Het is dezer dagen geen straf om speler te zijn van NEC. De club gaf de topprestaties van vorig seizoen de afgelopen weken een prachtig vervolg met kwalificatie voor de groepsfase van de UEFA Cup en een uitzege bij Feyenoord. Een van de factoren tot succes is ‘winteraankoop’ Bas Sibum. De geboren Drent is sinds zijn komst een belangrijke speler geworden. Goal.com had een interview met Sibum
Een dertigtal mensen staat langs het trainingsveld van NEC naar de spelers te staren. In de herfst zal je zelden mooiere dagen vinden dan deze donderdag: strakblauwe hemel en een lekker briesje. Bovendien laat Mario Been zijn spelers een lange partijvorm afwerken. Dat kan slechter, hoor je de toeschouwers bijna denken.
Wij letten vooral op Bas Sibum. De middenvelder valt op de felle training op door zijn luidde stem. Hij schroomt niet om zijn mond open te trekken en de aanvallers die constant balverlies leiden ervan langs te geven. Met zijn 25 jaar is Sibum toch een van de oudere spelers en dat lijkt door te werken in z’n rol. Zijn team gaat, door onder andere twee tegengoals van Collins John, uiteindelijk met 3-1 ten onder. Een vrij weekend volgt, maar eerst wachten wij nog.
Net getraind. Stond iedereen met de shirtjes aan te douchen?
Lachend: "Alleen Rutger Worm en Joël Tshibamba stonden met alle kleren aan te douchen. Nee maar even serieus. Daar is de afgelopen weken genoeg over gezegd. Die jongens weten nou geloof ik wel wat wel en wat niet de bedoeling is."
Beschrijf de afgelopen zeven dagen eens bij NEC.
"Dit was een prachtige week. Het kon gewoon niet beter. We zijn in Boekarest doorgekomen naar de poulefase van de UEFA Cup na de mooie 1-0 in Nijmegen en een paar dagen later pakken we in De Kuip de drie punten tegen Feyenoord. Het was een groot feest bij ons."
Wat vind je van de loting, met onder andere Tottenham Hotspur en Udinese?
"Voor ons was elke ploeg die uit de koker kwam mooi. Het enige wat jammer is, is dat we die twee mooie ploegen in Nijmegen treffen. Ik had die duels ook graag uit willen spelen. Dat geldt natuurlijk ook wel voor Dinamo Zagreb en Spartak Moskou, maar iedereen wil natuurlijk wel een keer op het veld van White Hart Lane spelen."
Jullie zijn historie aan het schrijven met de ploeg. Heb je dat door?
"Ja absoluut. Maar het kan nog mooier hè! We doen natuurlijk niet voor spek en bonen mee in de UEFA Cup. Natuurlijk moeten we van dit avontuur genieten, maar ik wil tegen elke ploeg winnen. Of dat nou Tottenham is of niet. Daar gaan we voor."
Jij kwam eind januari hier terecht. Hoe hing de vlag er toen bij?
"Op dat moment waren ze net door FC Zwolle uit de beker geknikkerd. De doelstelling was om ons uit de onderste regionen te voetballen en een aantal wedstrijden te winnen. Nou goed, een aantal werden er heel veel. Ik geloof dat we op de stand over het kalenderjaar 2008 mede aan kop gaan."
Trainer Mario Been gaf verschillende malen aan erg blij met je te zijn. Hoe is jouw band met hem?
"Ik vond dat fijn om te horen. Mijn band met hem is uitstekend. Buiten het veld is hij op een persoonlijke manier ook een hele lieve man. Hij heeft oog voor iedereen en zorgt dat niemand buiten de boot valt. Of ik zijn verlengstuk ben? Dat weet ik niet. Ik probeer dingen zo goed mogelijk te doen voor het team. Feit is dat de één wat meer coacht dan een ander. Ieder heeft z’n taak."
Wat is het doel voor dit seizoen?
"Met deze spelersgroep en deze begroting moeten we de play-offs voor Europees voetbal halen. Daar gaan we voor en niets minder. Er zijn wel een aantal belangrijke spelers vertrokken, zoals Krisztián Vadócz en Jeremain Lens. Daar hebben we natuurlijk wel goede vervangers voor teruggekregen. De basis staat ook gewoon. De keeper en de meeste verdedigers zijn ook gewoon hetzelfde. Dat is een basis waar je moeilijk tegen scoort. Wij hebben een redelijk ingespeeld team."
Jouw vertrek bij Roda JC kwam door de slechte relatie met Raymond Atteveld. Wat denk je van zijn ontslag vorige week?
"Weet je wat het is. Ik wil het daar gewoon niet meer over hebben. Ik wil nu geen zout in de wonden gaan strooien. De meeste mensen daar weten wel waarom ik ging en weten ook dat het niet aan m’n voetbalkwaliteiten lag. De spelers, de directeur en de Raad van Commissarissen wilden allemaal niet dat ik ging, maar ik wilde niet anders."
Jouw moeder is tijdens je tienerjaren overleden. Hoe ga je daar als jonge jongen mee om?
"Dat is lastig. Ik mis haar elke dag. Het is gewoon heel moeilijk. Hoe zet je, je daar overheen? Vergeten doe je het nooit. Ze zeggen vaak dat het slijt, maar dat gaat wel langzaam kan ik je vertellen. Elke dag denk je eraan. Het is echt doodzonde dat ze er niet meer is. Misschien dat ik hierdoor eerder volwassen ben geworden om dat je dit soort dingen mee hebt gemaakt."
Is de band met je vader daardoor sterker geworden?
"Die band was altijd al heel sterk. Hij is m’n beste maatje die ik heb. Elke dag spreek ik ‘m. Bovendien is-ie ook mijn zaakwaarnemer. Je hebt ook wel eens woorden met elkaar als er weer eens wat speelt. Hij is ook m’n meest kritische fan. Maar dat is beter dan dat je steeds zou horen dat je de beste bent. Als wij samen wegrijden van een wedstrijd dan hebben we bij de eerste stoplichten alweer ruzie omdat dit niet goed was of dat verkeerd ging. Toch ben ik daardoor verder gekomen dan menig ander. Van een veer in je reet wordt je niet beter."