Mooie uitdrukking is dat wel: “Gehandicapt NEC speelt gelijk tegen tien Spanjaarden”. Liep Van Beukering wellicht met krukken? Droeg Baart een bril? Lag Olsson aan het infuus? Allemaal niet waar natuurlijk (al leek het er soms wel op). De maker van de kop van de website van NEC wilde zich een beetje indekken tegen te harde oordelen over het vertoonde spel.
Natuurlijk is NEC gehandicapt geraakt de afgelopen maanden. Het kan niet anders of het vertrek van de basisspelers Lens, Muslu, Holman, Bobson en vooral Vadocz doet zich gelden. Toch wist NEC dat gemis de afgelopen oefencampagne redelijk te camoufleren. Alhoewel er driftig naar spitsen gezocht wordt, scoorde menigeen er lustig op los.
Tegen de eerste echte tegenstander die wat terug deed (Sparta even niet meegerekend), lukte het NEC echter niet het niveau van vorig seizoen ook maar te benaderen, behoudens de laatste tien minuten misschien, toen de tien overgebleven Catalanen toch wat moe begonnen te geraken.
Wat ook niet hielp, waren de vele afwezigen van de huidige selectie. Interlandverplichten en onvrijwillige verblijven op de blessurebank zorgden ervoor, dat NEC zes basisspelers miste. Dat leidde er bijvoorbeeld toe dat Olsson als linksback opereerde, een vertoning die hoop ik eenmalig was. Wordt niet wegens succes geprolongeerd. Het optreden van gelegenheidskeeper Baart baarde meer zorgen. Brr, wat greep hij ernaast in de eerste helft. Ook Janssen en Van den Boogaart, de langdurig geblesseerden van het vorig seizoen, konden het verschil niet maken; net zomin als de kleine draver Saïdi.
Espanyol, een Spaanse middenmoter, maar dan wel een die in deze oefencampagne door Volendam en de Graafschap werd bedwongen, kreeg aanvankelijk alle ruimte, wat wel in een treffer moest resulteren. Dat geschiedde na een minuut of twintig op aangeven van De la Peña. Die kleine driftkikker mocht een klein kwartiertje later alweer vertrekken, na zijn tweede gele kaart, wegens een overtreding op Otten (heel, heel fijn om hem weer te zien ballen in de Goffert trouwens). De la Peña weigerde vervolgens het veld te verlaten, zeer begrijpelijk, want de mat lag er onberispelijk bij. Daar wil je wel drie helften op voetballen. Klein taallesje voor de vuilbekkers onder ons: zo’n man scheld je dan niet uit voor puta (= hoer), maar hijo de puta (= zoon van een hoer). Zo zie je maar dat de lompste schelders maar zelden hun talen kennen. Tegen Valencia of Santander staan we dan straks mooi voor aap!
Ook tegen tien man maakte NEC maar weinig klaar. Combinaties lukten niet, de bal ging slechts zelden lekker rond en Espanyol verdedigde stug verder. Het spel werd iets beter toen na ongeveer een uur twee jonge puppies het veld in mochten: Moestafa El Kabir en Joël Tshibamba. De laatstgenoemde zag ik in Den Helder al twee keer spelen en toen vond ik zijn spel al vrij dreigend. Ook gisteren deed hij het naar mijn smaak heel aardig. Het was echter de andere jongeling, El Kabir, die de gelijkmaker erin schoot, na een lange bal van achteruit. NEC drong nog wat aan in het laatste kwartier, waarbij het spel af en toe zelfs lichtjes deed denken aan dat van vorig jaar. Maar het bleef gelijk.
Conclusies? Moet je eigenlijk niet trekken na zo’n oefenpot en zelfs niet na een oefencampagne. De selectie is te smal, dat kun je gerust stellen, waardoor een beetje blessuregolf tot problemen gaat leiden. Het dilemma voor Been is of hij in zo’n situatie gaat steunen op jonkies, of dat de wat oudere garde aan de bak mag. Die moet zich dan wat meer bewijzen dan dinsdagavond. Hoe dan ook, de zeven, misschien achtduizend NEC-ers die kwamen opdagen (zijn er wel eens minder geweest bij zo’n wedstrijd) zagen wéér geen nederlaag. Houden zo!
Joris