In de rubriek ‘Herinnert U zich deze nog?’ blikken we aan de hand van geschreven en ongeschreven artikelen, foto’s en ander materiaal terug op lang vervlogen, mooie en roerige tijden bij onze club.
Vandaag de dag hoor je steeds vaker dat spelers geen binding meer hebben met een club. Op zich ook niet zo vreemd als je al een aantal clubs op je CV hebt staan en je alleen je geld komt verdienen bij de club die het meeste biedt. Hoe anders was dat in de jaren ’70. Spelers voetbalden vaak voor een knaak en een rol drop bij NEC, maar waren er verdomde trots op.
Als je naar de lijst hieronder kijkt, lijkt het alsof 17 van de 24 selectiespelers jongens van de stad waren of jongens uit de regio Nijmegen. Als je de selectie even goed doorspit, dan blijven er maar 4 echte Nijmegenaren over. Dat is overigens nog steeds meer dan tegenwoordig. De echte Nijmegenaren in de selectie waren Kornelis, Meijers, Hendriks en Koenen.
Cees Kornelis kwam uit een echte NEC familie. Ook zijn oudere broer speelde voor NEC. Hij was een spijkerharde verdediger. Met pijn in het hart moest hij na 381 wedstrijden voor NEC te hebben gespeeld vertrekken naar PEC Zwolle om vervolgens zijn loopbaan af te sluiten bij De Graafschap. Hij woonde toen in Grave. Wim Meijers speelde 117 wedstrijden voor NEC in 10 jaar tijd en vertrok in 1977 naar Vitesse. Een echt goede band met het publiek had hij niet. Zo liet hij ooit z’n broek zakken na een fluitconcert. Opvallend voor een jongen van de stad. Jos Hendriks is vanuit de jeugd van NEC bij de selectie gekomen. Hij speelde uiteindelijk 108 wedstrijden voor NEC in 4 seizoenen, daarna vertrok hij naar Wageningen. Ook Frans Koenen kwam uit de NEC jeugd en kreeg een plek in de eerste selectie. Hij speelde 3,5 seizoenen voor onze club en kwam tot 54 wedstrijden. Hij maakte wel een opvallende overstap naar het Engelse Newcastle United. Overigens moet er wel bij worden gezegd dat Newcastle toen in de oude tweede divisie speelde.
Ook uit de directe omgeving van Nijmegen kwamen de Groesbekers Jantje Peters en Tonnie Kamps. Jantje Peters heeft eigenlijk geen introductie nodig. Deze voor velen beste NEC-er aller tijden wist het tot international te schoppen en speelde 218 wedstrijden voor NEC in twee perioden. Tonnie Kamps zal minder tot de verbeelding spreken en dat is niet zo gek, want hij speelde slechts 1 wedstrijd voor NEC. Tonnie kwam van De Treffers en keerde daar ook weer snel terug na z’n NEC periode.
Van Chris van den Akker, Adri Bettink, Willem Letemulu en Peter Akkers hebben we, zelfs in de NEC bijbel die Hillemuil NECs heet, niks kunnen vinden. Waarschijnlijk hebben deze spelers geen wedstrijden voor NEC gespeeld in de competitie of de beker. We weten dus ook niet of hier nog echte Nijmegenaren tussen zitten.
Van de overgebleven 14 spelers weten we wel wat meer. Doelman Schellekens woonde toen in Grave zo is te lezen, maar oorspronkelijk kwam hij uit Boxtel. Hij speelde liefst 317 wedstrijden voor onze club. Hij werd door Wiel Coerver meegenomen naar NEC. Eerst als tweede doelman achter de Bree, daarna stond hij als eerste keeper 10 jaar onder de lat bij NEC. Hij speelde in de UEFA jeugd en Jong Oranje en is later ook voor Oranje geselecteerd. Na z’n NEC periode vertrok hij naar Groningen en daarna kwam hij nog bij Vitesse terecht. Na z’n loopbaan als profvoetballer heeft hij z’n beroep als schilder weer opgepakt.
Een andere clubicoon is Sije Visser. Deze echte Fries werd ook door Wiel Coerver opgepikt. Sije kwam van Hermes DVS en kwam tot het enorme aantal van 490 wedstrijden voor NEC en daarmee is hij recordhouder van de club.
Ben Gerritsen kwam net als Van Beukering uit Velp, maar hij woonde in Arnhem. Hij speelde 124 wedstrijden voor NEC. Voor z’n NEC periode speelde hij voor Vitesse en na z’n NEC tijd ging hij naar De Graafschap. Ook deze man uit Velp speelde dus bij drie Gelderse clubs. Ben Hulshoff woonde ook in Arnhem. Ook hij kwam van Vitesse en speelde in 2 seizoenen 52 wedstrijden voor NEC. Hij vertrok niet naar Doetinchem, maar naar SC Amersfoort dat toen nog gewoon een profclub was. De derde Arnhemmer in de selectie was Arnold Merckx. Deze doelman speelde slechts 1 wedstrijd voor NEC. Hij vertrok ook niet naar De Graafschap, maar kwam er vandaan. Na z’n NEC tijd werd hij doelman in Goch.
Jan Hoogendoorn is geboren in Epe en kwam naar NEC na een periode bij PEC Zwolle. Hij speelde 130 wedstrijden voor NEC en woont nu in Ewijk. Na z’n NEC periode ging hij Naar De Treffers. Jan is nog regelmatig in De Goffert te vinden, want hij volgt de club nog trouw.
Eugene Marijnissen kwam uit Uden en woont daar nog steeds. Hij speelde 220 wedstrijden voor NEC. De kilometervreter op het middenveld speelde van z’n 17e tot z’n 25ste bij NEC. Daarna vertrok hij naar Roda waar hij ook belangrijk werd. Na een conflict met de clubleiding daar vertrok hij naar Vitesse, waar hij na z’n loopbaan als speler nog een tijdje als hoofd jeugdopleidingen aan de slag ging. Hij is later trainer geworden van Udi’19 in Uden.
Hans Posthumus is geboren in Harderwijk en kwam na een avontuur in Belgie bij Lierse SK naar NEC . Deze spits met mooie snor scoorde 17 keer in 53 wedstrijden voor NEC. Na z’n loopbaan begon hij een hondenpension in Nederasselt. Ook Nico Veeken kwam over van een Belgische club (Harelbeke). Hij speelde alleen dit seizoen voor NEC en kwam tot 32 wedstrijden voor NEC.
Jaap Van de Bergh was een echte Rotterdammer en kwam over van Excelsior. Hij speelde 60 wedstrijden bij elkaar voor NEC in twee seizoenen. Na deze twee seizoenen ging hij naar Fortuna. Ook Henk Medik woonde slechts tijdelijk in Nijmegen. Deze geboren Edammer kwam van FC Groningen en speelde 44 wedstrijden voor NEC.
Jef de Neeling woonde in de Weezenhof, dat toen nog een echte nieuwbouwwijk was. Deze aanvaller speelde 1 seizoen voor NEC. Hij kwam van Fortuna en vertrok naar De Graafschap. Waar hij nu woont of wat hij nu doet is niet bekend. Edo Ophof kwam uit Rhenen en werd als jeugdspeler opgepikt door NEC. Na twee seizoenen in het eerste vertrok hij naar Ajax. Een jaar na z’n vertrek uit Nijmegen werd hij international. Hij speelde 67 wedstrijden voor NEC op diverse posities.
Tini Ruys tenslotte was een speler die uit de NEC jeugd kwam en de overstap maakte naar de eerste selectie. Hij woonde toen in Cuyk. Hij speelde 13 duels voor NEC en vervolgde daarna z’n loopbaan bij Fortuna.
Het is grappig om te zien dat in die tijd zo’n lijst met adressen gewoon in de VI en de jaarboeken te vinden was. Het vermelden van de adresgegevens stelde fans in staat om met hun idolen in contact te komen, iets wat je je vandaag de dag niet meer kunt voorstellen. Mocht je nog verbeteringen of aanvullingen hebben over spelers laat dat dan weten in een reactie onder dit artikel.