Op de site van het Algemeen Dagblad staat een interview met onze Zweedse trots. Het hoe en waarom hij nog in Nijmegen speelt.
Het leek in januari niet zozeer de vraag óf NEC’er Jonas Olsson naar de Premier League zou verhuizen, maar naar welke club.
Toch nog een geluk bij een ongeluk. Direct nadat Jonas Olsson zich in de wedstrijd tegen FC Utrecht blesseerde, gingen de doktoren uit van afgescheurde enkelbanden. Een pittige kwetsuur die de boomlange Zweed wel eens twee maanden aan de kant kon houden. Juist op het moment dat de transfermarkt open was én het voor lijfsbehoud vechtende NEC de steunpilaar zo hard nodig had, was Olsson afwezig.
Maar kortgeleden was er goed nieuws: zijn enkelbanden bleken ‘slechts’ ingescheurd. ,,De wedstrijden tegen AZ en Excelsior moet ik wellicht nog missen,’’ zegt Olsson, ,,maar ik hoop er daarna tegen Heerenveen en Feyenoord weer bij te zijn. In totaal ben ik er dan vier weken uit geweest. Daar kan ik mee leven, want het had allemaal veel erger kunnen zijn.’’
De blessure ontstond uitgerekend in de wedstrijd van zijn rentree. Olsson had namelijk net een schorsing van vier wedstrijden achter de rug, nadat hij in de wedstrijd tegen Willem II een tegenstander tegen het hoofd had geschopt. ,,Dat was écht een domme rode kaart, ik heb enorm veel spijt van die overtreding. Het moment dat ik alleen in de kleedkamer zat, had ik het slechtste gevoel ooit. Waarom ik die schop gaf? Ik had niet het idee dat al mijn ploeggenoten er vol voor gingen in dat belangrijke duel. Hiermee uitte ik mijn frustratie. Dat is niet goed te praten natuurlijk.’’
,,Ik heb eerder kaarten gekregen voor domme overtredingen. De trainer heeft gelijk als hij zegt dat ik me beter moet beheersen als ik hogerop wil. Ik moet volwassen worden. Ja, dat klinkt grappig, maar zo is het wel. Mijn vader zei dat ik me niet moet focussen op zaken waarop ik géén invloed heb. Maar ik wilde zó graag winnen, dat ik soms de controle kwijtraakte. Hier heb ik van geleerd, geloof me. Dat wil ik, zodra ik weer fit ben, aan iedereen laten zien.’’
Misschien dat de langdurige schorsing en zeker ook de blessure ertoe hebben bijgedragen dat Olsson ook op dit moment speler van NEC is. Newcastle United, Bolton Wanderers en nog enkele clubs toonden kortgeleden serieuze interesse in de Zweed. Een transfer bleef uit. Voorlopig. ,,Ik word dit jaar 25, ik moet de stap omhoog eens gaan maken. Wil ik vast bij de nationale ploeg komen, dan is dat noodzakelijk. Voetballen voor Zweden zie ik als de grootste eer die er is, ik denk er al vele jaren aan. Maar bij die selectie komen gaat wellicht een stukje makkelijker als ik bij een grotere club als Ajax of Feyenoord speel of in een sterke competitie uitkom.
,,Voetballen in Engeland is altijd mijn droom geweest. Mijn contract in Nijmegen loopt na dit seizoen nog één jaar door. Het is een mooi moment om dan te vertrekken. Dan kan NEC nog iets aan me verdienen, een soort terugbetaling voor wat de club allemaal voor mij heeft gedaan. In de drie seizoenen dat ik hier ben, heb ik me goed kunnen ontwikkelen. Toen ik binnenkwam, had ik bijvoorbeeld problemen met de opbouw van achteruit. Nu gaat dat juist prima. In Engeland zijn bij de kleinere Premier League clubs weinig centrale verdedigers die echt goed kunnen opbouwen. Voor mij ligt daar dus een mooie taak.’’
Voorlopig richt Olsson zich nog op NEC. ,,Ik ben er altijd vanuit gegaan het seizoen in Nijmegen af te maken. Nee, NEC heeft niet met me gesproken over contractverlenging. Mochten ze willen praten, dan ga ik in ieder geval luisteren. Vooralsnog wil ik fit raken en deze club in de eredivisie houden. Daarna hoop ik dus op het EK. Hoewel Zweden goede spelers op mijn positie heeft, zou het een flinke teleurstelling zijn als ik niet mee mag.’’