Curaçaose trainers Rudsel Monte en Edsel Koster waren vier weken in de leer bij NEC. Zij zagen veel verschillen tussen de jeugd hier en op het caraïbische eiland.
Ze bekeken de wedstrijd van NEC/FC Oss A1 zaterdag op De Eendracht vanuit het clubhuis van de amateurs. Veilig achter het dubbele glas. „Op 13 november kwamen we hier aan. Toen was het al koud”, zegt Rudsel Monte (52). „En daarna is het alleen maar kouder geworden”, rilt Edsel Koster (54).
De voetbalcoaches komen uit Curaçao en hebben stage gelopen bij NEC. Hun bezoek vloeit voort uit het sponsorcontract van de Nijmeegse eredivisionist met de stichting van Greg Elias die zich op het Caraïbisch eiland inzet voor kansarme jongeren. „De eerste week hebben we vooral gekeken naar de trainingen”, zegt Rudsel Monte. „De tweede week mochten we het veld op. Beetje mee coachen. ‘s Avonds werkten we dan alles uit. We hadden een huisje op het vakantiepark De Groene Heuvels. Ik moet zeggen dat we snel geaccepteerd zijn. Vooral door de andere trainers van NEC. Het was een leerzame periode.” Rudsel – in het dagelijks leven werkzaam bij UTS Telecommunicatie op Curaçao – is de man met de meeste ervaring van de twee.
In bezit van het diploma trainer/coach 3 en bij de Centraal Amerikaanse Spelen in april volgend jaar de verantwoordelijke man bij de selectie onder 20 jaar van de Nederlandse Antillen. Edsel Koster is twee jaar ouder en op het eiland inspecteur bij de politie. Hij begon als hulptrainer van een jeugdelftal en heeft tegenwoordig de vrouwenselectie van Curaçao onder zijn hoede. Dat hij uitgerekend de vrouwen onder zijn hoede kreeg is niet verwonderlijk.
„Het geeft vertrouwen als de bond een politieman bij een damesselectie zet”, zegt Koster. „En de chauffeur van de spelersbus is altijd een vrouw. Dan weet je zeker dat er niks kan gebeuren als aan het eind van de rit de laatste meisjes afgezet moeten worden. Het vrouwenvoetbal groeit. We hebben nu acht clubs. Als er vervelende dingen zouden gebeuren, gaat alles zo weer kapot. Ouders op Curaçao zijn zuinig op hun dochters.”
Al na een paar dagen hadden ze door dat de jeugd bij de voetbalschool van NEC enorm verschilt van de jeugd op hun eiland. Monte: „Tijdens de training ligt elke oefening onder een vergrootglas. Details zijn enorm belangrijk bij NEC. Hoe sta je bij het aannemen van de bal. Opendraaien. Inspelen. Elke bal is strak geschoten. Je beweegt altijd op je voorvoeten. En elkaar coachen, hè. Hier praten ze constant. Op Curaçao voetballen we met de mond dicht.”
Anderhalf jaar is NEC nu gelinkt aan Curaçao. De club is populair geworden op het eiland. „De samenvattingen van de eredivisie zijn wekelijks op televisie te zien”, zegt Koster. „Er liggen nog geen shirts van NEC in de winkels, maar de mensen weten wel wie Gábor Babos is. Al zijn er ook genoeg Ajax-fans. Vanwege Vurnon Anita, hè. Dat is een jongen van het eiland.” Andersom hopen Koster en Rudsel het eiland meer bekendheid te geven onder de Nederlanders.
Rudsel glimlacht. „Sommige mensen hier denken echt dat je met de bus van Curaçao naar Aruba kunt. Die hebben geen idee dat het allemaal eilanden zijn.” Vier jongens van Curaçao vinden dit seizoen onderdak bij NEC. Shanon Carmelia is de bekendste. International van de Antillen én voor het tweede seizoen opgenomen in de selectie van Jong NEC. De andere drie jongens zitten bij de A1 en B1 van de voetbalschool.
„Allemaal dromen ze van een carrière bij NEC,” weet Rudsel. „Maar daar zullen ze keihard voor moeten werken. NEC vist in een enorm grote vijver naar talenten. Dan moet je wel heel goed zijn, wil je hier kunnen slagen. Je merkt aan veel dingen dat hun basis anders is. Op Curaçao zijn de accommodaties nog lang niet zo goed als hier. Er wordt voornamelijk gevoetbald op zandvelden. Dan wordt een strakke bal geven al snel een moeilijk verhaal.”
Desalniettemin hebben ze een goed gevoel overgehouden aan hun stage. „Alles wat we opgestoken hebben, brengen we nu eerst over op de trainers”, zegt Monte. „Het eiland is verdeeld in vier regio’s. Elke regio heeft een eigen trainer. Daarna gaan we met de jeugd aan de slag.” Gisteren vertrokken beide Antillianen weer naar huis om thuis met hun families het kerstfeest te vieren. „Op Curaçao is het 29 graden”, zeiden ze met een gelukzalige glimlach.
Bron: De Gelderlander