Han Weijers treedt terug als bestuurder van NEC. Maar zijn expertise gaat niet verloren. Hij wordt clubambassadeur en blijft betrokken bij de bouw van het TIP.
Vijftien jaar lang stopte Han Weijers ziel, zaligheid en talloze vrije uren in NEC. Korte tijd als bestuurslid, tien jaar lang als onbezoldigd stadiondirecteur en de afgelopen vier jaar als lid van de raad van commissarissen. Omdat hij dit jaar zeventig is geworden, is hij statutair verplicht die functie op te geven. Maar dat betekent niet dat de geboren Noord- Hollander op zijn lauweren gaat rusten. Integendeel, er breken drukke en spannende tijden aan voor de gedreven en gedistingeerde gentleman.
Vorige week nam Weijers en petit comité afscheid van de mensen die hem bij NEC het meest na stonden. Tijdens de kerstborrel in december wil hij álle bekenden met wie hij sinds 1994 een relatie heeft opgebouwd nog een keer de hand drukken. En stiekem hoopt hij dat tegen die tijd het Nijmeegse gemeentebestuur definitief zijn fiat heeft gegeven aan de plannen voor het Topsport- en Innovatiepark Nijmegen, Weijers’ laatste kunstje voor de Nijmeegse eredivisieclub.
Han Weijers, afkomstig uit banken verzekeringswereld en jarenlang scheidsrechter in het amateurvoetbal, trad in 1994 op verzoek van bestuurslid Nol Smits toe tot de clubleiding. „Het was een mooi moment. Ik heb in die periode de halve bekerfinale tegen Ajax, de eindstrijd tegen Feyenoord en de promotie naar de eredivisie meegemaakt. Al vrij snel werd ik verantwoordelijk voor de verbouwing van De Gaanderij. Ik kon zelf geen spijker in de muur slaan, maar ben wel een goede organisator.”
Nadat de sponsorruimte was gerealiseerd, werd er voor het eerst gedacht over een renovatie van de oude Goffert, de betonbak die buiten Nijmegen zo verguisd werd. Weijers: „De KNVB verlangde betere veiligheidsomstandigheden in de stadions en wilde af van de staanplaatsen. Er moest dus iets gebeuren. De zaak kwam in ’ 97 in een stroomversnelling. Hans van Delft werd voorzitter, Sport 7 ging niet door, het Bosman-arrest zorgde ervoor dat de spelerssalarissen explodeerden. Kortom: NEC had meer inkomsten nodig en dat kon alleen in een nieuw stadion.”
Samen met voorzitter Van Delft was Weijers de drijvende kracht achter het nieuwe onderkomen. „ De offertes lagen allemaal rond de 20, 21 miljoen gulden. Tot Louis van ’t Hullenaar, de helaas overleden directeur van Plegt-Vos Stoffels, me een onderzoek liet zien waarin het voor 16 miljoen gulden kon. Op de eerstvolgende bestuursvergadering werd ik uitgelachen toen ik het voorstel inbracht. Maar uiteindelijk zijn we toch met die firma in zee gegaan.”
„ Eigenlijk zou de oude Hazenkamp- tribune geïntegreerd worden in het nieuwe stadion. Maar op een dag belde de aannemer mij dat er onoverkomelijke technische problemen waren gerezen. Hij stelde voor de Hazenkamp te slopen, zonder meerkosten. ‘ Doen’, zei Hans van Delft. En zo ontstond er, in weerwil van de oorspronkelijke plannen, een geheel nieuw stadion.” Net als bij de bouw van de voetbaltempel was Han Weijers ook de grote aanjager bij de totstandkoming van multifunctioneel sportcentrum De Eendracht. En sinds een jaar of twee is de Maldenaar in de weer om het Topsport- en Innovatiepark Nijmegen van de grond te krijgen, een accommodatie waarin naast NEC verschillende Nijmeegse topsportverenigingen, medische instituten, onderwijsinstellingen en bedrijven samenwerken aan vernieuwing op het gebied van sport en gezondheid. „Het TIP wordt hét paradepaardje van Nijmegen”, voorspelt Weijers.
Weijers: „NEC kan met dit nieuwe complex een nieuwe slag maken. De organisatie wordt weer wat groter, er wordt meer geld gegenereerd waarmee we nóg betere voetballers kunnen aantrekken. Het zou mooi zijn als we dit jaar weer Europees voetbal zouden halen, waarmee we ook sportief zouden aanhaken bij clubs als FC Twente en Heerenveen. Want dat is waar we naartoe willen.”
„Ik hoop wel dat het nieuwe onderkomen dezelfde gezellige sfeer uitstraalt als het huidige stadion. Daar hebben we destijds bij de bouw bewust op aangestuurd, door het gebruik van kleuren en door te kiezen voor een overhangende dakconstructie die voor een intieme ambiance zorgt. Want warmte en gezelligheid is voor mij het belangrijkste kenmerk van NEC. En niet voor mij alleen; elke voetballer die hier heeft gespeeld, kijkt met prettige gevoelens terug op zijn periode in De Goffert.”
Bron: De Gelderlander