En de schaal bleef in het cellofaan. Alle media in Nederland vonden het deze week vermeldenswaardig dat de kampioenstrofee alvast zou worden klaargezet in Nijmegen. Terwijl het toch bepaald niet voor de hand lag dat het ontketende NEC zich willoos naar de slachtbank zou laten leiden door de kampioen van het afwachtvoetbal. Zulks geschiedde dan ook niet. NEC speelde weer een puike pot en kreeg precies de twee punten te weinig, die vorige week teveel werden opgehaald in Venlo. Al met al een soort van gerechtigheid dus.
Terwijl de verkopers van De Trouwe Honden met een licht gevoel van weemoed al om 19.45 uur van hun laatste (echt allerlaatste) boekjes werden losgemaakt, stroomde de Goffert vol. Op zaterdagavond tegen PSV, zoals het eigenlijk ook hoort. Menig PSV-supporter maakte bij de verkopers van het Fanzine grappig bedoelde toespelingen op het aanstaande kampioenschap, maar eigenlijk wist iedereen wel beter. PSV speelde een kampioen onwaardig, of eigenlijk, een Nederlandse kampioen onwaardig. Want in Italië of Duitsland zou niemand wakker liggen van hun speelstijl. Daar vindt men een afwachtende houding gewoon effectief. Toch kon ik me niet aan de indruk onttrekken dat de meegereisde spaarlampensupporters het niet echt naar de zin hadden. De enige keer dat het uitvak opleefde, was toen Heerenveen tegen Ajax de 3-1 maakte. Een erg karig lichtpuntje, dunkt me.
Maar laat ik het over NEC hebben. Wat speelden de mannen weer lekker. De ene aanval na de andere golfde over het veld. De combinaties waren goed, de inzet uitstekend. Holman ging als een dartel veulen over het veld. Lens, die bij tijd en wijle stuitte op Zonneveld (toch leuk om hem weer te zien ballen in de Goffert) wist ook met regelmaat van de (stadion)klok aan zijn bewaker(s) te ontkomen. Ik ga na mijn boze woorden aan het begin van dit jaar nog maar een keer deemoedig door het stof voor hem: het lijkt wel alsof hij de bal aan een elastiek heeft. En denk erom Jeremain: AZ is geen sportieve verbetering ten opzicht van NEC!
Bobson speelde heel behoorlijk mee, Van Beukering putte weer uit zijn onderhand gebruikelijk repertoire uit de Hakkenbar, echter allemaal zonder resultaat. Ik heb de kansen van NEC niet geturfd, maar het waren er veel. Heel veel. God weet wie er allemaal voor Gomes opdoken, maar die reuze-smurf met zijn grote witte handschoenen veegde weer eens alle ballen uit het doel. Ik kijk altijd een beetje onbegrijpend naar mensen die zeggen dat ze voor een bepaalde speler van de tegenstander naar het stadion komen, maar voor zo’n Gomes kun je alleen maar veel respect hebben. Wat een weergaloze keeper, wat een puntenpakker.
Niets ten nadele van onze eigen Babos natuurlijk, alleen die kreeg gewoon haast niks te doen. PSV speelde zeldzaam negatief en kreeg eigenlijk zowel voor als na rust maar een kans. Een aanstaand kampioen onwaardig, zoals ook regelmatig met spreekkoren aan de titelpretendent duidelijk werd gemaakt. Wat een anti-voetbal. Sowieso was de sfeer in het stadion opperbest, af en toe was er sprake van een kolkende Goffert. Mooie eerbetonen ook aan Peter Wisgerhof, die vorige week zijn 250ste eredivisie wedstrijd voor NEC had afgewikkeld. In acht jaar, een onwaarschijnlijke moyenne!
Oude bekenden waren er ook. Naast de eerder gememoreerde Zonneveld was ook Bjorn van der Doelen van de partij, zij het zonder voetbalschoenen. De PSVNEC-er bleef vooraf diplomatiek en vertelde dat hij bij elke uitslag zowel blij als verdrietig zou zijn. Maar in de rust erkende de blondgelokte held van nog niet eens zo lang geleden dat NEC naar zijn waarneming toch echt wel de bovenliggende partij was geweest. Zo was dat. Ook Lazovic kwam daar achter. De man geraakte in het halve uur da
t hem vergund was geen moment in zijn spel en viel louter op als mikpunt van spreekkoren, refererend aan zijn vorige werkgever. Wat hebben ze in Arnhem trouwens met de vele miljoenen gedaan, die de transfer van Lazovic naar PSV opleverde?
In de laatste twintig minuten bleef een Nijmeegs doelpunt in de lucht hangen. Kans op kans werd gecreëerd, maar ja, het verhaal Gomes is bekend. Lens kreeg in de slotfase nog de dikste kans, maar de Eindhovense goalie wipte de bal met zijn teennagel het doelgebied uit. De corner die erop volgde bracht evenmin de felbegeerde goal. Een ultieme ontknoping zoals in Venlo (of Heerenveen) zat er niet in. De morele winnaar waren we wel, niet vaak klinkt er na de wedstrijd zo’n welgemeend en daverend applaus. Bovendien: met drie wedstrijden tegen geelzwarten in het vooruitzicht heeft NEC nog heel veel in eigen hand.
Joris