De laatste keer dat hij op de positie achter de spitsen stond, was John Goossens (21) nog een junior. "In de B1 en de A1 van Ajax," weet de middenvelder. "Voor mij blijft het de fijnste positie in een elftal.
Dicht bij het doel en vaak in positie om te schieten. Bij Ajax scoorde ik er vijftien in een seizoen."
Maar bij Jong Ajax en daarna ook bij NEC leek de toekomst van de man uit Heemstede toch op de linkerflank te liggen. Hij werd er linksback, linkshalf, linksbuiten, maar stond nooit meer vlak achter die spits. Tot Wiljan Vloet vorige week opdook in De Goffert. "Ik kwam net terug van Jong Oranje. Eerste training gelijk partijspel elf tegen elf. En hij zette me op tien! De trainer wilde gewoon even kijken hoe dat ging. Hij zou tijdens de partij nog wisselen. Maar mij liet-ie de hele tijd staan."
Tegen NAC speelde hij voor het eerst in de rug van Björn Vleminckx. "Je moet toch een band krijgen. Hoe loopt hij als wij de bal hebben. Hoe stoort hij als de tegenstander opbouwt. Daar moet ik op anticiperen. Björn wil de bal graag in de voeten. Dat vind ik een voordeel. Dan kan ik er onder komen. Krijg ik de bal aan de voet met mijn gezicht naar het doel."
FC Groningen uit, FC Twente thuis, Ajax uit. Het zijn toch pittige potjes om te laten zien de nieuwe nummer tien van NEC te zijn. "Zo’n serie is alleen maar mooi," vindt Goossens. "Gewoon tweehonderd procent erin klappen. Compact spelen. Zorgen dat je bijvoorbeeld in Amsterdam niet van de mat geveegd wordt zoals Heerenveen vorige week overkwam. Het is zeker een moeilijke reeks, maar tegen Groningen hebben we kansen, hoor. Daar draait het ook niet echt. De trainer gaat weg. Drie man geschorst. Ik heb er wel vertrouwen in."
Goossens oogt ontspannen. Vindt ook dat hij een mooi leven leidt. "Zeker als je fit bent én speelt." Afgelopen dinsdag werd hij weer eens geconfronteerd met die andere kant van het leven van een profvoetballer. "We hadden een etentje met de hele selectie. Ben ik bij Lasse Schöne en Mark Otten aan tafel gaan zitten. Lasse is een vriend van mij. Maar we moesten toch even bijpraten. Want als je fit bent, heb je geen idee wat zij moeten doorstaan. Van ’s ochtends vroeg tot ’s middags vijf uur revalideren in Zeist. Dag in, dag uit. Die sleur alleen al. Slopend! ‘Jij neemt mijn plek in’, zei Lasse gekscherend. ‘Nee hoor. Ik hou ‘m alleen maar warm tot jij terug bent’, heb ik geantwoord."
In de winterstop van vorig seizoen was Goossens akkoord met FC Twente, maar ketste de transfer af op de ’terugkoopgarantie’ die Ajax bedong, mocht de voetballer echt doorbreken. "NEC accepteerde die clausule wel. Carlos Aalbers is reëel in die dingen. Daar moet de club het toch van hebben." Zelf is hij vast van plan een grote speler te worden. "Onder Marco van Basten lag mijn toekomst niet bij Ajax. Hij had me totaal niet nodig. Daarom wilde ik naar een andere club in de eredivisie. Verhuren was voor mij geen optie. Ik wil deel uitmaken van een club. Er met z’n allen echt voor gaan. Dat gevoel heb je niet als huurling."
John Goossens met zijn vriendin Cheyenne in Kranenburg. foto Do Visser
Samen met zijn vriendin Cheyenne (21) woont hij sinds kort net over de grens in Kranenburg. "Eerst was ik vanaf Amsterdam anderhalf uur onderweg naar Nijmegen. Elke dag 250 kilometer op en neer. Dat zat me tot hier," wijst Goossens naar z’n strottenhoofd. "Vorig seizoen ben ik op een zaterdagmorgen van de weg geplukt. Ik wilde niet te laat op de training komen. Trapte het gaspedaal flink in. Kostte me 750 euro voor te hard rijden en bumper kleven. Mario Been moest nog lachen toen ik het vertelde. Maar na de training zag ik op het bord dat ik niet bij de selectie zat voor de wedstrijd van zondag tegen Feyenoord. Twee punten kwijt op mijn rijbewijs, 750 euro boete en niet bij de selectie. Dat was een fijne zaterdag."
Tegenwoordig is hij gelukkig met Cheyenne in Kranenburg. "We kennen elkaar vanaf ons veertiende. Zaten in dezelfde vriendengroep. Ik verloor haar uit het oog toen ik profvoetballer werd. Maar een jaar geleden kwamen we elkaar weer tegen. Potverdorie, da’s toch een leuke meid, dacht ik nog. En nu krijgen we samen een kindje. Cheyenne is ruim drie maanden zwanger. Ja, ik ben een gelukkig mens."
Bron: De Gelderlander