Vorige week werd hij nog toegezongen door de aanhang van ADO Den Haag. ‘Ouwe lul, ouwe lul’ klonk het weinig vleiend toen Patrick Pothuizen na 64 minuten in het veld kwam voor Milano Koenders.
Zaterdag zag de wereld er anders uit en werd de routinier van NEC voor het begin van de wedstrijd tegen Willem II (0-0) gehuldigd voor zijn 250 eredivisiewedstrijden in het rood, groen en zwart. Een uitverkochte Goffert beloonde de 36-jarige verdediger met een klaterend applaus.
En daarna speelde Pothuizen een foutloze wedstrijd. De jaren lijken maar geen vat op hem te krijgen. "Ik voel me superfit", bekende de voetballer, die in de tweede helft één keer aan de noodrem moest hangen toen Mohamed Messoudi dreigde door te breken. "Ik raakte hem heel lichtjes. Rood was het niet. In een ooghoek zag ik Milano Koenders ook nog meelopen. Maar die gele kaart was natuurlijk terecht. Beschouw het als een professionele overtreding."
Het was een van de weinige keren dat Willem II gevaarlijk werd. "We stonden gewoon goed. We hebben ook keihard gewerkt om te winnen. Strijd geleverd. Maar we misten op de beslissende momenten de scherpte om te scoren. Eén goaltje. Meer hadden we niet nodig om daarna uit te lopen naar 2-0, 3-0. Weet ik zeker."
Maar het bleef dus bij die hatelijke 0-0. Tot onvrede van de eigen supporters, die morrend huiswaarts keerden. Hij knikte. Natuurlijk had Pothuizen tijdens de wedstrijd de voorzichtige fluitconcerten gehoord. "Dat weet je. Zoiets gebeurt. Maar laten we nu alsjeblieft niet vergeten dat NEC een loodzwaar seizoen draait door die Europese wedstrijden. Dat ga je toch merken. Af en toe mis je de scherpte. Daar moeten we ons overheen zetten. Maar je krijgt wel respect voor ploegen die jaar in jaar uit zo’n seizoen draaien. Al blijf ik erbij dat onze supporters vandaag een ploeg hebben gezien die strijd wilde leveren."
Met genoegen keek hij terug op zijn ‘eigen gevecht’ met zijn maatje Frank Demouge, de spits van Willem II die vier jaar geleden vertrok bij NEC. "Frank zocht steeds vaker Ramon Zomer op. Bang hè", grijnsde Pothuizen gekscherend. " Maar het is een leuk jong, hoor."
En toen hadden we ook nog een quizvraag. Wie kregen er ooit rood bij Willem II – NEC. De jubilaris aarzelt niet. "Marcel Koning en ik", antwoordt Pothuizen onmiddellijk. "Hij zat in de kleedkamer, kwam ik tien minuten later binnen. ‘Wat doe jij nou hier?’ Ik hoor het hem nog zeggen. Met dat Haagse accent. Twee keer rood. Maar we wonnen wel met 2-1. Volgens mij was dat in 1996."
Zaterdag – dertien jaar later! – had ‘Potje’ voor die uitslag getekend
Bron: De Gelderlander