Deze week in VI’s rubriek Persoonlijk een uiteenzetting van vragen/stellingen aan Nijmegenaar Rutger Worm, die momenteel nog niet zeker weet of hij komend seizoen in De Goffert speelt, of elders minuten gaat maken.
Naam: Rutger Worm.
Geboren op: 1 februari 1986.
Woonplaats: Nijmegen.
Familie: Mijn vader is actief in het onderwijs. Mijn moeder houdt zich bezig met het geven van voetreflectie; een massagevorm waarbij de cliënt spiritueel en mentaal tot rust komt. En ik heb nog een oudere zus die als model werkt.
Partner: Ik voel me wel klaar voor een relatie. Niet dat mijn nieuwe huis zo groot is, maar alleen is ook maar alleen.
Clubs: Na een begin bij Ouick 1888 uit Nijmegen stapte ik op mijn elfde over naar Vitesse. Twee jaar later werd ik weggestuurd, omdat ik volgens hen niet voldeed aan de norm. Nu speel ik gelukkig voor NEC, een schitterende club. In mijn ogen is dat min of meer gepaste wraak. Dat er mensen binnen Vitesse later de beweegredenen achter mijn gedwongen vertrek hebben genuanceerd, zegt eigenlijk al genoeg. Mijn contract met NEC loopt nog tot de zomer van 2009 en er is nog niet concreet gesproken over verlenging. Ik heb aangegeven verhuurd te willen worden om meer aan spelen toe te komen. Met FC Den Bosch heb ik al serieuze gesprekken gevoerd. Maar er is een aantal jongens uit Nijmegen vertrokken en daarvoor is tot nu toe alleen Lasse Schone in de plaats gekomen. De club wil me dus sowieso niet kwijt, omdat de spoeling dan wat dun wordt.
Positie: Eigenlijk ben ik een geboren nummer 10. Maar vanwege de sterke concurrentie op die positie word ik vaak aan de rechterkant geposteerd. Lasse Schone ken ik nu een aantal weken en hij is een geweldige gozer. Technisch is hij zeer begaafd, maar hij is wel een stuk kleiner dan ik. Daarom durf ik best de concurrentie met hem aan voor een plek achter de spitsen.
Opleiding: Mijn schilders- en koksdiploma heb ik binnen. School was best leuk, maar de trainingen op het voetbalveld toverden altijd een lach op mijn gezicht.
Karakter: Druk. Ik probeer gewoon elke dag een vrolijke en enthousiaste jongen te zijn. Het leven duurt niet lang en ik heb niet de verwachting dat er hierna nog veel te beleven valt.
Idool: Zeker weten Dennis Bergkamp. Net als ik heeft hij altijd achter de spitsen gespeeld. Wanneer ik vroeger op straat aan het voetballen was, kun je wel raden welke naam er op mijn rug stond.
Muziek: Vroeger wilde ik voor een dag ruilen met Michael Jackson. Zijn liedjes zijn nog steeds fantastisch! Maar van al die beschuldigingen aan zijn adres zal helaas best iets waar zijn. Ik denk dat de paparazzi echter ook niet vrijuit gaan. Zij hebben hem helemaal gek gemaakt en dan ga je je vanzelf anders gedragen.
Internet: Redelijk vaak. Voetbalprimeur.nl en Voetbalzone.nl voor de nieuwtjes.
Eten en drinken: Pasta met kip is favoriet. Wraps vind ik ook zeer smakelijk. Voor vrienden maak ik af en toe een van mijn specialiteiten klaar. Maar verwacht er niet te veel van. Mijn motto luidt: lekker maar niet te moeilijk. Over het algemeen drink ik vooral vruchtensapjes, Optimel of melk. En met uitgaan af en toe Malïbu-cola.
Hobby’s: Bij mijn oude amateurvereniging Ouick verzorg ik de trainingen van de Al. Samen met Ivo Rossen van FC Den Bosch ben ik verantwoordelijk voor dat elftal. Leuk voor nu en wellicht aardig voor later.
Auto: Een Toyota Yaris van de club. Mijn vriend Pietje Velthuizen heeft een Porsche Cayenne. Niet dat ik zo gek ben van snelle bolides, maar als ik een keer op zijn auto moet passen…
Trainer: Jan Hubers van Vitesse heeft flink voor me rond gebeld, nadat bekend werd dat ik moest vertrekken. Wim Rip schonk me ontzettend veel vertrouwen bij Jong NEC en Cees Lok heeft me laten debuteren in NEC 1. Mario Been zie ik als een vaderfiguur, maar een reserve is nooit blij.
Tenues: De thuisshirts van Ajax zijn erg fraai. Dat geel-blauw van RKC Waalwijk lijkt net een hesje.
Sterkste punt: Spelen op intuïtie, mijn loopvermogen en ik ben een trainingsbeest.
Zwakste punt: Ik moet leren doseren en niet steeds die beslissende pass willen geven.
Trainingskamp NEC op Bonaire en Aruba: Het is daar relaxed en zó ontzettend mooi. Vanaf 24 juni tot en met 3 juli verbleven we daar en speelden we twee oefenpotjes tegen de selectie van Bonaire (13-0 winst, red.) en de kampioen van Aruba, Racing Club Aruba (5-0 winst). Tijdens de eerste wedstrijd maakte ik een aardig doelpunt, maar door het drukkende weer en de intensieve trainingen was het tweede duel wat minder van onze kant. Volgens mij heb ik wel wat laten zien.
