Vandaag in de Gelderlander!

NEC verricht mirakel in Moskou
Nijmegenaren hebben na stunt bij Spartak nog zicht op overwintering

NEC is al het hele kalen­derjaar goed voor de ene verras­sing na de andere. De ploeg van Mario Been zorgde gisteravond echter voor de grootste sensatie van 2008 door de UEFA Cup-wed­strijd bij Spartak Moskou win­nend af te sluiten: 1-2.
Door de even onverwachte als ver­diende zege behouden de Nijmege­naren zicht op Europese overwin­tering. NEC, dat zijn eerste twee groepsduels had verloren, kwam gisteravond op gelijke hoogte met tegenstander Spartak én met Dina­mo Zagreb, dat met 2- 1 onderuit ging bij koploper Udinese.

De Italianen, al zeker van een plaats in de knockout-fase, komen over twee weken naar Nijmegen. Als NEC dat slotduel in zijn voor­deel beslist, gaan de mannen van Been door naar de volgende ron­de. In theorie is het zelfs mogelijk dat een punt op 18 december vol­staat, afhankelijk van het resultaat van Tottenham Hotspur-Spartak.
Niet alleen de overwinning, vooral ook de manier waarop NEC die be­werkstelligde, dwong gisteravond diep respect af. De Nederlandse outsiders keken bijna de hele wed­strijd tegen een achterstand aan. Al in de tweede minuut kwamen de Moskovieten aan de leiding via een rake kopstoot van Sergey Ko­valchuk, die profiteerde van een communicatiestoring in de Nij­meegse achterhoede.

Hoewel de vreugde overheerste, wond Been zich na afloop hevig op over de tegentreffer. „Ik was ontzettend pissig doordat de taken niet volgens afspraak werden uitge­voerd. Dat kostte ons in Zagreb al eens dure punten. Ook vanavond ging het weer fout waardoor ons hele strijdplan in duigen viel. Maar de manier waarop we terug­kwamen, verdient natuurlijk wel alle lof.”
Zijn spelers incasseerden de vroe­ge domper niettemin redelijk laco­niek.

NEC ging omzichtig op zoek naar de gelijkmaker, had ook veel meer balbezit (66-34 procent), maar echt dreigend werd de ploeg van Been zelden. Alleen Lasse Schöne was dicht bij een doel­punt. De in topvorm verkerende Deen dook in de elfde minuut na een handigheidje van Moestafa El Kabir vrij op voor doelman Pletiko­sa, maar schoot royaal voorlangs.

Dankzij een enorme dosis onver­zettelijkheid en vooral door de ge­durfde coaching van Been slaagde de ploeg uit Nijmegen erin na de hervatting het onmogelijke te be­reiken. De NEC-trainer verving Joel Tshibamba door Jhonny van Beukering en bracht in de loop van de tweede helft met Collins John en Rutger Worm nog eens twee aanvallers binnen de lijnen.

Het va banque- spelletje wierp uit­eindelijk vruchten af. Al kroop NEC een paar maal door het oog van de naald. Gábor Babos redde enkele malen knap en had mazzel toen Ivan Saenko de paal trof. Maar de beloning voor de enorme krachtsinspanning in het matig be­zette Loeznjenko- stadion kwam er uiteindelijk toch. In de 85e minuut tekende Van Beukering met het hoofd voor de gelijkmaker. Nadat Collins John een knappe pass van Youssef El-Akchaoui met het hoofd had verlengd, kopte de spits de bal al even knap over Pletikosa.

Twee minuten later ontplofte het met 400 supporters gevulde Nij­meegse vak helemaal. Rachid Bouaouzan speelde Schöne aan. De Deen versnelde even en haalde met links uit. De Kroatische doel­man had opnieuw geen antwoord: 1-2.
Door de onverwachte zege in Moskou hebben in poule D nog vier ploegen uitzicht op de vol­gende ronde. Zelfs Dinamo Zagreb kan nog door.

Ontlading bij de NEC- spitsen Collins John, Jhon van Beukering, Rachid Bouaouzan en Rutger Worm.

Een avond omnooit meer te vergeten
Jhon van Beukering en Lasse Schöne scoren memorabele treffers.

Hij vond het een mo­ment om nooit meer te vergeten. Met nog een paar minuten op de klok, sneed Lasse Schöne gistera­vond naar binnen, zag hoe Collins John twee man wegtrok uit het centrum van de Spartak Mos­kou- defensie en haalde onbedaar­lijk hard uit met links. Als een gra­naat sloeg de bal in rechts naast doelman Stipe Pletikosa.

,,Ik voetbal al 21 jaar. Al die tijd dacht ik dat ik geen linker had. En dan zo’n goal. Net als laatst tegen NAC. Ik moet maar eens vaker met links gaan schieten”, lachte de Deense middenvelder van NEC na de 2-1 overwinning in het Loezjni­ki stadion.
Zijn goal was memorabel, de feest­vreugde daarna voor altijd in zijn geheugen gegrift. ,,Iedereen dook bovenop me. Ik kreeg wat knieën op plaatsen waar je ze liever niet wilt hebben. Maar man. Die adre­naline! Het gierde door mijn lijf. Ik voelde enorme energie. Dit is mooi. Zo mooi”, zei Schöne.

En de avond was nog wel drama­tisch begonnen. ,,Na twee minu­ten al die tegengoal”, aldus de matchwinner. We liepen allemaal naar voren. Bij een corner nota be­ne. De trainer had het nog zo ge­zegd: scherp beginnen. Concentra­tie bij spelhervattingen. En dan ge­beurt dit. Ik kon de haren wel uit mijn hoofd trekken.”

Tijdens de rust had het geknetterd in de Nijmeegse kleedkamer. ,,Been was heel erg kwaad. We hebben een goed gesprek met el­kaar gevoerd. Elkaar eens goed aan­gekeken en dat veld weer op ge­gaan om iets recht te zetten. En als je dan zo goed voetbalt en die wed­strijd nog omdraait. Dat is zo ge­weldig.

In Zagreb gaven we het nog uit handen. Tegen Tottenham Hotspur verloren we maar met 1­0 en dan hier winnen. In Moskou. We hebben laten zien dat we Euro­pees voetbal kunnen spelen. Zon­dag krijgen we FC Utrecht al weer thuis. Moe? Ik niet! Dit geeft zo­veel mentale energie.”

Jhon van Beukering, de man die NEC naast Spartak Moskou had ge­kopt, genoot hoestend en proes­tend na van een historische avond. ,,Ik ben al twee weken grieperig’, blafte de spits, die in de tweede helft was ingevallen voor Tshibam­ba. „Natuurlijk was ik teleurge­steld dat de trainer me niet liet starten. Vooral na die 6-1 tegen Vo­lendam was het goede gevoel bij mij weer terug. Vanaf de kant zag ik al dat we te weinig diepte had­den. Voorin kwamen ze veel te vaak in de bal. Het begin was een beetje onwennig op dat kunstgras. Bij de eerste sliding ging ik al door mijn enkel. Ik leed ook een paar keer balverlies, maar het ging daar­na steeds beter.”

En toen kwam zijn moment. En net als Lasse Schone prees ook ‘Beukie’ de rol van die andere in­valler, Collins John. „Hij kopte die bal perfect terug”, zei de Arnhem­mer voordat hij de kleedkamers opzocht.
In de gang vroeg een oudere Russi­sche militair hem nog gauw om een handtekening. En Jhon schreef. Hoestend en proestend.

Aangever Collins John neemt doelpuntenmaker Jhonny van Beukering in een liefdevolle wurggreep.

Peter Wisgerhof: ‘NEC geen lelijk eendje meer’
Aanvoerder houdt zijn ploeggenoten met beide benen op de grond

Ze waren de enige twee NEC’ers die niet meedeelden in de vreugde bij de winnende goal van Lasse Schöne. Terwijl de Deen door dolle ploeggenoten aan de overkant van het veld werd be­sprongen, hield Peter Wisgerhof zijn kompaan Ramon Zomer te­gen. ,,Ik zei tegen Ramon: ‘ Wij blij­ven staan, hoor’. Ik had die vierde official al naar onze groep zien lo­pen. En die scheidsrechter gebaar­de ook al dat er afgetrapt moest worden. Ik dacht: als wij nu ook gek gaan doen, zijn we misschien te laat terug. En ik wilde niet weer in de laatste minuten verliezen als toen in Zagreb.”

Hij haalde maar eens diep adem. Probeerde de emoties zijn lijf uit te blazen. Dwong zichzelf om niet te lang te blijven dromen. Want in dit waanzinnige succesjaar 2008 is er geen tijd om lang na te genie­ten. ,, FC Utrecht staat alweer bijna in Nijmegen. Zondag weer aan de bak. Opnieuw een topwedstrijd. Winnen we, dan haken we aan bij de kopploegen van de eredivisie. Vandaag genieten, morgen de knop weer om.”

En dan op 18 december de laatste groepswedstrijd in de UEFA Cup tegen Udinese. Hij keek er naar uit. ,, Iedereen zag ons toch als het lelijke eendje. Dat is voorbij. Er wordt met respect gepraat over NEC.”

NEC- aanvoerder Peter Wisgerhof.

Rutger Worm: ‘Hoezo druistig, hoezo te wild?’

Toen zelfs doelman Pleti­kosa in de ultieme slotfase mee ten aanval trok, dreigde er gistera­vond een enorme chaos in het strafschopgebied van NEC. De Spartak- goalie gooide en smeet in de kopduels. Niemand bij de Nij­megenaren die de bal naar voren kon rammen en toen was daar op­eens RutgerWorm. Terwijl ‘de zes­tien’ sterke gelijkenis vertoonde met een spitsuur op het Nijmeeg­se Keizer Karel-plein, zweefde de invaller door de drukte en kopte de bal rustig in de veilige handen van Gábor Babos. Hoezo druistig? Hoezo te wild?

„Natuurlijk hoor ik dat mensen mij zo’n voetballer vinden. Ik luis­ter en werk eraan. Dan komt zo’n moment en kop ik die bal terug.”

Wild werd hij wel toen Pletikosa zijn schot uit de kruising ranselde. „Ik telde hem al. En dan zo’n red­ding.” Uit zijn tas haalt hij het shirt van de Spartak-doelman. „Wereldkeeper. Ik vroeg aan Domi­nique Kivuvu of hij dat shirt wilde regelen. En kijk hier eens.”
Onderweg naar de bus vraagt een Rus om het shirt van Worm. „I go to the bus. I will see if that is possi­ble. And then I come back to you”, belooft Worm.

„ Je bedoelt, ik ga naar de bus en kom niet meer terug”, roept ploeg­genoot Moestafa El Kabir. „ Zoiets Moes”, grijnst Worm.

De Graaf krijgt warm NEC-gevoel in kil Moskou

Nee, na afloop van de wedstrijd was hij niet even de kleedkamer van NEC binnen gewipt. "De spelers vieren hun eigen feestje, daar moet niet tussen gaan staan", zegt burgemeester Thom de Graaf, een uur na de overwinning van NEC, in en tegen Moskou.

"Maar ze wisten dat wij er waren. Wethouder Paul Depla, de sponsors en ikzelf, we zaten in hetzelfde vliegtuig. We hebben gedaan waarvoor we gekomen zijn: NEC hartstochtelijk toejuichen."

Op aandringen van de Nijmeegse gemeenteraad, die vond dat het stadsbestuur óók haar roodgroenzwarte-gezicht moest laten zien tijdens buitenlandse avonturen van de club, maakte De Graaf zijn uit-debuut in het kille Moskou. Hij kreeg er een warm gevoel van. "Een waanzinnig goede overwinning in een bizarre omgeving: zo’n immens stadion met maar een paar duizend Moskovieten erin. In de tweede helft hoorde je alleen nog onze supporters. Dit is geweldig. Het straalt af op de stad Nijmegen. Het mooie is: NEC wordt hier in het buitenland overal aangeduid als NEC Nijmegen."

Guus Hiddink sprak hij nog wel, de burgemeester van Moskou niet. "Die had andere dingen. Dit is een stad met 12 miljoen inwoners."

Zelfs bij verlies kan NEC nog door

NEC maakt nog volop kans zich voor de derde ronde van de UEFA Cup te plaatsen. Zelfs bij een nederlaag in de laatste groepswedstrijd – op 18 december thuis tegen het reeds gekwalificeerde Udinese – kunnen de Nijmegenaren zich nog altijd bij de laatste 32 scharen.

NEC staat na de knappe zege woensdagavond in Moskou (1-2) in groep D op de derde plaats. NEC en Spartak Moskou hebben evenveel punten (3) en eenzelfde doelsaldo (+1), maar omdat de Nijmegenaren meer goals hebben gemaakt (4, tegen 3 voor Spartak), bezet NEC momenteel de derde plaats. Die plek is uiteindelijk voldoende voor kwalificatie.

In tegenstelling tot wat veel media meldden, geeft het onderlinge resultaat geen uitsluitsel. In dat opzicht levert de zege bij Spartak dus niets op. Bij gelijke stand in punten is het doelsaldo doorslaggevend. Vervolgens kijkt de UEFA naar het aantal gescoorde doelpunten.

Op dit moment staat NEC er beter voor dan naaste concurrent Spartak Moskou en ook bij een nederlaag tegen Udinese is het mogelijk dat NEC derde blijft. Er zal dan vooral met een schuin oog naar de wedstrijd tussen Tottenham Hotspur en Spartak gekeken moeten worden.

Wanneer Spartak Moskou in de laatste speelronde tegen de Spurs namelijk een ruimere nederlaag lijdt dan NEC, gaat de ploeg van Mario Been alsnog door. Dus als NEC bijvoorbeeld met 1-0 verliest en Spartak met 2-0, kwalificeren de Nijmegenaren zich. Andersom kan natuurlijk ook. Stel dat NEC met 1-0 wint van Udinese, maar Spartak zegeviert bijvoorbeeld met 2-0 of meer bij Tottendam, dan blijven de Nijmegenaren met een fikse kater achter.