenvelder had op een voor hem vreemde positie ( aan de linkerkant) een puike partij afgeleverd, maar dat hield hem niet echt bezig. „ Ongelooflijk. Dit is zo zuur. Iedereen is enorm emotioneel”, wist Worm, die een moment later het gesprek onderbrak om de ruziënde Stein Huysegems sussend richting de Enschedese kleedkamer te duwen.
Even later pakte hij de draad weer op. En liet hij de laatste minuten van de wedstrijd nog eens de revue passeren. „Ik gaf een lange bal op Tim. Tot twee keer toe werd hij gehinderd. Ging toch door en toen kwam die tackle. Ik kon het niet goed zien. Was het een strafschop? Dacht ik al. Goh, wat is dit onterecht.” Hij schudde nog maar eens het hoofd. Natuurlijk voelde hij ook iets van voldoening. De goal van Jhon van Beukering. Die viel toch uit een prachtige vrije trap van Worm. „ Daar train ik veel op”, zei de specialist. Om gelijk ook een ander in de schijnwerpers te zetten. „ Zoals Naïm Aarab inviel voor Kivuvu. Hij verdient een pluim.” En hij dan. Minstens een schouderklop? „ Ik heb mijn best gedaan. Dat doe ik altijd. Ik vond het geen slechte wedstrijd van mij. Maar ik kan beter. Veel beter.”
Dinsdag kan Worm dat al weer laten zien tegen FC Zwolle. Voor Patrick Pothuizen hangt dat duel aan een zijden draadje. De routinier viel negen minuten voor tijd uit met een spierblessure. „ Ik zette aan voor een sprint en toen voelde ik het. Eigenlijk wilde ik er niet uit. Maar aan de kant werd Bob Verweij al ingebracht. Volgens mij is er niks gescheurd. Morgen kijken we het even aan. Rust pakken. Behandelen. En dan ben ik er tegen FC Zwolle gewoon bij”, zo klonk Pothuizen redelijk opgewekt.
Maar toen drong het weer tot hem door. „Die Haverkort. Zuivere strafschop toch? Echt schandalig. Een enorme teleurstelling. Dat gevoel overheerst. Doodzonde.”
Bron De Gelderlander