Vandaag in de Gelderlander.
Droom Carmelia: slagen bij NEC
Jonge Antilliaan moet bij beloftes vaste grond onder de voeten krijgen.
De stofwolken waren allang opgetrokken. De knetterende discussies weer veranderd in normale gesprekken, toen Shanon Carmelia gisteravond de kleedkamer van Jong NEC uitkwam. De ploeg van Wim Rip had op De Eendracht zojuist de eerste nederlaag van het seizoen geleden. Na zes zeges werd het tegen Willem II een afgetekende 1-4.
„ Ongelooflijk, zo te verliezen”, zei de negentienjarige Antilliaan, die zo’n vijf maanden geleden als grootste talent van Curaçao naar Nijmegen werd gehaald. Carmelia is voorlopig de belangrijkste speler in het samenwerkingsproject dat NEC met de Nederlandse Antillen is aangegaan. Geen wonder dat zijn voetbalbond er vorige week op stond dat hun grootste talent naar het eiland zou komen om twee WK-kwalificatiewedstrijden te spelen met het elftal van de Antillen onder 20.
„ Ik wilde liever niet”, zei Carmelia. „Mijn focus ligt bij Jong NEC. Maar op de Antillen maakten ze me aanvoerder van de ploeg en deden ze een dwingend beroep op me. Toen ben ik toch gegaan.” Vorige week zaterdag speelde hij 4-4 tegen Saint Vincent. Vier dagen later werden de Antillen uitgeschakeld door een 0-0 tegen St. Kitts. „Vlak voor tijd miste ik een strafschop. Scoor ik, kwalificeren we ons voor het jeugd-WK volgend jaar in Egypte.” Hij tovert een ontwapende verontschuldigende glimlach op zijn gezicht. „Nee, niemand nam me iets kwalijk. Dergelijke dingen kunnen gebeuren.”
Afgelopen zaterdag keerde hij terug op Schiphol. „ Zondags getraind en vanavond dan de wedstrijd tegen Jong Willem II. Ik zou rechtsback spelen, maar door blessures in de ploeg schoof ik door naar het middenveld.” In die linie showde Carmelia een indrukwekkend loopvermogen, maar had hij veel te weinig de bal aan de voet. „ Shanon moet dominanter worden”, zei Mark Otten in het voorbij gaan. „Hij is er atletisch genoeg voor.” „ Shanon is een fantastische gozer”, wist Wim Rip. „Heeft huis en haard verlaten om hier te slagen als voetballer. Maar die jongen komt van ver. Een talentje dat op achterafveldjes op de Antillen twee, drie keer per week trainde. En nu moet hij mee zien te komen met de beste voetballers van Nederland. Dat gaat niet automatisch, maar met ups en downs. Dat lijkt me logisch.”
Zelf heeft de jonge Antilliaan het hier prima naar zijn zin. „ Ik woon bij Marij (Peters, de perschef van NEC, red) en haar vriend Iwan. Ze zorgen goed voor me. We hebben afgesproken dat ze mij verbeteren als ik fouten maak met de taal. Dat is de voor mij de beste manier om het te leren”, zegt Carmelia in bijna perfect Nederlands. Op het ROC volgt hij een opleiding installatietechnieken. „ Op Curaçao studeerde ik bouwkunde. Ik werk graag met mijn handen. Als ik deze studie heb afgerond, kan ik alles installeren. Verwarmingen, toiletten, noem maar op.” Maar de studie staat niet op één bij hem. „ Mijn eerste droom ligt dáár”, wijst hij in de richting van het Goffertstadion. „Ik wil slagen bij NEC. Mijn brood verdienen in het profvoetbal. Het liefst snel. Ik ben negentien. Ik voel dat de tijd begint te dringen.”